DE EMMAUSGANGERS

Voor hun woning bleef Hij even talmen.

En Hij droeg het teken in de palmen

Zijner handen van Zijn kruisiging.

Maar zij dwongen Hem te blijven, en bereidden

voor hen saam het avondmaal, want beiden

hielden Hem nog voor de vreemdeling.

Maar zij zagen plotseling bij het breken

van het brood het onbedriegbaar teken.

En herkenden Hem met blijde schrik

in 't gebaar van Zijn geheven handen:

Was het niet, of Hij hun harten brandend

toebereid had voor dit ogenblik?

Want Zijn plaats was leeg, toen zij Hem zagen.

En een blijdschap, nauwelijks te dragen,

dreef hen door het duister - maar hun voet

ging de weg zo licht en zonder vrezen.

En de dageraad kwam bleek gerezen

aan de einder, hoopvol en voorgoed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen