Gebed van en voor Israël

Rots en Rust, tot Wie ik zucht, 

geef de tijden sneller vlucht, 

dat Uw Israël herrijz' 

en elk volk dit wonder prijz'. 

Heerlijk zij in ieders oog 

wat U tot haar heil bewoog. 

God van heerlijkheid en kracht, 

Losser van ons voorgeslacht, 

toon ook nu, dat U door strijd 

Uw beminde volk bevrijdt. 

Vel des vijands sterkten neer 

en verwoest ze als weleer. 

Heere, dat het jubeljaar 

't treurend Sion vreugde baar'. 

Mag de zilveren trompet 

spoedig aan de mond gezet 

en 't gevangen volk bevrijd 

van zijn juk en dienstbaarheid? 

Waarom duldt U onze smart? 

Zie de trotsheid die ons tart. 

Onze heil'ge vreugd verging, 

die elke plechtig feest omving. 

Hoor Uw wijnstok, eens vol vrucht, 

hoe z' onvruchtbaar tot U zucht. 

Rots en Rust, tot Wie ik zucht, 

geef de tijden sneller vlucht, 

dat Uw Israël weer zij, 

eens opnieuw bemind en vrij, 

zodat ieder volk erkent, 

dat U Isrels Losser bent. 

Robert Murray MacCheyne

herdicht door ds. C. J. Meeuse

Dit gedicht is een vrije weergave van een fragment van een Hebreeuws gedicht dat door MacCheyne werd herdicht tijdens zijn lange reis door Palestina. Het is te zingen op de wijze van 'Vaste Rots van mijn behoud'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen