JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

Alzo wies het Woord

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Alzo wies het Woord

De boeken die je leest

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Misschien hebben jullie ook wel boeken of tijdschriften die je verborgen houdt; waar niemand iets van weet. Ook daarvoor blijft niets over dan: weg ermee. Nee, niet verkopen, dan verderf je er een ander mee, maar vernietigen. Het Woord van God, het Woord der Waarheid duldt geen leugens naast zich. Misschien heb je wel van die tijdschriften in je schooltas zitten.
Lees eens wat er in Daniël stond. Jullie kennen allemaal het spelletje, wie de meeste namen op kan schrijven die bijvoorbeeld met een „p" beginnen. Zo zou je op jullie leeftijd ook het spelletje kunnen doen, wie de meeste tijdschriften op kan schrijven, of wie de meeste tijdschriften die op ,,y" eindigen weet: Debby, Joepy, Story, Peggy, Penny, Sammy enz. Een onderzoekje bij leerlingen van klas één en twee van het voortgezet onderwijs bewees, dat er enorm veel tijdschriften onder jullie bekend zijn. Sommigen wisten er gemakkelijk dertig op te schrijven. Natuurlijk wil dat niet zeggen dat zo iemand ook al die bladen wel eens inziet. Maar wie de titel weet, zal vast ook de betreffende voorpagina wel eens gezien hebben. Alleen al het bekijken van die voorplaten is voor sommigen van jullie een reden om te kleuren als je daar in de supermarkt of bij de kiosk door de buurvrouw of door je tante op „betrapt" zou worden. Maar er zijn er onder jullie ongetwijfeld ook heel wat, die liever geen antwoord geven op de vraag: „Wat zit er in je schooltas?" Ik bedoel dan: Wat zit er voor lectuur in je schooltas?

Privé

Als jongelui tussen de twaalf en de zestien hebben jullie ongetwijfeld wel enkele privé-bezittingen, waarvan je liever niet hebt, dat een ander er zich mee bemoeit. Dat kan je schoolagenda zijn. Misschien dat die er van buiten erg degelijk uitziet (of toch niet?). Maar de vraag is wat er binnen in te vinden is. Ook de bladen die je doorneust behoren misschien tot dat privé-terrein; en de briefjes die soms tussen jou en je medeleerlingen rouleren. Zo zou het ook best kunnen dat je je schooltas als een stukje privé-bezit beschouwt, waar je ouders eigenlijk niets mee te maken hebben. Ik kan dat allemaal best begrijpen. Je bent in een leeftijd gekomen, waarin je je ouders niet alles meer aan „hun neus hangt", waarin je zo je eigen geheimen hebt. En je mag natuurlijk best een stukje privé-terrein hebben en dat kan best je agenda of je schooltas zijn. Ik verbind daar dan wel deze vraag aan: durf je je tas en je agenda open te maken voor de Heere? Durf je daar eerlijk tegen te vertellen wat er in je tas zit en wat er zoal in je agenda staat? Als je bang bent dat je ouders te weten kunnen komen, omdat je weet dat het bij de Heere niet „door de beugel" kan. En nu zal het blad „Privé" vast niet in veel schooltassen te vinden zijn. Maar welke bladen dan misschien wel? Naar aanleiding van bovengenoemd onderzoekje bleek, dat door de schoolgaande jongelui van christelijke huize tussen de 12 en 14 jaar vooral de volgende bladen veel mee naar school genomen te worden: Tina, Anita en Club. Bijna iedereen die deze bladen wel eens leest, neemt ze ook mee naar school. Daarom wil ik over deze drie bladen eens even verder praten met jullie.

Tina

...is ongetwijfeld bedoeld voor nog vrij jonge meisjes; zo van een jaar of elf à twaalf. Het is bijna helemaal gevuld met strips. Stripverhalen zijn tegenwoordig erg in. Het zijn erg korte strips, die heel plotseling eindigen, zodat je eigenlijk nog niets weet. Dat is dan natuurlijk een duidelijke reden om ook het volgende nummer te kopen. Natuurlijk gaat het daarbij precies hetzelfde. Je zit er dus aan vast voor dat je het in de gaten hebt en de uitgever vaart er wel bij. De strips zijn spannend en vaak doen zij een beetje detective-achtig aan. Blijkbaar worden ook meisjes — want Tina is natuurlijk een echt meisjesblad — door detectiveverhalen geboeid! Ook de jaloezie speelt vaak een belangrijke rol. Daarmee sluiten de schrijvers goed aan bij de belevingswereld van meisjes in die leeftijd. Tenslotte was er nog een verhaaltje waarin de „toverkracht" een heel onwerkelijke sfeer opriep die niettemin door verschillenden van jullie herkend zal worden uit jullie eigen „droomwereld" waar je zo nu en dan in leeft. Echt slechte dingen staan er eigenlijk niet in. Maar goede evenmin! Het blad sluit aan bij de gevoelens van de meisjes in de bedoelde leeftijd, maar geeft aan die gevoelens helaas geen leiding.

Anita

...is een blad van dezelfde uitgever, dat een ander publiek op het oog heeft dan „Tina". Dat blijkt al uit de voorplaat: een meisje in badpak in de armen van de één of andere knul. Eigenlijk geeft de voorplaat (van no. 28) vrij duidelijk de inhoud van het blad aan. Het blad is grotendeels gevuld met strips en andere verhalen in de romantische sfeer. Vaak wordt de spanning erin gebracht door het vermoeden dat „hij" ook nog met een ander meisje omgaat. Uiteindelijk blijkt dat dan toch niet waar te zijn en komt alles weer goed. Dit is een steeds terugkerend thema. Als wij naar de tekst en de illustraties kijken, schijnt het alsof dit blad bedoeld is voor meisjes tussen de zestien en achttien jaar. Toch wordt het vooral door wat jongere meisjes gelezen. Dat blijkt o.a. ook uit de ingezonden brieven. Juist in die briefjes lezen wij helaas dingen die ik eigenlijk liever niet in Daniël schrijf. Een vraag bijvoorbeeld van een meisje van dertien jaar of ze de pil al kan gebruiken, spreekt voor zich. Het hele blad ademt dus toch een andere sfeer dan Tina. Een zondiger sfeer vooral. Dat wordt dan ook nog eens aangevuld met de aandacht die in woord, maar vooral in beeld besteed wordt aan de „pop-wereld".

Club

...is het derde blad van dezelfde uitgever. Het richt zich op meisjes van ongeveer dezelfde leeftijd als Anita of iets oudere. Dit is geen stripblad en het heeft een veel gevarieerdere inhoud als Anita. Al neemt het onderwerp verkering in de ruimste zin van het woord ook in dit blad een belangrijke plaats in. Toch komen er heel wat andere onderwerpen ter sprake. Soms interessante voorlichtende onderwerpen: het verzorgen van dieren in een asiel; werk nadat je de school verlaten hebt enz. Maar ook informatie over nieuw uitgekomen films en een uiteenzetting over geslachtsziekten. Ook in dit blad blijkt dat het tegenwoordig eigenlijk als normaal wordt beschouwd, als je als jong meisje met een jongen naar bed gaat. Wie regelmatig zulke bladen leest, loopt groot gevaar in deze geest mee te gaan denken en zelfs in die geest mee te gaan doen Dat wordt nog eens benadrukt door een pagina-grote advertentie voor een voorbehoedsmiddel. De suggestieve afbeelding erbij wil jullie nog eens nadrukkelijk doen geloven, dat een goed voorbehoedsmiddel je een volkomen veilig gevoel geeft. Dat er ondanks alle „veiligheidsmaatregelen" ook nog een stem is die zegt: „dat mag jij niet doen", wordt met deze advertentie helemaal weggeredeneerd. Het leven zoals hier voorgesteld wordt, is immers volkomen „natuurlijk"! Wat hier verteld wordt is zeker niet natuurlijk, terwijl wij tevens moeten bedenken dat onze natuur boos is en tot alle kwaad geneigd.

Conclusie en advies

De drie genoemde bladen worden door dezelfde uitgever op de markt gebracht en zijn voor iedereen heel simpel te koop. Mijn bespreking is gebaseerd op slechts één nummer van elk. Toch kun je op grond daarvan al een vrij goed oordeel vormen. Aan voorpagina, ingezonden briefjes en advertenties kun je vrij snel de sfeer proeven, die ongetwijfeld in andere nummers terug te vinden is. De schrijvers kennen de problemen van jullie leeftijd goed en sluiten daar dan ook direct bij aan. Daardoor worden de bladen goed verkocht en graag gelezen. Op het verkeerde dat er in deze bladen te vinden is, heb ik al gewezen. Naast hetgeen je tot zonde kan verleiden heb je niets aan deze bladen. Hoogstens voel je je aangesproken omdat er probleempjes aan de orde gesteld worden, waar je zelf ook mee zit. Maar echte oplossingen worden er zeker niet gegeven. Zoek daarom de oplossing voor de problemen van jouw leeftijd ergens anders. Praat erover met je ouders, op de club. Lees erover. Daniël stelt toch van tijd tot tijd ook de problemen aan de orde waar jullie mee worstelen. En wat de sfeer betreft wil ik wijzen op sommige voortreffelijke verhalen die er voor jullie in dit blad geschreven worden, ongetwijfeld is er ook nog andere lectuur te vinden, waarin jullie problemen niet omzeild worden, maar waarbij dan ook duidelijk leiding gegeven wordt vanuit bijbels gezichtspunt.

Overgenomen uit Daniël

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

Mivo -16 | 32 Pagina's

Alzo wies het Woord

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

Mivo -16 | 32 Pagina's