Gods verbond met Noach

Vertelschets

Lezen:
Genesis 8 : 1 t/m 4 en 14 t/m 22

Zingen:
Psalm 8 : 1, 3, 4, 6, 7, 9
Psalm 19 : 1
Psalm 24 : 1, 2, 4
Psalm 33 : 1, 4, 10
Psalm 105 : 5

Kerntekst:
"Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en in der eeuwigheid" (Hebreeën 13 : 8).

Op de berg Ararat ligt de ark. De deur zit dicht. Noach kan hem niet opendoen. God heeft de deur gesloten. Noach en zijn gezin moeten nog in de ark blijven. Net als alle dieren. En buiten de ark? Daar is het stil. Héél stil. Iedereen is gestorven. Alle mensen. Maar ook de dieren. Verdronken in het water van de zondvloed. Er worden geen stemmen van mensen gehoord. Dieren zijn er niet. Er is alleen maar stilte.

De grote watervlakte lijkt eindeloos. Veertig dagen lang heeft het geregend. Zal de aarde ooit weer droog worden? Ja, heel langzaam zakt het water. Wat duurt het lang! Maar toch, eindelijk is de aarde weer droog. Dan zegt de Heere tegen Noach: "Ga nu uit de ark". Daar gaan ze: Noach en zijn vrouw en hun zonen Sem, Cham en Jafeth met hun vrouwen. Wat is het heerlijk om weer buiten te zijn! Langer dan een jaar zijn ze in de ark geweest. Acht mensen. Niet meer. En nu zijn die acht mensen weer buiten. Wat is de aarde mooi! Wat is die aarde ook stil. Maar al gauw klinken er stemmen door de lucht. Ook de dieren komen nu uit de ark. Ook hun geluiden worden gehoord. Maar niet zo lang. Twee aan twee gaan de dieren weg. Ze verspreiden zich. En dan wordt het weer rustig. Noach en zijn gezin blijven achter bij de ark.

Even later is Noach druk aan het werk. Hij stapelt grote en kleinere stenen op elkaar. Hij maakt een altaar. Noach is blij. In zijn hart is dankbaarheid. Zoveel mensen verdronken en hij is gespaard. Samen met zijn vrouw en zijn drie zoons en hun vrouwen. Wat is God goed voor hen! Het altaar is klaar. Nu moet er een dier op worden geofferd. Een dier? Maar dieren zijn er toch niet genoeg? Jawel, ook daar heeft de Heere voor gezorgd. Sommige dieren mochten niet worden gegeten. Dat waren onreine dieren. Andere dieren mochten wel gegeten worden. Dat waren reine dieren. En juist van die reine dieren moest Noach zéven paar in de ark doen. Nu heeft Noach toch dieren om te offeren. Hij neemt van de reine dieren. Een koe, een schaap, maar ook een duif. Die dieren doodt hij. En al snel gaat de rook omhoog. Noach, zijn vrouw en zijn gezin staan erbij. Ze kijken naar het altaar. Ze zien het offerdier dat verbrand wordt. Ze zien de rook die omhoog gaat. Ze kijken ook omhoog. Daar woont de Heere Die voor hen zorgt. Dankbaarheid vervult hun hart.

De rook stijgt op. Al gauw is er niets meer van te zien. Maar de Heere ziet het nog wel. In de hemel ruikt Hij de reuk van het offer. En dan belooft de Heere iets. Hij zegt: "Ik zal de aarde nooit meer door water doen vergaan. Het hart van de mensen is boos en zondig. Toch zal Ik de mensen en de dieren niet meer op deze manier straffen. Er zal geen zondvloed meer komen." Wat is de Heere goed! Hij belooft nog meer. "Deze aarde is voor de mensen. Je mag hier leven en gelukkig zijn. Word talrijk en vervul de aarde. En vergeet nooit wat Ik je nu beloof: voortaan zal er elk jaar zaad gezaaid worden. De zon zal schijnen. Er zal regen vallen. Jullie zullen het koren maaien en dorsen. Er zal brood van gebakken worden. Maar de zomers zullen afgewisseld worden met winters. Donkere nachten zullen worden gevolgd door zonnige dagen. Elk jaar weer." [= Dit zegt de Heere allemaal =].
Dat belooft de Heere in de natuur. Hij richt met Noach een verbond op: het natuurverbond. De Heere zorgt voor de mensen en de dieren.
En dat doet Hij nog steeds. Want Hij is en blijft Dezelfde. Tot in eeuwigheid.

Noach en zijn gezin staan nog bij het altaar. Het offer is verbrand. Dankbaarheid is in hun hart. Ze denken aan de woorden die God tegen Noach sprak Wat is de Heere goed. Waarom zijn al die andere mensen verdronken en zij niet? Zijn zij beter? Nee, helemaal niet. Hebben zij het verdiend dat ze nog in leven zijn? Nee, dat weten ze best. Het is alleen genade. Alleen maar de goedheid van de Heere.
Dat kan nu, omdat God ook een genadeverbond heeft opgericht. Door het genadeverbond zullen mensen niet sterven, maar leven.

De Heere doet wat Hij belooft. Denk jij daar wel eens aan? Hij had tegen Noach gezegd: "Ik zal de mensen niet meer met een zondvloed straffen." En de Heere heeft Zijn Woord gehouden. De aarde is weer zó mooi geworden.
Steeds weer kwam de zon op. Weer kwam er een dag na een donkere nacht. Eik jaar opnieuw stond het koren in volle bloei. Na elke zomer kwam de winter. Is het geen wonder? Gods trouw is zo groot! Dank je Hem ervoor?
Er zijn kinderen geboren en de aarde werd steeds voller. Maar al die mensen waren ook zondaars. Net als Noach. Net als alle mensen die vóór Noach leefden. En net als alle mensen die na Noach leefden. Net als jij en ik Dat had de Heere ook al gezegd: "Het hart van de mensen is boos en zondig." En de Heere moet de zonde straffen. Hij is heilig. Maar Hij straft niet meer heel de wereld met zo'n grote watervloed.

Noach en zijn gezin staan nog bij het altaar. En dan? "Kijk eens omhoog", zegt de Heere tegen Noach. O, wat mooi! Prachtig! Een boog in de lucht. Een boog van wel zeven kleuren. Noach ziet het. Zijn vrouw en zijn kinderen zien het ook Waar komt die boog vandaan? Wat betekent dit? Lang hoeven ze niet te wachten. De Heere Zelf spreekt weer. Hij zegt: "Ik heb beloofd dat Ik de aarde niet meer door water zal verwoesten. En nu geef Ik jullie een teken van die belofte. Elke keer als de boog te zien is in de lucht mag je aan Mijn woorden denken. Als Ik wolken boven de aarde breng en de boog zie, zal Ik óók aan dit verbond denken en doen wat Ik beloofd heb. Deze regenboog is het téken van Mijn verbond met de mensen en de dieren." De regenboog hoort dus bij het natuurverbond. In stille verwondering zien de acht mensen omhoog. De Heere zorgt!
Heb jij de regenboog weieens gezien? Vast wel! Elke keer weer zegt de Heere het: "Ik denk aan Mijn verbond met de mensen. De aarde zal niet meer door water overstroomd worden. Ik zorg voor de aarde. Ik zorg voor de mensen." Heb je daar weieens aan gedacht als de regenboog te zien was? Noach was de eerste die de regenboog zag. Dat is duizenden jaren geleden. En nog steeds kunnen we de regenboog zien. De Heere is getrouw.

De aarde is weer droog. Samen met zijn zoons werkt Noach op het land. Het koren groeit. Boompjes worden geplant. Ergens anders worden struiken en bomen juist weggehaald om akkers te maken. Schapen en geiten worden gehouden. Kinderen worden geboren. Vaak denkt Noach aan de woorden van de Heere: "Word talrijk en vervul de aarde." Er worden veel kinderen geboren. Die kinderen worden groot. Ze trouwen en krijgen ook weer kinderen. Vele volken komen op aarde. Duizenden mensen, mannen, vrouwen en kinderen.

Noach heeft heel lang geleefd, 350 jaar na de zondvloed. Toen de zondvloed kwam was Noach al bijna 600 jaar! Dat kunnen wij ons niet voorstellen. In die dagen werden de mensen veel ouder dan nu. Tenslotte moest ook Nóach sterven. Zijn zoons, Sem, Cham en Jafeth, sterven ook. Al snel zijn de mensen Noach en de zondvloed vergeten. Natuurlijk hebben ze de verhalen over de zondvloed gehoord. En ze hebben de regenboog ook zelf wel gezien. Toch denken ze steeds minder aan de Heere. De zonden die ze doen worden steeds erger. Maar de Heere denkt wel aan de mensen. I lij heeft Zijn belofte gehouden. En Hij heeft nog veel meer gegeven. Hij gaf Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus. I lij zou voor de zonden betalen en mensen vrijspreken van schuld en straf. Dat is genade!

Daar hangt Hij, de Zoon van God. Honderden jaren later. Hij brengt een offer. Een veel groter offer dan Noach eens bracht. De Heere Jezus offert Zichzélf. Hij geeft Zichzélf aan het kruis van Golgotha. Na het offer van Noach beloofde de Heere de aarde te behouden. Maar door het offer van Christus worden zondaren behouden. Voor ééuwig. Jezus sterft om zondaren zalig te maken. Hoor hoe Jezus het aan het kruis met een sterke stem uitroept: "Het is volbracht!" Wat een wonder van genade dat de Heere zó voor zondaren wil zorgen. Wat is Hij getrouw.

Noach was de eerste mens die de regenboog gezien heeft. En nu, zoveel jaren later, kunnen we de regenboog nog zien. Is dat geen wonder? Dat is het teken van de trouw van de Heere. Hij is Dezelfde, ook in het jaar 2000. En Hij blijft Dezelfde: in de natuur en in de genade. Ook al zou de wereld nog 2000 jaar bestaan. De regenboog zal blijven stralen. En wat een nog veel groter wonder is: Gods Woord met de boodschap van zonde en genade blijft! De Heere zegt het steeds ween "Ik ben de Alfa en de Oméga, het Begin en het Einde; de Eerste en de Laatste." Hij heeft Zijn belofte als eerste gegeven. Hij is het Begin. Maar Hij zorgt er ook Zelf voor dat Zijn beloften waar worden. Hij is ook het Einde.

Ken je Hem? De Heere kent jou wel! Hij weet wie je bent. De Heere vraagt Hem je zonden belijden en je te bekeren. Je laat Hem toch niet wachten? Hij is het waard om gediend te worden. Zoek Hem voordat het te laat is. Eens zal er een einde komen aan het leven op deze aarde. Niet door een zondvloed. Dat heeft de Heere beloofd. Maar toch zal deze wereld eens voorbij gaan. Als je dan zonder de Heere leeft, zul je voor altijd zonder de Heere blijven. Dat is zo erg, dat is de hél. Als de aarde vergaat zal ook de regenboog er niet meer zijn. Weet je waarom niet? Het zal niet meer nodig zijn. Want voor al Gods kinderen begint clan de eeuwige heerlijkheid. Ze zullen altijd bij de Heere zijn. Dat is zo heerlijk, dat is de hémel! Ja, er zal een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komen. Ook dat heeft de Heere beloofd. Dan zal alles licht zijn. Wat Gods kinderen hier op aarde gelóófden, zullen ze dan met eigen ogen zien. Dat is zo omdat God het beloofd heeft. Verlang jij ernaar? Vraag Hem om het geloof in de Heere Jezus. Johannes had zo'n groot verlangen naar de Zaligmaker dat hij het uitriep: "Kom, Heere Jezus, ja, kom haastiglijk." En God gedacht aan Johannes. God gedacht ook aan Noach. En Hij gedenkt nog steeds aan zondaren. Want Hij is Dezelfde, gisteren, heden en tot in eeuwigheid.

Aantekeningen bij de tekst 

vers 2: 'de fonteinen des afgronds': Met het openbreken van deze fonteinen schijnt aangeduid te worden dat er grote schokken in de natuur plaats hadden, als bij aard- en zeebevingen (zie ook Habakuk 3 : 9).
'de sluizen des hemels': een sterke beeldspraak, waarmee het neerzenden van stromen regen uit de wolken des hemels te kennen wordt gegeven, zoals bij een wolkbreuk.
vers 4: 'Ararat': In de Bijbel is Ararat de naam van een landstreek. Het is niet aannemelijk dat de hoge berg die nu Ararat wordt genoemd, is bedoeld. Het was waarschijnlijk een gedeelte van het land dat nu Armenië heet. En dan die hoogvlakte vanwaar de rivieren de Eufraat, de Tigris, de Araxes en de Acampsis hun wateren in verschillende richtingen laten wegvloeien. Zie ook 2 Koningen 19 : 37 en Jeremia 51 : 27.
vers 14: 'de tweede maand, op den zeven en twintigsten dag der maand': Dit was in het 601^e levensjaar van Noach (vers 13). Vanuit Genesis 7 : 11 kan dus worden geconcludeerd dat Noach en de zijnen ruim een jaar in de ark moeten zijn geweest.
vers 17: 'overvloediglijk voorttelen op de aarde, en vruchtbaar zijn, en vermenigvuldigen op de aarde': hier geeft de Heere deze opdracht aan de dieren, in vers 7 van het 9e hoofdstuk wordt de opdracht ook aan de mensen gegeven.
vers 20: 'reine vee': Rein naar het bevel van God, waardoor Hij deze dieren van de andere afgezonderd had zodat de mensen ze konden gebruiken voor offers en voedsel. Zie verder onder 'achtergrondinformatie'.
vers 21: 'de Heere rook...': "Menselijkerwijs of bij gelijkenis van God gesproken. Want gelijk een lieflijke reuk de mens zeer aangenaam is, alzo had God een welbehagen aan het geloof en de dankbaarheid van Noach" (kanttekening).
'Ik zal voortaan niet meer al het levende slaan, gelijk als Ik gedaan heb': Hier is het de eerste keer dat de Heere dit belooft. Dan volgen al de voorwaarden en de verdere uitwerking van het verbond in 8 : 22 t/m 9 : 7. Tenslotte sluit God het verbond en bevestigt de belofte in vers 11. De kanttekening legt bij dit gedeelte uit: "Dat is, door een algemene zondvloed ombrengen. Het woord 'slaan' is onder andere betekenissen dikwijls genomen voor 'doden' of anders 'het leven enigszins beschadigen."
Hebreen 13 : 8: 'Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en in der eeuwigheid' Dit is de kerntekst voor deze schets. In het geheel van Hebreeën 13 lijkt de tekst wel een uitroep. De apostel Paulus is de gemeente aan het vermanen over de broederlijke liefde, de herbergzaamheid, het gedenken aan de gevangenen, het huwelijk en geldgierigheid. Hij wekt hen op vergenoegd te zijn met hetgeen ze hebben en wijst op de voorgangers die daarin het voorbeeld geven. En dan opeens deze uitroep: "Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde, en in der eeuwigheid." Daarna gaat hij weer verder met vermaningen aan de gemeente. De tekst is er één die de gedachte achter De kanttekening verwoordt dat erg mooi: 'Dat is, gelijk Hij hun Helper is geweest in alle zwarigheden, en gelijk zij op Hem hun vertrouwen hebben gesteld, en gelijk hun leer Christus Jezus alleen voor het vaste Fundament der zaligheid heeft gehouden; alzo is Hij ook altijd Dezelfde geweest, is nog Dezelfde, en zal het in eeuwigheid blijven; als zijnde eenzelfde God en eenzelfde Middelaar, zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament.' Let wel: Christus is Middelaar van het verbond der genade; niet van het natuurverbond. 

Aanwijzingen voor het gebruik 

Reine en onreine dieren
In Leviticus 11 wordt een uitgebreide lijst gegeven van welke dieren rein zijn en welke onrein. Het onderscheid werd naar het bevel van de Heere gemaakt, zodat de mensen zouden weten welke dieren voor voedsel en offers gebruikt mochten worden en welke niet. De reine dieren worden gekenmerkt door drie dingen: a. ze 'verdelen de klauw', dat wil zeggen ze hebben een gespleten hoef, in tegenstelling tot bijvoorbeeld paarden.
b. bovendien mag deze gespleten hoef slechts in tweeën gespleten zijn en niet in meerdere delen, zoals bij honden en katten bijvoorbeeld wel te zien is.
c. reine dieren herkauwen hun voedsel.
Samenvattend blijven dan, om de bekendste soorten te noemen, onder andere schapen, koeien en anderen over. Van de reine dieren moest Noach er "zeven en zeven" in de ark doen. Dat zijn er niet veertien, maar (kanttekening): "dat is van iedere soort drie paren en een paar bovendien, ter offerande na de zondvloed." Calvijn geeft dit ook aan en zegt het nog duidelijker "drie paren waaraan één dier is toegevoegd ter offering". Hierin wordt ook de voorzienigheid van God gezien. De mens zou veel meer behoefte hebben aan reine dieren dan aan onreine dieren. Dus werden er meerdere in de ark gebracht.

Het brandoffer
Noach bracht de Heere een brandoffer. Dit is een offer dat in zijn geheel op het altaar werd verbrand. In Leviticus 1 en 6 : 8-13 wordt er nauwkeurig beschreven waaruit het brandoffer moest bestaan, hoe het bereid moest worden en aan welke voorwaarden de priester moest voldoen. Als offerdieren werden onder andere gebruikt mannelijke schapen, geiten en duiven. Net als in Genesis 8 : 21 waarin staat dat de Heere de lieflijke reuk van het offer rook, wordt er in Leviticus 1 : 9 gesproken over het brandoffer wat "tot een lieflijken reuk is (voor) den Heere". Bovendien bracht het brandoffer verzoening (Leviticus 1 : 4) en het reinigde (Leviticus 14 : 20).

De regelmaat in de natuur
Genesis 8 : 22 geeft de regelmaat in de natuur aan. Matthew Henry tekent aan dat er altijd iets verandert in de natuur maar dat in zijn geheel genomen er constantheid is in het niet-constante. "Voortaan al de dagen der aarde". Door de zondvloed was er volledige verwarring en chaos ontstaan. Ook heeft de vloed de orde en regelmaat in de natuur verstoord. Het onderscheid tussen zomer en winter was weggevallen. Nu wil de Heere dat herstellen en Hij verbindt er Zijn belofte aan dat het zo zal blijven "al de dagen der aarde" dit is zolang de wereld zal bestaan. Dit geeft andermaal aan dat de aarde niet meer door een zondvloed zal worden getroffen. Er is, naar het Woord van God, een constante opeenvolging van dagen en nachten. De aarde brengt op regelmatige tijden (zomer en herfst) haar vruchten voort. Hierin is duidelijk zichtbaar dat God zorgt. Zie ook Heidelbergse Catechismus zondag 10.

De regenboog
Hoewel de regenboog wetenschappelijk kan worden verklaard, mogen we het in de eerste plaats zien als het teken van Gods verbond met Noach en in hem met alle mensen en ook alle dieren (Genesis 9 : 10). De regenboog (kleurenboog) wordt in de natuur gevormd door de breking van het licht op waterdruppels. Als een gevolg hiervan zal de regenboog vaak gezien worden als "het regent en de zon schijnt". De Heere maakt ook hier dus gebruik van Zijn eigen, volledige schepping. Dat moet altijd het belangrijkste zijn: we kunnen dan wel veel verklaren. God is het die alles schiep en Die op Goddelijke wijze gebruik maakt van Zijn eigen werk!

Het verbond met Noach, ook wel genoemd: "Het Natuurverbond" of "Het Noachitisch Verbond"
Het verbond met Noach wordt onderscheiden van de twee bekendere verbonden, namelijk het werkverbond en het genadeverbond. Ds. G.H. Kersten onderscheidt tien verbonden tussen God en de mensen (zie zijn "Gereformeerde Dogmatiek", deel 2, hoofdstuk 15). Het verbond met Noach wordt het verbond van de algemene genade genoemd. Dit is begrijpelijk aangezien de bewarende en voorzienende hand van de Heere over alle mensen en dieren gaat en niet alleen over Zijn kinderen. Deze algemene zorg voor de mensen en dieren wordt in dit verbond met Noach door de Heere beloofd.

Antwoorden

Om over te praten
Vraag 1:
a) Het teken van het verbond wil zeggen: De regenboog is een herinnering aan het verbond dat God met Noach sloot. Het wijst op het verbond. In het woord 'betekenis' zit ook het woord 'teken'. Het heeft dus ook met de betekenis van iets te maken. Geef ter verduidelijking bij dit antwoord een voorbeeld. (Bijvoorbeeld: een ring aan de hand van een man en vrouw is een teken van hun huwelijk met elkaar. Een teken wijst op iets anders. Iets wat vaak nog groter, mooier of belangrijker is.)
b) Zie voorkant ledenboekje.
Vraag 2:
a) Omdat de mensen zondigden en "hun harten te allen dage alleenlijk boos" waren. Ze konden als het ware niet anders dan zondigen. Noach was ook een zondaar, maar hij "vond genade in de ogen des Heeren" (Genesis 6 : 8). Hij geloofde in de Heere en Zijn Woord.
b) Zondigen is zo erg omdat we de Heere verdriet doen: "het smartte Hem aan Zijn hart" (Genesis 6 : 6). Hij is onze Maker en we zondigen tegen Hem! Als we door genade Zijn kind mogen zijn, beginnen we dat steeds meer te voelen: we zijn zondaars. Dat woord betekent: doelmissers. Het doel van ons leven is God te eren, te loven en te prijzen. Dat doel missen we steeds weer met elke zonde die we doen.
c) Het woord 'genade' is hel belangrijkste woord. Zonder genade zou er niet één mens zalig kunnen worden. We zouden dan omkomen in onze zonden. Het is uit genade dat de Heere Zijn Zoon gegeven heeft, opdat "een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe."
Vraag 3:
a) Het jaar 2000 is een "rond" getal. Het heeft iets "spannends". Mensen zouden iets speciaals doen in zo'n jaar. Maar de gedachten van de Heere zijn anders dan die van ons. Er zijn al veel voorspellingen geweest en daarvan is er niet één uitgekomen. Dat zal ook niet gebeuren. Mensen zullen altijd blijven proberen om deze dingen te voorspellen, maar hel allerbelangrijkste is dat we eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid zoeken (Mattheüs 6 : 33).
b) Vraag verschillende kinderen eens om een antwoord / reactie. Antwoord zie Mattheüs 24 : 36).
Vraag 4:
a) Dat weet niemand dan God de Vader alleen (Mattheüs 24 : 36).
b) Ze dachten alleen maar aan de tijdelijke dingen, ze maakten zich absoluut geen zorgen om wat Noach in de Naam van God hen zei. Bovendien waren ze "blind en doof voor al de aanwijzingen die God hen gaf. Denk daarbij aan al de jaren van waarschuwingen, aan het bouwen van de ark, het komen van de dieren naar de ark. "Ze bekenden het niet totdat de zondvloed kwam" (vers 39).
c) We moeten waakzaam zijn (vers 42). We moeten weten door genade een kind van God te zijn. Dan mogen we ook met een groot verlangen die grote dag verwachten om ten volle te genieten de beloften Gods, in Jezus Christus, onzen Heere (Belijdenis des Geloofs, artikel 37, laatste zin).

Woordzoeker
vers 5: konijntje                                                   vers 17: steenuil, duikertje, schuifuit
vers 6: haas                                                           vers 18: kauw, roerdomp, pelikaan
vers 7: zwijn                                                          vers 19: reiger, hop, vledermuis
vers 13: arend, havik, zeearend                        vers 22: sprinkhaan, solham, hargol, hagab
vers 14: gier, kraai                                                vers 29: wezeltje, muis, schildpad
vers 15: rave                                                           vers 30: zwijnegel, krokodil, hagedis, slak, mol
vers 16: struis, nachtuil, koekoek, sperwer 

Toelichting: De namen van de solham, hargol en hagab zijn in de vertaling zo gelaten. Het betreft onbekende diertjes, die in het Latijns 'insecta' (insecten) worden genoemd. Ze worden in het voorgaande vers (Genesis 8 : 21) nader beschreven.

Oplossing van de puzzel:
"Maar Ik, ziet, Ik richt Mijn verbond op met u" (de "ij" is dus één letter).

En nu de verwerking...

Koning Josafat
Nodig: kleurpotloden / stiften, schaar, lijm
Werkwijze:
1. Kleur de beide figuren
2. Knip ze daarna uit. Laat de hoofden aan elkaar zitten!
3. Vouw de figuren dubbel, zodat ze tegen elkaar komen.
4. Neem de figuur met de bijbeltekst (de voorkant) voor je.
Vouw de eerste stippellijn (boven de tekst) naar binnen.
Vouw de tweede stippellijn (onder de tekst) naar buiten.
Het witte vlak is het grondvlak waar de koning op staat.
Vouw de stippellijnen van de tweede figuur precies in tegengestelde richting.
De bovenste stippellijn naar buiten en de onderste stippellijn naar binnen.
Gebruik het onderste plakrandje van de voorkant op het geheel vast te plakken.

Gods verbond met Noach
Nodig: kleurpotloden / stiften, schaar, lijm, splitpen
Werkwijze:
1. Kleur het plaatje in de ene cirkel en de regenboog in de andere cirkel.
2. Knip de beide cirkels uit.
3. Knip de boog boven de ark op de stippellijn uit.
4. Leg de cirkel met de ark boven op de andere cirkel.
Prik de splitpen door het zwarte stipje in de midden.
5. Door aan de achterste cirkel te draaien verschijnt de regenboog en de tekst. 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen