Avondsluiting

We lezen in het eerste vers dat het Lam, de Heere Jezus Christus, het zevende zegel opent. Maar dan gebeurt er iets wonderlijks, want ineens verstomt het lofgezang van de gezaligden in de hemel en de harpen, bazuinen en citers gaan omlaag. Allemaal zien ze toe in hooggespannen verwachting wat er gaat gebeuren op de aarde nu Christus het zevende zegel verbreekt. "En toen Het het zevende zegel geopend had, werd er een stilzwijgen in de hemel, omtrent van een half uur". Wat gaat er nu op aarde gebeuren?

Wat is het troostrijk dat de hemel zoveel belang stelt in de aarde, dat de triomferende Kerk in de hemel meeleeft met de strijdende Kerk op de aarde. Ze houden als het ware de adem in en er is een stilzwijgen in de hemel vanwege de eerbiedige aandacht voor wat God hier gaat doen op de aarde.

Hebben jullie daar aandacht voor? Hebben jullie aandacht voor de daden van God en de genadetijd die Hij geeft? Juist op dit punt is het zo kritiek in onze tijd. De drukte van het leven neemt ons helemaal in beslag.

Hebben jullie erg in dat stilzwijgen in de hemel? Want dat stilzwijgen vind je ook in jouw leven. Iedere dag dat je wakker wordt, ja iedere polsslag is het stilzwijgen van God. De Heere geeft nog genadetijd en zwijgt voordat de oordelen komen.

Dit stilzwijgen duurt een half uur. Dat is beeldspraak. Het geeft aan dat de genadetijd een korte tijd is. Van de wieg tot het graf - ook al word je negentig jaar - is slechts een korte onderbreking ten opzichte van de eeuwigheid. Ons leven is slechts een half uur. Hoe besteden jullie dat halve uur?

Dat halve uur om te leven, krijgen we van God om genade te zoeken. Wanneer door de Heilige Geest onze ogen daarvoor geopend worden en we merken dat er zoveel genadetijd verspild is, ja dat er misschien al negenentwintig minuten voorbij zijn van ons leven, dan wordt dat tot diepe smart. We gaan ons dan haasten en spoeden uit de stad Verderf, want als dat halve uur stilzwijgen in ons leven zijn betekenis krijgt, dan hebben we geen leven meer voor ons, want de dood wenkt ieder uur.

In vers vijf lezen we dat het wierookvat leeg raakt en dan is de genade op. Het lege wierookvat wordt met vuur in plaats van met reukwerk gevuld en het wordt op de aarde geworpen. De genadetijd is voorbij.

Dan zal de Heere zeggen: "Ik heb een half uur gezwegen in Mijn liefde, maar nu zal Ik spreken in Mijn toorn dat Ik u niet ken."

Is dat halve uur stilzwijgen al genadetijd, al gebedstijd geworden? Je behoeft niet te zeggen dat God je gebed niet hoort, want er is veel reukwerk, veel genade. Dan kan het slechtste gebed nog verzoend worden. Nu is er veel reukwerk, maar haast je en spoed je eer dat halve uur voorbij is. Er is veel reukwerk. Hij wil het vuilste hart nog hebben. Mijn zoon geef Mij uw hart.

Ds. J.S. van der Net

Overgenomen uit een bijbelstudie over Openb. 8:1-5 in  Daniël, 35e jaargang, nr. 24.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen