Biddag toen... en nu

Blz. 3:

Een voorbidder is iemand die staat tussen de mensen en de Heere, en in hun plaats tot de Heere bidt. De Heere Jezus is de grote Voorbidder. Hij bidt in de hemel voor de uitverkorenen.

Rom 8: 34: "Die ook ter rechterhand Gods is, Die ook voor ons bidt", en Joh. 17: 9: "Ik bid niet voor de wereld, maar voor degenen, die Gij Mij gegeven hebt, want zij zijn Uwe". Hij bidt ook voor degenen die nog geloven zullen (Joh. 17: 20). In Zijn voorbidding draagt Hij Zijn verdienste gedurig op aan de Vader en eist daarop de zaligheid van de Zijnen (Joh. 17:24).

Blz. 4:

Een ootmoedig en nederig gebed is niet de reden waarom de Heere het gebed verhoort. Dat kan alleen gebeuren om de verdienste van Christus. Het gebed is wel noodzakelijk, want het is een middel tot verkrijging van hetgeen God geboden heeft. Ps. 50: 15: "Roep Mij aan in de dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren".

Denk ook aan die bekende regels: "Niet het offer dat ik breng, niet de tranen die ik pleng, schoon ik ganse nachten ween, kunnen redden Gij alleen!"

Blz. 5:

Gedenkteken. Denk bijvoorbeeld aan Gen. 28: 18, Jakob in Bethel en Joz. 4. De twaalf stenen ter herinnering aan de doortocht door de Jordaan. In Joz. 4: 21-24 wordt duidelijk gezegd waarom zulke stenen werden opgericht: om het nageslacht te herinneren aan de grote daden des Heeren.

Blz. 7:

H.C. vraag 118: lichamelijke nooddruft: alles wat voor het tijdelijk leven nodig is, zoals voedsel, kleding, een huis om te wonen, verstand om te leren of te werken, geestelijke nooddruft: alles wat voor het geestelijk leven nodig is: genade, verzoening, vergeving.

Blz. 8:

1. Kirjath Jearim, 2. twintig, 3. Baal, 4. Filistijnen, 5. Astaroth, 6. Abinadab, 7. Mizpa, 8. Rama, 9. Eleazar, 10. Eben Haëzer, 11. Sen, 12. Ekron, 13. Ark, 14. Samuël

Blz. 9:

De Heere geeft alles wat voor de groei van het gewas nodig is: regen, zon, daarom wordt Hij de Landman genoemd.

In het tweede gedicht wordt Hij de Landman genoemd omdat Hij alles geeft wat nodig is om het zaad van het Woord van God te laten groeien in de akker van mensenharten. De Heilige Geest, die harde harten verbreekt en geschikt maakt om het Woord te ontvangen, is als de regen in de natuur, die vruchtbaarheid schenkt. Met Heilzon wordt de Heere Jezus bedoeld: de Zonne der gerechtigheid. Er worden zegeningen genoemd als: een goede oogst en vrede. Andere zegeningen zijn: gezondheid, verstand, het horen van Gods Woord, enz. Al deze dingen zijn "een" zegen, maar DE zegen is het ontvangen van genade, om van een"kind des toorns" tot een "kind van God" te worden aangenomen (zoals in het laatste vers van het gedicht wordt gezegd).

Blz. 11:

Wij hebben Gods zegeningen niet verdiend. Ook een kind van God dwaalt nog steeds van de Heere af. Daarom past het ons om met belijdenis van schuld en zonde ons tot de Heere te wenden.

Blz. 12:

1. Natuurlijk kan dat op zondag ook. Maar vraag je eens af waaruit deze vraag voortkomt. Wij vinden een biddag al gauw "te veel van het goede". Wij besteden die dag liever voor onszelf. Vanuit deze instelling kom je er ook toe om te zeggen: "één dienst per zondag is wel genoeg". Als je de Heere in waarheid vreest, zeg je niet "hoe kan ik met de minste moeite God tevreden stellen", maar: "Hoe lief heb ik Uw wet, zij is mijn betrachting de ganse dag".

2. Kom voor je eigen mening uit. Met een halfslachtige houding maak je het jezelf extra moeilijk en bovendien heeft niemand er respect voor.

3. Op zo'n moment is zwijgen vaak beter dan spreken, als het goed is weten die collega's wel hoe je vader er over denkt. Als het werkelijk erg druk is kan er een andere dag misschien een paar uur overgewerkt worden. Wat anders is het als de kantjes er af gelopen worden. Dan geldt voor ons dat wij ons werk zo getrouw moeten doen als de engelen in de hemel, en er voor moeten zorgen dat Gods Naam om ons niet gelasterd wordt.

4. Aan Gods zegen is alles gelegen, maar wij moeten de middelen waarnemen. Dat geldt voor alle dingen, voor het tijdelijk en geestelijk leven. Wij zijn echter zondige mensen. Wij vertrouwen meestal meer op onszelf en onze eigen krachten, dan dat wij onze hulp van de Heere verwachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen