Inleiding

Iedereen weet dat de christenen achter het IJzeren Gordijn het vaak erg moeilijk hebben. Maar om dat konkreet voor te stellen en de situatie enigszins in te leven, is erg moeilijk. Deze Mivo-uitgave wil daartoe een uitnodiging zijn. 

Denk je de nood eens in van die duizenden mensen die in gevangenissen of kampen verblijven en de gevolgen daarvan voor de andere gezinsleden, die in angst en onzekerheid leven.

Maak eens een moment je gedachten vrij van je eigen wensen en problemen, en denk na over de problematiek van de christenen in een godloze en goddeloze staat. Een land zonder God.

Uit het hoofdstuk "Kommunisme en godsdienst" wordt duidelijk dat kommunisme vijandig ten opzichte van de godsdienst staat. In wezen is er in een kommunistisch land geen plaats voor de kerk. Men heeft, althans theoretisch, een eigen heilsplan. Voor God is daarin geen plaats. De staat maakt uit wat goed en kwaad is.

De staat bepaalt de zin en het doel van het leven. Er is geen vrijheid om God te dienen naar Zijn Woord.

Alles is op het hier en nu gericht. Er is geen hemel en er is geen eeuwigheid. Het uitzicht is ingeperkt door het tijdelijke en de dood is het einde. Zo leven miljoenen mensen.

Alhoewel het moeilijk is om informatie te krijgen, wordt in de hoofdstukken 4-6 geprobeerd om iets te vertellen over de kerken in de verdrukking.

Uit deze hoofdstukken blijkt dat ondanks alle belemmeringen er nog steeds kerkgebouwen open zijn en dat er kerkdiensten gehouden worden. Met name echter in de Sowjet-Unie komen er twee soorten kerken voor: een officieel geregistreerde kerk en een meer verborgen (ondergrondse) kerk.

De officiële kerken staan onder sterke beïnvloeding van de overheid. De niet-geregistreerde kerken worden vervolgd door de staat, niet erkend door de officiële kerk en door velen als sektarisch beschouwd.

Haar leden wordt op allerlei wijzen het leven moeilijk gemaakt.

Paulus zag hierin een teken van het deel hebben aan Christus. En Petrus schrijft: "Maar gelijk gij gemeenschap hebt aan het lijden van Christus, alzo verblijdt u" (1 Petr.4:13). In de bijbelstudie worden deze zaken nader uitgewerkt.

Een unieke situatie? Is de moeilijke situatie van de christenen achter het IJzeren Gordijn tijdelijk en plaatsgebonden? De vraag kun je beantwoorden door de bijbelstudie door te nemen. Veel meer schriftplaatsen (denk maar eens aan de psalmen) wijzen in een bepaalde richting.

In de Bijbel komt duidelijk naar voren dat vervolging en lijden voor een christen geen vreemde zaken zijn. Het kommunisme is bepaald niet op de terugtocht. Integerdeel zelfs. Steeds meer landen krijgen -vaak na bloedige strijd- een kommunistische regering.

De dreiging van totalitaire machten wordt niet minder. En hoewel het waar is dat bepaalde situaties kunnen veranderen, hebben de recente ontwikkelingen in Polen wel weer geleerd dat vrijheid en kommunisme niet samen kunnen gaan.

Het is niet verwonderlijk dat velen zeggen "Wie zal ons het goede doen zien?" (Ps. 4:7). Zijn er niet steeds meer aanwijzingen dat ook bij ons het leven van christenen moeilijker wordt? Laat Davids bede: "Verhef Gij over ons het licht Uws Aanschijns, o Heere" (Ps. 4:7) ook onze bede zijn, voor ons zelf en voor de vervolgde christenen. Wij hebben het ncdig en zij vragen het van ons.

De situatie zoals deze geschetst wordt is voor een deel een momentopname, maar Davids bede blijft gelden voor tijd en eeuwigheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen