1e Bijbelstudie: Prediking en tempelbouw

In dit tekstgedeelte worden we gekonfronteerd met de boodschap van God door de dienst van de profeet Haggaï tot het volk Israël.

Waarschijnlijk is het volk samengekomen bij het brandofferaltaar. De eerste dag van de maand werd immers een feestoffer gevierd. (Num.28:11, Jes. 1:13).

Jozua en Zerubbabel worden aangesproken, maar uit vers 12 blijkt dat ook het volk toehoorder is.

Haggaï beschuldigt het volk omdat ze het huis des Heeren niet gebouwd hebben. De verontschuldigingen wijst hij van de hand. De tijdsomstandigheden zouden te slecht zijn, in betere tijden wilde men wel verder gaan met de bouw.

Zijn de tijdsomstandigheden niet te slecht om uw gewelfde huizen te bouwen?

Het brandofferaltaar stond a.h.w. in de regen, maar zelf woonden ze in een mooi huis.

De profeet roept het volk op een onderzoek in te stellen hoe het hen in de achterliggende tijd is vergaan. Hoe heeft God met u gehandeld? Hebt u veel zegen ontvangen? Is het toeval dat de oogst zo slecht is? Erken toch, dat de vloek Gods u treft.

Een karig deel, genoten met de zegen des Heeren erbij, kan nog bevrediging schenken. Maar hierin ligt de vloek, dat het eten niet verzadigt, dat de wijn de dorst niet lest en de kleren niet verwarmen. Werkeloosheid is er niet, er wordt wel verdiend, maar het is zo weer op. Er moet direkt zoveel betaald worden, dat niets van het verdiende loon overblijft. 

Na een herhaling van de opwekking om Gods handelen met hen te onderzoeken, wordt het volk aangespoord de tempelbouw weer ter hand te nemen. 

Klimt op het gebergte en brengt hout aan en bouwt dit huis. Om het volk tot dit werk aan te sporen volgt er: Ik zal een welgevallen daaraan hebben. Het moet ieders hoogste begeerte zijn om dat te doen waaraan God een welgevallen heeft. Het hele werk van de tempelbouw moet uitlopen op de eer van God. Opnieuw komt de profeet terug op de ondervonden rampspoed. De Israëlieten hadden zich uitgesloofd om veel te verzamelen, mar ze kregen weinig. Wat opgeslagen werd, dat verminderde nog 2:17.

Nu wordt de oorzaak van dit alles genoemd: God blies er in, ook hield Hij de regen in en de dauw, zodat er grote droogte kwam, wat misoogsten tot gevolg had.

Dit deed de Heere omdat men Zijn huis in puin liet liggen en omdat ieder zich alleen druk maakte om zijn eigen huis.

De preek van Haggaï mist haar uitwerking niet. Het is een ontdekkende preek. Het volk hoort naar Gods Woord dat door de mond van Haggaï tot haar gesproken werd. Het ziet Gods straffende hand in al de tegenspoed. Het vreest voor nog zwaardere gerichten, het is vervuld met eerbied en ontzag. Het volk heeft in het woord van Haggaï de stem van God Zelf beluisterd. Het woord van Haggaï heeft gezag voor hen, want God heeft hem gezonden. In opdracht van zijn Zender mag hij ook het volk bemoedigen: "Ik ben met u, spreekt de Heere." Dat is de grootste zegen die het volk krijgen kan. 

Haggaï heeft vrucht op zijn prediking omdat God de harten van het volk heeft aangeraakt. God geeft een opwekking, Hij maakt het volk wakker, Hij maakt het gewillig. Het komt tot bekering en de bouw van de tempel wordt weer ter hand genomen. 

Op de eerste van de zesde maand heeft Haggaï z'n preek gehouden en reeds op de 24e van deze maand is het werk al druk aan de gang.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen