En het was nacht...

Nacht op aarde. Nacht in de harten van mensen. Wat heeft de zonde een duisternis laten komen. Wat worden we bij het overdenken van het lijden van de Heere Jezus daarbij bepaald.

In het hart van Judas regeerde de vorst der duisternis. Beheerst door de zucht naar geld en goed gaat het van kwaad tot erger. Enerzijds dient zijn verraad van de Heere tot de vervulling van Gods raadsplan. Alzo moesten deze dingen geschieden. Maar anderzijds, de Heere spreekt Zelf het wee, de vloek, uit over hem, door wie deze dingen geschieden. Hoe verschrikkelijk is het met Judas afgelopen. Hij heeft een eind aan zijn leven gemaakt, om de eeuwige nacht in te gaan.

Naast Judas zien wij in Petrus een voorbeeld, hoe het ook nacht kan zijn in het hart van Gods kinderen. Petrus was blind voor de noodzaak van de lijdensweg van de Heere. Aan zichzelf overgegeven deed hij niet anders dan de Heere in de weg staan. Als dieptepunt komt dan de verloochening van zijn Meester. In die stikdonkere nacht ziet Petrus de Heere niet meer. Maar, wonder van genade, Jezus keert Zich wel om naar Petrus. De Heere houdt Zijn kinderen, vol ontferming, altijd vast. Hij zoekt het weggedrevene, het afgedwaalde weer op.

Ook in Jezus' leven werd het nacht. In Gethsemané werd Zijn zweet als grote droppelen bloed. Aan het kruis werd het midden op de dag zo donker, drie uur lang. Daar was God van God verlaten. Om Godverlaters weer bij de Heere terug te brengen.

Na de nacht breekt de morgen der opstanding aan. Jezus kon van de dood niet gehouden worden. Hij is opgestaan. De Vader heeft door de engel de triomf van het leven over de dood geproclameerd. De Heere behaalde die overwinning niet voor Zichzelf. Hij deelt die verworven verlossing mee en past de aangebrachte zaligheid toe aan de harten van arme zondaren. Hij openbaart Zich aan de vrouwen, die waren uitgegaan naar het graf. Hij verschijnt aan Zijn discipelen, tweemaal in Jeruzalem, daarna aan de Zee van Tiberias. Ook toen waren zij weer moedeloos geworden. Een nacht van vruchteloos vissen gaat voorbij . Tot de morgen aanbreekt. Dan staat Jezus aan de oever. Op Zijn bevel wordt het net aan de andere zijde uitgeworpen. Vol grote vissen moeten zij het naar de kant trekken. Daar worden zij door de Heere gespijzigd als Hij de Gastheer is aan het door Hem bereide middagmaal. Ook Petrus, als Jonas' zoon ontdekt aan Zijn afkomst, mag weer in zijn ambt worden hersteld.

Ook in ons leven, in het leven van u, van jou en mij is het van tweeën één: het is nog nacht, en als, door genade, hèt Licht niet aanbreekt, dan blijft het nacht, óf wij hebben dat wonder van de nieuwe dag leren kennen: ik leef en gij zult leven!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen