Tijd, een gave voor een poosje

Op de Apeldoornse scholengemeenschap Jacobus Fruytier hebben verschillende mensen er de tijd voor genomen om hierover met elkaar te praten. Godsdienstdocent C.J. Weststrate ging in gesprek met vijf leerlingen uit Apeldoorn en omgeving: Arianne Rijneveld (Doetinchem, VWO 4), Corina van Koeveringe (Elspeet, VBO 4 verzorging), Johan van de Brink (Wekerom, VWO 3), Johanna Bunt (VBO 4 verzorging) en Martijn Visser (Apeldoorn, VWO 5). Daarbij werd gepraat over ieders ervaringen met betrekking tot de tijd, over hun tijdsbesteding, maar ook over hoe de Bijbel spreekt over de tijd. Neem er eens de tijd voor om met hen mee te denken!

Niet ieder mens ervaart de tijd hetzelfde. Wat zijn jouw ervaringen met tijd?

Johan wordt als eerste uitgenodigd om hierover iets te vertellen: Nou, ik heb weinig vrije tijd, want ik zit op het VWO, dus... ik heb veel huiswerk. En als ik vrije tijd heb, zit ik meestal achter de computer. Ik zou niet weten wat ik anders moet doen. Soms verveel ik me. Het gebeurt ook wel dat, als ik net iets leuks wil doen, de tijd te kort is.

Arianne geeft aan soms de tijd te ervaren als genadetijd: Want, het leven gaat ook voorbij en je leeft niet voor niets. Het heeft een bedoeling en als het goed is, is er na dit leven nog ander leven, een nieuw leven. Het is goed om daar ook bij stil te staan. Je moet niet alleen denken: ik doe waar ik zin in heb. Je moet je tijd ook nuttig besteden.

Corina: Maar, soms heb je ook te weinig tijd om over andere dingen na te denken. Dan ben je druk met je huiswerk. En, voor de volgende dag moet je het toch kennen!

Johan: School brengt sommige dingen misschien wel in verdrukking, maar ik vraag me af of ik er meer bij stil zou staan dat tijd genadetijd is als er geen school zou zijn.

Weinig tijd, druk. Steeds meer mensen leven in een soort gevecht met de tijd: druk, druk, druk. En als ik dan denk aan mijn eigen grootouders dan heb ik de indruk dat zij toch anders omgingen met de tijd dan wij nu doen. Of heb ik dat mis?

Martijn: Ik denk dat zij veel regelmatiger leefden. Ze hadden ook niet echt veel om naar toe te gaan en ook minder dingen waarvoor je moet 'rennen'.

Johan: Nu gaat alles veel vlugger. Neem het voorbeeld van de post. Deze wordt nu in veel gevallen via e-mail 'bezorgd'. Een minuut later kun je al een antwoord terug hebben. Als je het zo bekijkt, zou ik bijna zeggen: vroeger had men het drukker dan nu!

Johanna: Tegenwoordig is alles zo snel voorbij; je hebt altijd te weinig tijd. Nu wordt er ook heel veel met computers en machines gewerkt terwijl dat vroeger niet gebeurde. Toen moest je heel veel met de hand of te voet doen. Het lijkt mij dus ook dat je het vroeger drukker had dan nu.

Hoe komt het dan dat ze het er vroeger nooit zo over hadden: ik heb het zo druk, zo druk!

Johan: Men voelde het als een lot en men wist niet anders. Nu krijgt men ook steeds meer vrije tijd. Men weet dat het anders kan en dan ken je de verschillen. Je hebt het dan in een keer heel druk. Zou je het niet weten, dan zou je het heel normaal vinden.

Martijn: Wij willen alles netjes achter elkaar gepland hebben en vinden het fijn als alles achter elkaar verloopt. Maar wilden ze vroeger bijvoorbeeld ergens naartoe, dan trokken ze daar een middag of een dag voor uit. Dan kon er ook nog wat tussen komen. Nu wordt alles veel haastiger gedaan.

Arianne: Ja, nu wil men veel méér doen in minder tijd.

In deze tijd waarin wij leven, heb je zoveel dingen die je kunt doen, dat je daar best heel goed mee om moet leren gaan. Je moet keuzes maken om niet meegesleurd te worden. Hoe maken jullie je keuzes in je tijd? En, wat zijn voor jullie belangrijke dingen waarvoor je tijd móet maken?

Johan: Nou, dat is in de eerste plaats je huiswerk, want anders krijg je problemen met je docenten!

Johanna reageert: Je moet ook met de dingen van de eeuwigheid bezig zijn. Dat doe je meestal als je naar bed gaat of uit bed komt; je gaat dan Bijbel lezen en bidden.

Arianne: Je bent de hele dag wel met andere dingen bezig. Eigenlijk alleen 's avonds bij het naar bed gaan of 's morgens bij het wakker worden besteed je meer tijd aan de dingen van de eeuwigheid. De hele dag doe je verder andere dingen. Natuurlijk moet je daarin ook keuzes maken. Er zijn wel dingen die echt móeten gebeuren.

Corina: Ik vind ook wel dat je boeken moet lezen. Daar leer je best veel van. Maar ik vind het ook niet verkeerd om tijd vrij te maken voor je hobby's. En catechisatie en jeugdvereniging vind ik ook belangrijk.

Martijn: Ook je familie is belangrijk. Je moet natuurlijk niet 'in je eentje' gaan leven. Je moet ook naar mensen om je heen kijken, die jou ook nodig hebben.

Keuzes maken betekent 'nee' zeggen, 'ja' zeggen, maar ook plannen. Hoe doen jullie dat?

Johan: Ik plan niet vaak; ik heb gewoon een bepaald ritme. Je komt thuis uit school en wanneer je vrije tijd hebt, is het net wat het eerst in je opkomt en dat ga je doen.

Johanna: Ik heb meestal ook een bepaald ritme: eerst koffie drinken uit school; direct daarna aan m'n huiswerk beginnen. Daarna doe ik iets voor mezelf: een boek lezen of puzzelen.

Martijn: Ik kijk meestal de week vooruit. Dan bedenk ik wanneer ik wat doe. Het zit meestal wel te vol.

Arianne: Daar heb je het weer: vaak wil je te veel in een te korte tijd.

Dit is een belangrijke opmerking: je wilt te veel in een korte tijd. Plannen is niet alleen dingen achter elkaar vastzetten, maar ook kijken of er genoeg ruimte tussen zit om onverwachte dingen op te vangen. Plannen is dus niet zozeer een toverwoord. Vind je het wel een hulpmiddel?

Arianne: Ik denk wel dat het goed is dat je weet wat er gaat komen. Dan sta je niet ineens voor onverwachte dingen waarvan je denkt: dat had ik ook nog moeten doen! ledereen vindt het toch wel verstandig om een beetje vooruit te kijken. Alles moet een plek krijgen: je taak (bijvoorbeeld huiswerk), de dingen van de eeuwigheid, je naasten en je eigen ontspanning.

De Heere Jezus zegt in de bergrede: Weest niet bezorgd voor de dag van morgen, want elke dag zal voor het zijne zorgen. Plannen? Nee dus!

Arianne: Je mag wel zorgen, maar je moet niet bezorgd zijn. Dat vind ik toch iets anders.

Johan: Je moet niet denken dat je er alleen voor staat.

Corina: Toch is het niet verkeerd om te plannen.

Johanna: Nee, maar eigenlijk zou je bij alles moeten zeggen: bij leven en welzijn. Want misschien ben je er op dat moment niet meer.

Als je nu altijd maar druk bent, hoe zorg je er dan voor dat je toch niet in die maalstroom meegezogen wordt; dat je toch een tijd van bezinning hebt? Of hebben jullie daar geen moeite mee?

Arianne: Ja, soms heb ik dat wel. Dan heb ik er echt geen zin meer in. Ik hou van lezen, Dan pak ik gewoon een mooi boek en ga lekker zitten lezen.

Corina: Ik loop nog wel eens een rondje door het bos met m'n zusje. Dan ben je er even uit. Dat heb ik ook als ik naar de jeugdvereniging ga.

In de Bijbel wordt heel veel over tijd gesproken. Bij de schepping hoorde ook de tijd. Voordat de Heere God de hemel en de aarde schiep was er geen tijd. Adam en Eva krégen de tijd. Maar door de zonde moet de mens sterven. Bij het sterven gaat de mens de tijd uit. Dat betekent dat tijd een gave van God is. Het is genadetijd. Hoe kijken jullie daar tegenaan?

Martijn: Je vergeet dit veel te snel.

Corina: Ja, je gelooft het wel, maar je beseft het lang niet zo gauw.

Johanna: Als je dingen doet, denk je vaak: we hebben alle tijd. Dan denk je: later... dat komt dan wel weer.

Johan: Maar, hoe vaak denk jij hier echt aan op een middag, op een dag?

Arianne: De zondag is een hele fijne dag om daarover na te denken. Dat doe ik dan wel. Dan maak ik mijn catechisatievragen en dan denk ik er ook over na.

Arianne, die zelf in Nigeria heeft gewoond, ervaart het leven in Nederland als veel drukker. In Nigeria neemt men ook veel meer tijd voor elkaar. Je kunt ook openlijker met elkaar praten over de dingen van Gods Koninkrijk. Hier is dat veel moeilijker omdat men ook geen tijd heeft om naar die dingen te luisteren.

Ik hoor jullie allemaal zeggen dat je hier eigenlijk te weinig bij stilstaat, terwijl je tijd een geschenk is dat je op een goede manier moet gebruiken. We zitten dus eigenlijk allemaal in verlegenheid. De Heere Jezus besteedde tijd aan het bewust zoeken van de gemeenschap met Zijn Vader. Hij was vaak alleen om te bidden. Ook in het Oude Testament kom je kinderen van God tegen die in de besteding van hun tijd momenten inbouwden om met de Heere te spreken. Zo had Daniël drie keer per dag zijn gebedstijd. Stille tijd. Hoe doe jij dat?

Corina: Als ik heel eerlijk ben, doe ik het meestal alleen 's avonds als ik ga Bijbel lezen en bidden. En soms 's morgens vroeg.

Arianne: Precies. Dat zijn echt de momenten waarop je ook tijd hebt om dat te doen, om over God na te denken. Overdag ben je gewoon druk met alles en dan heb je er geen tijd voor. Dat klinkt wel een beetje raar. Maar ik hou het echt voor 's avonds. Voor ik naar bed ga, lees ik een stukje in de Bijbel en in mijn dagboek, 's Morgens doe ik het ook wel, maar 's avonds heb ik de meeste tijd om erover na te denken. 's Morgens kan ik me er niet goed op concentreren.

Johanna: Eigenlijk zou je er 's ochtends eerder voor uit je bed moeten gaan...

Hoe doe je dat dan: denken over God, mediteren? Wat bedoel je daarmee en hoe vul je dat in? Zou je dat ook als een advies aan de ander kunnen meegeven?

Arianne: Meestal lees ik een stukje uit de Bijbel en denk ik na waarover het gaat; wat er mee bedoeld wordt. Ook het maken van een inleiding voor de jeugdvereniging vind ik heel goed. Dan denk je er meer over na en kijk je nog eens wat bijvoorbeeld de Kanttekeningen erover zeggen. Dan snap je het toch beter en zie je dat er heel veel in staat wat je niet gezien had als je het een keer gewoon doorleest.

Johanna: Daarom is het ook fijn als je een dagboekje hebt. Begrijp je iets niet uit de Bijbel dan is dit vaak iets makkelijker beschreven.

Martijn: En je leest minder snel over dingen heen, omdat die in het dagboek genoemd worden.

Gaat een van jullie wel eens gewoon op z'n stoel zitten of op z'n bed en nadenken over de Heere God; over Zijn grootheid, genade, heerlijkheid of over de Heere Jezus?

Johanna: Wel als ik bijvoorbeeld naar buiten kijk en ik zie een heel mooi landschap; dan denk ik daar wel aan.

Arianne: Vroeger toen ik klein was, dacht ik wel eens aan de eeuwigheid. Dan kon ik me niet voorstellen hoe dat zal zijn. Maar nu doe ik dat eigenlijk niet zo vaak meer.

Johan: Dat is denk ik ook afhankelijk van de hoeveelheid tijd die je hebt, want als je heel druk bent met je huiswerk, dan kun je niet aankomen met de opmerking: 'niet gemaakt, ik heb zitten denken over...'.

Dan heb je verkeerd gepland! Al is het moeilijk om gedachten te plannen, je kunt wel een stukje meenemen van een dagopening die je hebt gehoord of uit een gedeelte dat je gelezen hebt en daar nog eens bewust over nadenken.

Arianne: Ja, dat gebeurt wel eens. Als de tekst je erg aanspreekt, bijvoorbeeld, dan blijft dat wel hangen. Dan denk je daar de hele dag best wel over na.

Luther zei: Als ik het erg druk heb, moet ik langer bidden. Hij maakte een keus. Een hele goede. Kun jij Luther een hand geven ?

Corina: Ik denk dat het bij ons net andersom is: als je druk bent, ga je niet zo lang bidden. Dan doe je dat vaak heel snel, want je moet ook de andere dingen nog doen.

Johan: De Heere Jezus heeft gezegd dat Hij niet let op de veelheid of het gebruik van mooie woorden. Hij weet al wat je wilt vragen voordat je begint.

Arianne: Ik denk wel dat het waar is dat wanneer je druk bent je minder bidt, terwijl het juist andersom moet zijn. Het is toch juist goed om alles voor de Heere neer te leggen.

Er ligt een nieuw jaar voor ons. Het jaar 2000 komt nooit meer terug. We hebben met elkaar gesproken over tijd. Genadetijd door God gegeven. Tijd waar je wat mee moet doen. Wat zou je dan voor de komende tijd graag willen in jouw omgaan met de tijd?

Johanna: Dingen die je in 2000 niet hebt kunnen doen.

Arianne: Proberen je tijd zo goed mogelijk te besteden. Dat je geen onzin-dingen gaat doen. Dat je dingen doet die ook bij het leven horen, waar je anders niet zo bij nadenkt. Dat je tijd neemt voor de eeuwigheid. Het is wel moeilijk om dit vooraf te zeggen, want of het gaat lukken weet ik niet. Maar, het is niet verkeerd om daar naar uit te kijken.

We moeten naar de afronding van dit gesprek. Heb je nog een opmerking waar je over nagedacht hebt of die je graag aan anderen zou willen meegeven?

Na een stilte geeft de heer Weststrate zelf een gedachte mee: Er wordt vaak gezegd: tijd is geld. Tijd moet je nuttig besteden; je moet er echt alles uithalen wat erin zit! Maar, het zoeken van de Heere en ook het luisteren naar je naaste, je tijd investeren in de ontmoetingen die je hebt, moeten een belangrijke invulling zijn van je tijd. Hierbij kun je heel veel leren van de Heere Jezus, Die ook echt de tijd nam om met mensen te spreken. Hij nam de tijd om met Zacheüs te spreken; Hij nam zelfs 's nachts de tijd voor een gesprek met Nicodemus. Hij wilde echt weten: wat leeft er nu eigenlijk in die mens? En zo wil de Heere ook met jullie de tijd ervoor nemen om te spreken over wie je bent, wat je bezig houdt en wat je levensvragen zijn en hoe je om moet gaan met je tijd. Hij vraagt aan de andere kant van je om zo ook naar die ander eens echt te luisteren. In deze individualistische wereld zouden wij als christenen echt moeten luisteren naar elkaar en echt moeten praten met elkaar. Ook over de dingen van de tijd en de eeuwigheid! Ontvang de tijd zo als zegen en wees een zegen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen