Melaats

Israël is in oorlog. De stad Samaria is belegerd. De poorten zijn dicht gegaan, niemand kan meer in of uit de stad. Het eten raakt op in de stad, de mensen worden steeds zwakker. Ze krijgen ruzie over het eten wat nog in de stad is. De Syriërs hebben geduld.

In de poort zit een groepje mensen, apart van de rest van de stad. Zij zijn melaats. Door deze huidziekte zijn ze onrein. In de wet staat, dat zij buiten de stad moeten wonen, ver van de mensen. Maar in deze oorlog waren zij gevlucht naar de poort van de stad.

Deze melaatsen zeggen tegen elkaar: ‘Waarom blijven we hier, totdat we sterven? In de stad, of hier in de poort, sterven we van de honger. Laten we naar het leger van de Syriërs gaan. Zij kunnen ons doden. Of ze laten ons leven!’

Als het ’s avonds donker wordt, gaan ze naar het leger toe. Bij de rand van het kamp van de Syriërs staan ze stil. En dan doen ze een grote ontdekking: de Syriërs zijn weg! De melaatsen blijven leven. De stad is vrij. In de Bijbel lezen we niets meer over deze melaatsen. Melaats betekent eigenlijk: door God geslagen. Wat betekent dat? Waarom zijn deze mensen ziek? In de Bijbel lezen we ook over andere melaatsen. Mirjam, de zus van Mozes en Aäron, was ook melaats. Maar de Heere heeft haar weer gezond gemaakt.

We lezen ook over andere ziekten. Er zijn blinden en doven. De moeder van Petrus had de koorts. En Jezus maakt een geraakte (verlamde) man beter.

Deze Treffer gaat over gezondheid en ziekte. Ben jij gezond? Waarom? Ben je ziek? Waarom? Wat moet je doen als je ziek bent? En wat betekent het, dat de Heere ons doven noemt?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen