3. Invloed

Dat Spurgeon een geweldige invloed had is onmiskenbaar. Dat kwam zowel op religieus als sociaal gebied uit: in 1856 stichtte Spurgeon een college, dat de opleiding van predikanten moest verzorgen en in 1867 richtte hij een interkerkelijk weeshuis op. Maar vooral als prediker had hij veel invloed. Vanaf het begin van zijn prediking stroomden steeds meer mensen toe om hem te horen, zodat kerkgebouwen te klein werden. Onder de toehoorders waren zeer veel onkerkelijken. Spurgeon was er aan gewend duizenden mensen voor zich te zien als hij op de preekstoel stond.

Maar zijn invloed ging verder. Vanaf 1855 verscheen er iedere week een preek van hem in druk. Later zijn de uitgegeven preken in 23 talen vertaald, zodat er bij zijn dood 100 miljoen (!) preken verspreid waren in Europa en Amerika. Verder schreef hij tal van boeken. In een van de boeken die zijn leven beschrijven (Prins der Predikers), wordt geschat dat Spurgeon's werken 150 delen zouden beslaan als ze allen zouden zijn uitgegeven.

Vanzelfsprekend rijst hier de vraag: Hoe komt het dat Spurgeon zóveel invloed heeft gehad?

In de eerste plaats moeten we zeggen dat God Spurgeon bepaalde gaven heeft gegeven, dat Hij hem in een bepaalde tijd heeft laten leven en dat Hij hem heeft gebruikt als een instrument om zeer veel mensen tot Hem te brengen.

In de tweede plaats kunnen we een aantal zaken opnoemen die menselijkerwijs gesproken de oorzaak vormden voor de grote weerklank.

De vrouw van Spurgeon schrijft over hem: "...de innige liefde tot. en de volkomen toewijding aan zijn Meester, waarin het geheim lag van zijn kracht, beide bij God en de mensen." In een Franse krant uit 1860 die verscheen nadat Spurgeon enkele preken gehouden had in Parijs kunnen we het volgende lezen: "Niemand zal geneigd zijn ons tegen te spreken als wij verklaren. dat deze beroemde redenaar de hoge dunk, die zijn hoorders in het algemeen van hem hadden, ten volle heeft gerechtvaardigd, ja zelfs heeft overtroffen. Spurgeon schijnt een zeer sterk gestel te hebben. Als christen is hij bezield door de warmste godsvrucht, en heel zijn wezen schijnt doordrongen van een heilig vuur van liefde tot de zielen. Men voelt dat hij bij zijn prediking de verlossing van onbekeerden in het bijzonder op het oog heeft. Daarnaast is hij gericht op de versterking van het geloof van hen. die reeds wedergeboren zijn. Als theoloog is zijn leer helder en nauwkeurig omlijnd: hij is ongetwijfeld een Calvinist, maar gematigd. Het was met zeer bijzondere voldoening, dat we hem van de kansel van de 1' Eglise de 1' Oratorie met een kracht en duidelijkheid, slechts geëvenaard door zijn welsprekendheid, de Godheid van de Zaligmaker hoorden verkondigen, en de verlossing door Zijn zoendood, de eeuwige uitverkiezing van Gods kinderen, en andere gewichtige leerstukken. Als redenaar is hij eenvoudig en krachtig, helder en vloeiend. Het plan van zijn leerredenen is gemakkelijk te begrijpen en te volgen; zijn ontwikkeling van het argument is logisch, zijn taal steeds vloeiend en sierlijk en nooit vermoeiend. Men zou hem uren lang willen aanhoren" (Prins der predikers, pag. 261, 262).

De onderstreepte woorden geven enkele factoren aan die van belang zijn voor de invloed die Spurgeon had (en nog heeft). We kunnen er nog enkele noemen.

Vooral in het begin kenmerkte Spurgeon zich door een alledaags taalgebruik.

Hoewel zijn taalgebruik in de loop der jaren wel meer verfijnd werd, bleef zijn woordkeus zodanig dat ieder hem kon begrijpen. En dat niet alleen, maar hij kende de gewone man en sloot ook aan bij diens noden.

Hij wist van de zonden en ellende waarin velen verkeerden, en juist hen bereikte hij omdat hij een boodschap voor hen had (in tegenstelling tot de kerk in het algemeen): Jezus Christus en Die gekruist.

Verder was Spurgeon zeer intelligent: hij had een fabelachtige leesvaardigheid en een fotografisch geheugen. "Hij zat neer om vijf a zes grote boeken te lezen, en in één zitting maakte hij zich meester van hun inhoud. Hij zat met zijn linkerhand plat op de linkerzijde van het boek, en zijn rechterhand op de rechterzijde schuivend, zodat ze een weinig uitstak, keerde hij haar om met zijn vinger en ging dan verder met de volgende bladzijde. Met een enkele blik schier had hij de inhoud in zich opgenomen, volzinnen lezend zoals anderen woorden lezen, en nooit faalde zijn geheugen.

Hij stelde het zich tot plicht om elke week een half dozijn van de moeilijkste boeken te lezen daar hij voor zijn verstand naar wrijving verlangde met het krachtigste verstand van anderen; en hij sloeg niet over" (Prins der predikers, pag. 330) Zo was Spurgeon zeer belezen en ook zelf literair begaafd, maar hij pronkte daar niet mee op de kansel.

Zijn preken waren op de praktijk gericht, zodat de hoorders er iets aan hadden. Hij had het talent om anderen te onderwijzen. Zo gebruikte hij vaak beelden uit de natuur. Hij had veel beelden opgedaan in de tijd dat hij studeerde in de vrije natuur Verder wist hij vertrouwde waarhe

Verder wist hij vertrouwde waarheden zo levendig aan de mensen voor te stellen, dat zij tot het eind geboeid naar hem bleven klisteren

Spurgeon was ook zeer bewogen met zijn gemeenteleden. Hij stelde zich als een herder op. "En daarbij toonde hij een praktisch gezond verstand bij tietgeen hij deed op geestelijk, zowel als op wereldlijk gebied, en een eenvoudigheid van bedoelen gevoegd bij in alles uitblinkende eerlijkheid en oprechtheid, die hem het vertrouwen wonnen van allen die hem kenden" (Prins der predikers, pag. 331)

Persoonlijkheid

Er zijn nog meer persoonlijkheidskenmerken van Spurgeon aan te wijzen dan de hierboven genoemde

Spurgeon had een sterke, dominante persoonlijkheid en was een zeer gedreven, harde werker. Hij hield had gevoel voor humor en had over het algemeen een opgewekt karakter. Toch kende hij in toenemende mate perioden van depressiviteit.

Enerzijds hield dat verband met zijn gewetensvolle ambtsopvatting, anderzijds had dat te maken met zijn slechter wordende gezondheidstoestand. Hij kreeg namelijk steeds meer last van jicht en nierontsteking, en waarschijnlijk leed hij aan chronische overspanning.

Hoewel Spurgeon een grote mate van zelfbeheersing kende en doorgaans rust uitstraalde, had hij last van fobiën (bijvoorbeeld angst voor mensenmassa's), en was hij bijvoorbeeld voor het preken altijd ontzettend nerveus.

Spurgeon had een biddend leven. Hij was sterk betrokken op het heil van zijn hoorders, en kende een diep zondebesef en een grote liefde tot Jezus. Beproevingen en kruisdragen wist hij voor zichzelf positief te waarderen, omdat hij daarin meer van God leerde.

Tenslotte was Spurgeon trouw en aantrekkelijk in de omgang, wars van gekunsteldheid. Niet alleen hun eeuwig heil ging hem ter harte. Rjk is Spurgeon nooit geweest, want met gulle hand gaf hij zijn geld aan hen, die het nodig hadden.

Genade

Genade is altijd genade, maar nooit is zij dit meer, dan waar zij gevrachtt wordt tot ons eigen onwaardig hart.

Onveranderlijk

Een plaats is er, waarop de verandering haar hand niet leggen kan; een naam waarbij nooit vergankelijkheid geschreven kan worden; een hart dat nooit veranderen kan. Die plaats is de Hemel. Dat hart is Gods hart. Die naam is liefde.

Nodeloze armoe

Menige gelovige woont in een hhut van twijfels, terwijl hij kan wonen in een paleis van het geloof.

Het eigen ik

Het geloof is nooit zwak, wanneer het" eigen ik" zwak is, maar wanneer dat sterk is, kan het geloof niet sterk zijn, want het is precies zo als de tuinman zegt: het uitspruitsel aan de boomstam, dan nooit vruchten draagt, maar alleen de groeikracht aan de boom zelf ontneemt. Zo is het "eigen ik" het uitspruitsel, dat de groei van het geloof verhindert. Het moet afgesneden worden, anders zal uw geloof altijd een "klein geloof" blijven en het zal moeilijk zijn enige troost voor uw ziel te behouden.

De ware schatting

Hoe hoger de mens in de genade gestegen is, des te lager zal hij staan in zijn eigen schatting.

Het gevaar van voorspoed

Hooggeplaatst zijn en God verheerlijken gaat zelden samen. Een volle beker kan moeilijk zonder morsen gedragen worden; wie op een hoogie staat, heeft een helder hoofd en veel genade nodig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen