4. Begrenzing van de term "modern"

De term is erg vaag, na 1880 spreken we immers al van moderne letterkunde. Hier bedoelen we min of meer met het woord modern datgene wat na 1945 verschenen is. Als we maar begrijpen dat met het woord modern een geestelijke realiteit wordt aangeduid, namelijk die van dit huidige levensbesef. Als we de grens bij ± 1945 stellen, betekent dit niet dat de letterkunde vóór 1945 niet problematisch is voor ons.

Het is niet juist om de beschuldigende vinger alléén naar de modernen uit te steken. In 1906 was Couperus modern met een roman als De berg van Licht, een verheerlijking van het heidens ongebreidelde sexuele leven. In 1890 was Emants modern met zijn Nagelaten bekentenis, een koud-cynische uiteenzetting van de gevoelens van een man tegenover zijn vrouw die hij tenslotte om het leven brengt. En wat te denken van de Tachtigers met hun schoonheidsverheerlijking enerzijds en hun naturalisme anderzijds?

Dat we echter de volle nadruk leggen op de literatuur na 1945, vindt haar verklaring hierin dat juist deze literatuur - over het algemeen - in aantrekkingskracht de oudere literatuur verre overtreft. Ongetwijfeld omdat deze literatuur de uitdrukking is van een levensklimaat, waaraan we nu eenmaal allen deelhebben, waardoor we allen min of meer beïnvloed worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen