Rouw(verwerking)

" Rouw... daar kan ik me eigenlijk niet veel bij voorstellen", dacht je misschien bij het lezen van de titel van deze schets. "Het heeft met veel verdriet te maken en met de dood, maar gelukkig heb ik nog nooit iemand van wie ik heel veel hield verloren. Ik wil hier ook eigenlijk niet te lang bij stil staan."

"Rouw...", denkt iemand anders misschien, "ik weet maar al te goed wat dat is. Als ik er aan denk, voel ik weer pijn van binnen."

Rouw is een moeilijk, teer onderwerp. Het heeft te maken met geslagen wonden, en met verdriet daarover. De ervaringen zijn bovendien vaak heel persoonlijk. Het thema "Rouw en verdriet" confronteert ons ook met de kwetsbaarheid en de onvolkomenheid van het leven en van geluk.

Met de term "rouw" wordt het proces van verwerking aangeduid dat doorgemaakt wordt na het lijden van een verlies. Het verlies van een geliefde brengt lijden met zich mee. Hoe mensen daarmee omgaan, kan heel verschillend zijn. Men kan zich bijvoorbeeld, als antwoord op het leed, opsluiten in zichzelf, met wrok, bitterheid of kwijnen. Men kan ook "antwoorden" met verdriet. Dan uit men zich juist. Verdriet is een uiting van de emoties die ontstaan ten gevolge van leed dat iemand overkomt. Verdriet als antwoord op leed is bijbels. Immers, de Heere aanschouwt de moeite en het verdriet. Hij weet er van af. En Hij wil dat wij het in Zijn hand geven.

Er wordt veel onderzocht, gedacht en geschreven op het gebied van roiiw Sommige auteurs proberen de dood acceptabel te maken, I )ijvoorbeeld door te zeggen dat het goed is om "plaats te maken voor anderen". Zolang het maar over de dood van anderen gaat, lukt het ons nog wel om daarover te praten. Maar het thema van ons eigen sterven duwen we liever van ons af. Toch is de dood werkelijkheid. Het is onzeker wanneer zij de mens overkomt, maar het is zeker dat zij komt. Daarom is het nodig dat wij ernst maken met ons eigen sterven. We zullen dan immers rekenschap moeten geven van alles wat wij gedaan hebben? Wanneer de Schrift in Hebr. 9: 27 spreekt over het sterven en het oordeel, wordt direkt gewezen op de enige Weg ten leven, Jezus Christus (Hebr. 9: 28).

In deze schets staat het thema "rouw" centraal. Rouw is iets van na de zondeval. Door de zonde is de gebrokenheid, het verlies en de onvervuldheid in het leven gekomen. Rouw, het verwerken van een verlies, is dus iets waar iedereen mee te maken krijgt. En elke keer als we verlies lijden, van een klein voorwerp waaraan we gehecht zijn tot een geliefd persoon, moeten we dat verlies verwerken. Hoe dat gaat, hoe lang dat duurt en wat dat kost is afhankelijk van veel factoren. In deze schets zullen we de aandacht richten op het rouwproces na het verlies van personen.

In het eerste hoofdstuk wordt duidelijk gemaakt wat "rouw" nu eigenlijk inhoudt. Wat betekent het in het algemeen voor iemand om het verlies van zijn of haar geliefde te moeten verwerken?

Vervolgens wordt in het tweede hoofdstuk aandacht gevraagd voor het verhaal van iemand die zijn broer op veertienjarige leeftijd verloren heeft door een verkeersongeluk. Hoofdstuk 3 tenslotte is een weergave van een schriftelijk interview met dr. J. van der Wal en ds. J.J. van Eckeveld. In dit interview gaat het om deze hoofdlijn: hoe moetje omgaan met iemand die rouwt?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen