3. Een Bijbels Verantwoorde Houding

Om een principiële houding in te nemen is het nodig om met behulp van bijbelse normen zich in de achtergronden van moderne beeldende kunst te verdiepen.

De kunst is een gave van God. Maar zal deze tot eer van Hem zijn, dan zal Gods Geest heiligend en zuiverend moeten werken. Dan gaan "schoonheid, waarheid en goedheid" werkelijk weer een 'drievoudig snoer' vormen. De goedheid heeft betrekking op het zedelijke leven, de waarheid op het denkend leven en de schoonheid op het esthetisch leven.

Hoe meer Christus in liefde en heiligheid bezit neemt van het hart, hoe zuiverder en schoner de kunstwerken zullen zijn. Dan zullen ook die kunstwerken afgewezen worden die de zonde uitstallen, verheerlijken of als navolgenswaardig aanprijzen. Dan zal ook die kunst afgewezen worden die er op uit is de schepping als gave van God te vernielen en te vernietigen, omdat zij een vloek-in-verf betekent.

In Fillip. 4: 8 staat misschien wel het kortst en duidelijkst de bijbelse norm voor de kunst geformuleerd: "Voorts broeders, al wat waarachtig is, al wat eerlijk is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat liefelijk is, al wat wel luidt, zo er enige deugd is, en zo er enige lof is, bedenkt datzelve".

Enerzijds waarheid, eerlijkheid, rechtvaardigheid; anderzijds liefelijkheid en welluidendheid. Deze polen moeten elkaar in evenwicht houden. Als we zo kunstwerken tegemoet treden, dan zullen we enerzijds bewaard blijven voor enghartigheid en aan de andere kant voor een kritiekloos aanvaarden van allerlei beeldende kunst.

Het is overigens wel te begrijpen dat vele christenen geen raad weten met de moderne kunst. De kunst van vroeger staat vaak dichterbij, omdat het christendom eeuwenlang maatgevend was in de West-europese cultuur. Daarbij komt nog, dat moderne kunst vaak ook nog de onherkenbaarheid van de voorstelling met zich meebrengt. Daardoor laat de "boodschap" zich vaak veel moeilijker verstaan.

Het mag duidelijk zijn dat de moderne kunst vaak het symbool van het moderne leven zonder God is. Veel moderne kunst laat tevens zien hoe de mens tegenover zijn naaste staat en tegenover zichzelf. Ondanks alle mondigheidsverklaringen blijkt de moderne mens in zijn kunst zichzelf en zijn naaste vaak te onteren, te bevuilen. Het besef dat de mens eenmaal beelddrager Gods was, lijkt dan uitgewist. Veel van de moderne kunst is antichristelijk, anti-humaan en anti-idealistisch. Moderne kunst is kunst in verval, omdat en zover zij in niets meer gelooft, niet in God en niet in de mens, niet in enigerlei zijn, waarde, norm of ideaal van het aardse zijn, van het menselijk bestaan of voortbestaan, van het tijdelijk of eeuwig leven. Vandaar de uiterst kritische houding

Vandaar de uiterst kritische houding tegenover de moderne kunst die leeft vanuit de hier beschreven geest. Ook op het terrein van de kunst moeten de geesten beproefd worden of ze uit God zijn. Gelukkig zijn er nog steeds kunstenaars die (ook in ons land, ook uit eigen kring) op een eigentijdse wijze bezig zijn positief werk te scheppen, waaruit verwondering blijkt voor de schepping, voor de gegeven werkelijkheid, waarin God ons in Zijn goedheid nog laat leven.

Veel moderne kunst laat ons onze ellende zien (vergelijk de Heidelbergse Catechismus). Het tragische is echter dat het bij de moderne mens veelal een ellende-besef is zonder schuldbesef. Dat kan de mens in wanhoop brengen. Daarom is het goed om dfe kunst te bevorderen die rekening houdt met Fillip. 4: 8.

Tevens is het nodig de roep van de moderne mens niet te negeren. Het antwoord van hun levensvragen ligt immers bij God. Ook dat moet hen verkondigd worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen