De boodschap van de engelen

Aantekeningen bij Genesis 3

Vers 15 - verzenen: hiel
Vers 16 - dracht: zwangerschap
Vers 20 - Eva: leven. Ze kon zichzelf het leven niet meer geven. Maar God beloofde dat de Verlosser zou komen. Die het leven weer zou kunnen geven.
Vers 24 - vlammig: bliksemend zwaard dat heen en weer bewogen werd

Aantekeningen bij Lukas 1

Vers 5 - Zacharias en Elisabeth: Betekenis van de naam Zacharias: de Heere gedenkt. Elisabeth had dezelfde naam als de vrouw van Aaron: Eliséba: God heeft gezworen. Zacharias en Elisabeth hadden zich bij hun huwelijk gehouden aan de strengste eisen van de Joden wat betreft het priesterhuwelijk (Lev. 21). Zacharias was niet met een dochter van een Israeliet getrouwd. Niet met de dochter van een Leviet, maar met een dochter van een priester, om het priesterschap zonder vermenging in stand te houden. Ze woonden in het gebergte van Judea, dus niet zover van Jeruzalem.
Vers 5 - De dagorde van Abia: één van de 24 groepen priesters die elk een week dienst deden. Door loting werden de taken onderling verdeeld. David had de priesters in 24 afdelingen gesplitst, zodat er geen gevaar was dat de priesterdienst verzuimd zou worden, of in enkele handen zou komen. Elke afdeling moest op zijn beurt een week de priesterdienst vervullen. De volgorde werd door het lot geregeld. Met de grote feestdagen hadden alle priesters dienst. De priesters van een afdeling regelden wie op de verschillende dagen zou dienen. 's Morgens vroeg werd door loting uitgemaakt welke dienst men waar zou nemen. Zacharias verkreeg zo het voorrecht om in het Heilige het reukoffer te ontsteken. Er waren veel priesters en om er voor te zorgen dat zoveel mogelijk van hen dit voorrecht zouden ontvangen, had men bepaald, dat iemand het maar één keer in zijn leven mocht doen.
Vers 9 - Reukoffer: het reukoffer werd twee keer per dag gebracht: 's morgens en 's avonds. Het reukofferaltaar stond in het heilige voor het voorhangsel. Het reukwerk bestond uit een mengsel van vier welriekende kruiden en harsen. Het werd op gloeiende kolen gespreid op het altaar in een soort platte kom (wierookvat) . De walm en geur vervulden dan het heilige. Het was een zinnebeeld van de gebeden. Nadat de priester het offer gebracht had, moest hij de zegen (Num. 6: 24-26) over het volk uitspreken, dat biddend zijn komst had moeten afwachten.
Vers 11 - Engel: afgeleid van het griekse woord "angelos", dat bode, gezant betekent.
Vers 15 - Noch wijn, noch sterke drank: één van de kennerken van hen die op bijzondere wijze in Gods dienst stonden. Johannes is geen Nazireeër, van een verbod om het haar te knippen is hier geen sprake.
Vers 19 - Gabriël zegt van zichzelf dat hij voor God staat. Hij is dus één van de zeven engelen uit Openb.8: 2. Het werk van Gabriël was de openbaring van God te geven en te doen verstaan. Gabriël betekent "man Gods".
Vers 27 - ondertrouwd: verloofd. Ontbinding van de verloving gold in Israël echter als echtbreuk.

De taak van de engelen

Door heel de Bijbel heen wordt van het werk en bestaan van de engelen getuigd. Zij leven in de onmiddellijke tegenwoordigheid van God. Zij zijn dienaren van Zijn Goddelijke kroon, die reeds als morgensterren tesamen jubelden toen God de fundamenten van de aarde legde. Zij zijn altijd bezig om de lof van de Almachtige te bezingen (Jes. 6: 3). Duizendmaal duizenden en tienduizenden dienen Hem. Onderling verschillen de engelen van elkaar. De Bijbel spreekt van Cherubs. Ze hebben de gedaante van een mens met vier vleugels. Met twee daarvan bedekken ze hun lichaam. Ze zijn troondragers van God. Ze werden afgebeeld op de ark in het Heilige der Heiligen. Zo zijn ze wachters van Gods Heiligdom. Naast deze engelen spreekt de Bijbel ook van Serafijnen. Ze worden ons voorgesteld met zes vleugels. Ze zingen het "Heilig, heilig, heilig is de Heere der heirscharen" (Jes. 6: 3). Ook is er onder de engelen een bepaalde ordening. Zo zijn er de heirscharen, legermachten, die een samenhangend geheel van vele strijders vormen. Er zijn ook de mahanaïm. Dit duidt op twee legers. Deze naam, en ook die van sterke helden, doelt op de ordening van het heir des hemels. De engelen zijn dus geen ongeordende groep maar zijn in de gestelde orde werkzame dienstknechten van God, strijden Zijn strijd en volbrengen Zijn wil. Twee engelen worden ons met name genoemd. Gabriël, die voor God staat (Luk. 1: 19) en Michaël, de vorst van het heir des hemels (Judas 9). Verder wordt ons nog vaak iets over engelen verteld in de Bijbel, maar precies zeggen hoe een engel eruit ziet kunnen wij niet. Al de engelen staan voor God als gedienstige geesten. De engelen worden in de Schrift soms uitgezonden in ganse legerscharen (Gen. 28: 12, Gen. 32: 1, 2 Kon. 6: 16, 17) of ook wel één voor één op aarde. Zij zijn boodschappers van Gods heil! Maar zij voeren ook Gods gerichten uit (Matth. 13: 41, 42a).

Extra achtergrondinformatie uit een preek van ds. J. van Haaren. Overgenomen uit: ds. J. van Haaren: Het boek Judas. Uitgave Stark, Texel. blz. 96-98

En als het dan nu over de engelen gaat, moeten wij beginnen met te zeggen dat de Schrift ons niet zoveel over de engelen meedeelt. En wat over die engelen ons medegedeeld wordt, is niet beschreven opdat het onze nieuwsgierigheid zou bevredigen, maar opdat wij daar winst mee zouden doen, opdat wij daar voordeel van zouden hebben. Al de dingen die geschreven zijn, zijn immers geschreven tot onze lering en tot onze bekering. Maar goed, er worden ons verschillende dingen van de engelen in de Schrift meegedeeld. Allereerst, dat ze geschapen zijn. Wanneer ze geschapen zijn? Waarschijnlijk op de eerste dag toen God hemel en aarde schiep. Want we lezen in het boek Job dat, toen de aarde nederzonk op haar grondvesten, de morgensterren alle tezamen juichten, en de kinderen Gods vrolijk zongen. Ze zijn door God geschapen in het begin van de schepping. Ze zijn evenwel niet geschapen naar Gods beeld. Dat is alleen het uitnemende voorrecht van de mens geweest. De mens mogen we noemen „het kind van God" in zeer bijzondere zin, omdat mensen naar Gods beeld geschapen zijn. En zoals onze kinderen op ons lijken, zo leek de mens op God, zij het ook tot op zekere hoogte. Maar al zijn dan de engelen niet naar Gods beeld geschapen, ze zijn wel buitengewoon heerlijk en goed geschapen, zonder dat enig gebrek hun aankleefde. Wij zouden hen ,,Gods dienstknechten" willen noemen. De mens is des Heeren kind, maar de engel is des Heeren knécht. Hoe heerlijk die schepping der engelen was, blijkt wel uit hun namen. Zo worden ze genoemd morgensterren, omdat zij de heerlijkheid des Heeren weerspiegelen en weerkaatsen. Zij zijn rechtvaardig en heilig geschapen. Ze zijn zonder enige zonde geschapen. Ze worden in de Schrift dan ook „goden" genoemd. Ze worden „wachters" genoemd, en „geesten". Ja ze worden zelfs genoemd ,,een vlammend vuur". Het zijn zelfstandige, geestelijke wezens, begaafd met bijzondere vermogens van verstand, wil, kracht en spraak. Zij zijn evenals de mensen redelijke schepselen. Ze hebben verstand en rede. Maar ze hebben geen stoffelijk bestaan, hoewel ze voor een tijd een aards lichaam aan kunnen nemen. Gods Woord spreekt daarvan. Zo verschenen aan Abraham twee engelen in menselijke gedaanten, ze hadden tijdelijk een aards lichaam aangenomen en legden dat weer af bij hun wederkeren naar de hemel. Maar ze hebben een geestelijk bestaan. En omdat ze geesten zijn, is er onder hen geen bloedverwantschap. Het is zó dat ze allen tegelijk geschapen zijn. Heel anders dus dan bij de mens. Ze zijn niet als de mens uit énen bloede voortgekomen. Onder hen is geen man of vrouw. Onder hen vinden geen geboorten plaats. Het getal der engelen neemt niet meer toe, en breidt zich niet meer uit. Zij zijn voltallig. Onder de engelen is ook geen verbondsbetrekking. Het is niet zo dat één engel alle andere engelen kan vertegenwoordigen. Elke engel handelt volkomen zelfstandig en neemt beslissingen voor zichzelf. Het aantal engelen is ongetwijfeld zeer groot. Jacob zag te Mahanaim een heirleger van engelen en Elisa zag dat de berg vol was van vurige wagenen en vurige paarden. En de Heere Jezus heeft in de hof van Gethsémané tegen Zijn discipelen gezegd: ,,Of meent gij dat Ik Mijn Vader niet bidden kan en Hij zal Mij meer dan twaalf legioenen engelen bijzenden?" En Daniël schrijft: „Duizendmaal duizenden dienden Hem en tienduizendmaal tienduizenden stonden voor Hem." Verder is er onder hen grote orde. Alle engelen zijn niet aan elkander gelijk: er zijn onder hen rangen en standen. Daar zijn zeer voorname engelen. Ze hebben allemaal hun eigen taak, hun eigen plaats, hun eigen bezigheid, hun eigen opdracht. Om slechts enkele groepen te noemen: we denken aan de Serafijnen, die weer onderscheiden worden van de Cherubijnen. Ze hebben allen een heerlijke woonplaats, want zij mogen wonen in de hemel voor Gods troon. En zo staat er van hen, dat zij gedurig het aangezicht Gods zien. Wij zouden ze Gods hovelingen willen noemen. En in dat hoveling zijn van God en in dat om en bij de troon dienen ligt hun zaligheid. Want nabij God te zijn en Gods aangezicht te zien, dat is toch eigenlijk het hart van de zaligheid, ook voor de engelen! En nu heeft God alles geschapen om Zijns Zelfs wil. Die engelen zijn dus geschapen opdat ze de Heere vurig lief zouden hebben, opdat ze Hem volmaakt zouden gehoorzamen, opdat ze Hem te allen tijde zouden dienen en opdat ze overal Zijn grootheid en Zijn heiligheid zouden uitroepen. Kortom die engelen zijn er niet om der engelen wil, maar die engelen zijn er om Gods wil. Een heerlijke schepping dus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen