F. Meedoen .... of .....?

Een verhaal voor tieners

Dit verhaal kan worden voorgelezen door de leiding of een van de leden.

Vraag ook eens of ze hier in iets uit hun eigen leven- herkennen .

"Jongens, komen jullie volgende week een avondje bij mij? Vader en moeder zijn weg, dus we kunnen onze gang gaan", roept Nel boven het rumoer van klas 2b uit.

"Ja, laten we dat doen", roepen er een paar. "We vragen geen leraar hoor, want dan kom ik niet"! roept weer een ander.

Iedereen praat druk. Marjo zegt niets. Ze merkt dat ze er een gezellige boel van willen maken. Ze weet dat ze er niet naar toe mag van haar ouders......

Als de leraar binnenkomt, wordt het langzamerhand stil in de klas. "Zeg, jij komt toch ook, volgende week?" vraagt Nel, als ze naast Marjo naar huis fietst.

"Ik weet het nog niet".

"Ik weet het nog niet? Jij moet het zeker eerst thuis vragen hè?"

Marjo voelt de steek. Ze krijgt een kleur.

"Wat thuis vragen. Ik zal echt wel zelf uitmaken, of ik kom of niet".

"Waarom weet je het dan nog niet?", gaat Nel verder. "Ik moet eerst weten of we veel huiswerk hebben". "Ach, dat maakt toch niemand.

"Ach, dat maakt toch niemand. Dat is een smoesje. Jij mag natuurlijk niet van thuis". "Goed, ik kom!", beslist Marjo dan opeens.

De dagen daarna piekert Marjo erover, hoe ze het thuis moet zeggen. Elke keer denkt ze: Nu zeg ik het, maar telkens komt er iets tussen.

"'t Is wel kerk", denkt ze. "Nee, daaraan niet denken. Woensdag zal ze het zeggen." Als Marjo 's woensdags thuiskomt, duikt ze weg achter de krant.

Nog even, dan zal ze het toch moeten zeggen.

"Je denkt er toch wel aan dat het vanavond kerk is Marjo?" Verstoord kijkt Marjo op. Dat moeder dat nu moet vragen. "Ik denk dat ik niet mee ga. Ik ga naar Nel. Tenslotte ga ik iedere zondag al mee. En iedere maandag ga ik naar de catechisatie".

"Marjo toch", schrikt moeder. Marjo staat op en loopt de kamer uit. In een flits ziet ze dat moeder haar nakijkt. En hoe.......

Met harde stappen loopt ze de trap op. De deur slaat achter haar dicht. Ze laat zich op haar bed vallen.

Waarom deed ze nu toch zo tegen moeder? Nu mag ze natuurlijk helemaal niet. Ze had het toch gewoon kunnen zeggen.....

Ach wat, niet aan denken. Vanavond gaat ze naar Nel. Hoelang Marjo al op bed gelegen heeft weet ze niet.

Beneden hoort ze gestommel. Vader is thuisgekomen.

Hij stoeit- zeker met de tweeling of met haar jongste zusje. Dan wordt het weer rustig. Ze hoort dat de tafel gedekt wordt. Straks gaan ze eten. Marjo kan er niet toe komen naar beneden te gaan.

Er komen voetstappen de trap op. Zal vader komen om te zeggen dat ze niet mag?

Aan de ene kant hoopt Marjo het. Eigenlijk heeft ze helemaal niet zo'n zin.

Vader gaat op een stoel zitten. "Zo Marjo, vertel me nu maar eens wat er is".

Marjo zegt niets.

"Waarom doe je zo?", vraagt vader dan zachter.

"U weet toch alles van moeder al. Nou ik ga naar Nel vanavond". "Komen er nog meer?"

"Ja".

"Wat gaan jullie doen?"

"Zomaar, gezellig bij elkaar zijn Praten."

Uitdagend kijkt Marjo haar vader aan.

"Ga dan maar Marjo, maar denk eraan dat wij niet alles weten en zien, maar de Heere wel".

De blik in Marjo's ogen wordt nu anders. 0, het liefst zou ze nu willen zeggen dat ze toch niet ging. Dat ze meegaat naar cle kerk. Maar haar mond blijft gesloten.

Avond.

Marjo zit bij Nel in de kamer. Om haar heen is veel lawaai. Muziek. Lachende en pratende jongens en meisjes.

Marjo voelt zich alleen.

Toen ze binnenkwam werd ze uitbundig begroet: "Daar hebben we Marjo. Kom binnen. We hadden gedacht dat je niet zou komen." De platenspeler werd wat harder gezet. Je kon elkaar bijna niet meer verstaan. Marjo denkt aan thuis. Daar zingen ze psalmen. Hier wordt ook gezongen, maar Marjo vindt het afschuwelijk. "Marjo, kom op joh, we gaan spelletjes doen".

Marjo veert overeind. De tafels en stoelen worden aan de kant gezet.

Even is het stil. De plaat is uit Een andere wordt opgezet. Marjo voelt zich dan opeens opgenomen in de groep en door de muziek.

Automatisch doet ze mee in het ritme van gitaren en trommels.......

"Als de Heere Jezus zou komen, waar zou Hij jullie vinden?"

Met een schok staat Marjo stil. Dat las de ouderling pas.

"Zal Hij jullie vinden, lezend in je Bijbeltje of in een of ander romannetje. Op verborgen plaatsen om te bidden, of in een café?" Marjo krijgt het warm. "Word je niet goed?", vraagt Johan.

"Ik ga naar huis", ontwijkt ze.

Ze staat or ;n zoekt een weg tussen Y\n ar klasgenoten door, naar de deur. Ze grist haar jas van de overvolle kapstok en gaat naar buiten. Tegen de muur blijft ze staan. Binnen hoort ze de harde muziek. De meesten hebben niet eens gemerkt dat ze weggegaan is.........

Marjo ligt te woelen in bed. Ze kan niet in slaap komen.

Vader en moeder hadden gevraagd hoe het geweest was. Ze had een nietszeggend antwoord gegeven. Ze wilde naar bed. Slapen.

Alles vergeten.

Gedachten dwarrelen door haar hoofd. Ze had geprobeerd te bidden, maar telkens dwaalden haar gedachten weg.

Zou ze naar vader en moeder gaan?

Zeggen dat het haar spijt van vanmiddag?

Maar ze slapen vast al.

Even later staat Marjo toch op de overloop. Ze hoort moeder zachtjes praten. Ze zijn dus nog wakker. Marjo is al in de slaapkamer......"Het spijt me van.....van vanmiddag...het was niet goed van me".

Het is er uit voor ze er zelf erg in heeft.

"Daar ben ik blij mee, Marjo", komt moeders stem.

Even is het stil. Dan begint Marjo te vertellen alles.....

"Wij hebben het je vergeven", zegt vader dan rustig, "maar heb je de Heere al om vergeving gevraagd?" "Ik kon niet bidden", fluistert Marjo. Vader knipt een klein lampje aan. Hij pakt de Bijbel die op het nachtkastje ligt en leest: "Doorgrond mij o God en ken mijn hart, beproef mij en ken mijn gedachten en zie of bij mij een schadelijke weg zij en leid mij op de eeuwige weg".

"Laten we bidden".

Alle drie knielen ze naast het bed. Vader bidt. Voor Marjo. Voor haar klasgenootjes.

Na het amen staat Marjo op.

"Slaap lekker, Marjo", zegt moeder zacht.

"Welterusten", snikt Marjo.

Vader brengt haar naar haar kamer. "Heere", bidt ze dan, "leer mij ook zo bidden",

G.E. Pos-Leune

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen