Inleiding

Een zonnige zondagmorgen ergens ver weg in de Verenigde Staten van Amerika. Midden jaren zeventig. Mooi weer om te voet naar de kerk te gaan. Een wandeling door een stil dorp ergens in de uitgestrekte vlakte, die de Amerikanen 'prairy' noemen. Uncle John, de gastheer, probeerde zijn Hollandse bezoeker echter voorzichtig van het idee af te brengen. "Het is wel vijftien minuten lopen, veel te ver! Stap toch in de auto". Zijn Hollandse bezoeker, die gewend was iedere zondag een uur te lopen om de kerkdienst in een naburige gemeente bij te wonen, liet zich door deze argumenten niet overtuigen. "Een kwartiertje lopen maar! Waarom gaat u niet gezellig met mij mee? Kijk toch eens naar het prachtige weer!". Maar ook dat was tegen dovemansoren gezegd, uncle John ging altijd met de auto.

Dus gingen beiden op eigen gelegenheid naar de kerk.

Al wandelend door de brede lanen, verbaasde de Hollandse reiziger zich echter meer en meer over de totale afwezigheid van voetgangers. Niet dat er niemand naar de kerk ging. Integendeel, hier ging een garagedeur open, daar gleed een Amerikaanse wagen weg. De hoedjes lieten er geen misverstand over bestaan dat de wandelaar en degenen die reden of zich lieten rijden dezelfde bestemming hadden: het witte gebouwtje dat uncle John zaterdagmorgen al had aangewezen.

Amerikaanse kerken zijn soms net eilandjes, kleine stukjes grond in een zee van zwart asfalt. Kerkgangers komen nagenoeg altijd met de auto en de kerken staan uit praktische overwegingen zo nu en dan middenop het parkeerterrein.

Ook in het dorpje van uncle John was dat het geval. Vanuit de verte was duidelijk te zien hoe de wagens om het gebouw heen een plaatsje kregen. Het viel de Hollander overigens op dat er niemand uitstapte. Merkwaardig. In de straat was het kerkje het laatste gebouw. Ook vanuit diezelfde straat vertrokken nog auto's richting kerk. De laatste kwam van een huis dat nog geen vierhonderd meter van de kerk stond.

Een minuut of tien voor de aanvang van de dienst stapten de mensen, nagenoeg tegelijkertijd, uit hun auto's en zonder veel meer woorden dan een zachte groet, liep men het gebouw binnen.

Je begrijpt misschien wel dat de Hollander zich niet helemaal gemakkelijk voelde, toen hij naast uncle John plaatsnam. Die keek hem aan alsof hij zeggen wilde: "Ik zei het je toch! Iedereen gaat hier met de auto, zelfs als ze op een steenworp afstand van de kerk wonen". "Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Waarom loopt niemand? Bij ons in Nederland zijn er vele mensen die niet eens in een auto willen rijden op zondag". "Niet willen rijden", vroeg uncle John op zijn beurt verbaasd. "Hier vinden wij het juist niet gepast om op zondag te lopen. Walking is sport, you don't do that on sundays!"

Waarom deze inleiding op een schets die een beschrijving probeert te geven over het leven van de Amish, zoals ze in Amerika worden genoemd en voor wie een goede Nederlandse naam eigenlijk ontbreekt? Lopen of rijden met de auto op zondag, er wordt in gemeenten van vergelijkbare kerken blijkbaar heel verschillend over gedacht. Iedere groep meent het even oprecht: zoiets doe je niet op zondag! De zondag is toch niet zo maar een dag!

Door rond te kijken in de wereld van anderen ga je soms ook anders naar je eigen leven kijken. Wie heeft er gelijk in het voorbeeld? Of hebben beide groepen gelijk? Het stemt in ieder geval tot nadenken. Waarom doe en leef ik zoals ik leef en doe?

Zulke vragen rijzen ook als we kennis maken met de Amish. De Amish gaan van dezelfde Bijbel uit, maar toch ziet hun maatschappelijke en kerkelijke leven er heel anders uit dan ons leven. Er is daarom alle reden voor om eens bij het leven van de Amish stil te staan.

In hoofdstuk 1 worden de religieuze wortels van de Amish beschreven.

Vervolgens komt in hoofdstuk 2 aan de orde wanneer en naar aanleiding waarvan de Amish als groepering zijn ontstaan en hoe zij in Amerika terecht zijn gekomen.

In hoofstuk 3 zal tenslotte een schets worden gegeven van de wijze waarop de Amish hun leven hebben ingericht. De vraag komt op: Wie hebben de juiste keuzes gemaakt in het spanningsveld tussen "het wel in de wereld maar niet van de wereld zijn"? Zij of wij? Ieder kan aan de hand van hoofdstuk 3 voor zichzelf de conclusie trekken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen