JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

5. Straatkinderen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

5. Straatkinderen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als we het over straatkinderen hebben, dan hebben we het over kinderen die op straat wonen, werken, eten en slapen. Kinderen die onverzorgd op straat zijn achtergelaten; ze leven er. Ze vechten, bedelen en stelen. Ze moeten zien te overleven op de straat. Ze wroeten in vuilnisbakken op zoek naar iets eetbaars. Duizenden kinderen leven van en op de vuilnisbelt. De meest afgrijselijke ziekten lopen ze op: mazelen, tetanus, tuberculose. De kindersterfte is dan ook enorm. De helft van het aantal straatkinderen wordt niet ouder dan 12 jaar. En als ze ouder worden, komen ze veelal in het criminele circuit terecht (prostitutie, drugs). Vanaf hun derde of vierde jaar hebben ze niets anders zien dan ellende en geweld. En welk vooruitzicht hebben ze?

Om hun ellende, honger, angst en gemis van zorgzame ouders een ogenblik te vergeten snuiven ze lijm, benzine of oplosmiddelen. Daar worden ze licht van in hun hoofd en dan kunnen ze even lachen.

Wereldwijd

De straatkinderen vormen op dit moment één van de grootste en snelst groeiende problemen ter wereld. Niet alleen in Zuid- Amerika, ook in Azië en Afrika zijn ze een alledaags verschijnsel. Zelfs in de grote steden van Europa behoren ze tot het dagelijkse straatbeeld. Wereldwijd neemt het aantal straatkinderen hand over hand toe. Hoeveel straatkinderen er precies zijn, weet niemand. De getallen variëren van 100 tot 140 miljoen. Exakte getallen zijn niet te noemen.

We kunnen wel een indeling maken in categorieën. Er zijn namelijk kinderen die nog wel ouders hebben, maar er nauwelijks of geen kontakt meer mee hebben. En er zijn kinderen die helemaal geen ouders meer hebben. Globaal kunnen we de straatkinderen dan in volgende drie groepen verdelen:

Categorieën

1) de kinderen op de straat

Dit is de grootste groep en bestaat vooral uit werkende kinderen. Af en toe gaan ze nog naar school. Aan het einde van de dag gaan ze meestal naar huis. Zij hebben nog wel kontakt met hun familie.

2) de kinderen van de straat

Voor deze groep kinderen is de straat hun 'thuis'. Daar zoeken ze eten, onderdak en samen met hun lotgenoten vormen ze een soort gezinsverband. Ze hebben nog wel familie, maar die zien ze heel zelden.

3) de verlaten kinderen

Deze kinderen staan helemaal alleen en moeten maar zien hoe ze in leven blijven.

Voor alle drie de groepen kinderen geld dat ze dag en nacht leven op straat!

Brazilië

In Brazilië leven naar schatting zeven miljoen straatkinderen.

De meeste straatkinderen in Brazilië zijn oorspronkelijk afkomstig van het arme platteland. Ze zijn met hun familie naar de stad gekomen voor een betere toekomst. Daar vonden hun ouders geen woonruimte. De meesten kwamen terecht in een van de vele sloppenwijken aan de rand van de stad. Opnieuw zijn ze in armoede terecht gekomen. Werk is er niet en daarom ook geen geld voor eten, kleding, onderwijs en medische verzorging voorhun gezin.

Zo gebeurd het dat kinderen de straat op worden gestuurd. Ze moeten geld verdienen. Kinderen gaan aan het werk als schoenpoetser, kranten- of bloemenverkoper of fruithandelaar. Met hun verdiensten proberen ze zichzelf dan in leven te houden.

In Rio de Janeiro bijvoorbeeld, een grote stad in Brazilië, leven naar schatting vier miljoen (!) mensen in krottenwijken. Volgens een voorzichtige schatting telt Rio de Janeiro nog eens vier miljoen niet-geregistreerde inwoners. Die leven ook allemaal in de krottenwijken. Van de acht miljoen mensen is meer dan 60% jonger dan 18 jaar. Het overgrote deel daarvan bestaat uit straatkinderen.

Al zijn de straatkinderen een wereldwijd probleem, toch zijn het vooral de Braziliaanse straatkinderen die de aandacht trekken. Hoe komt dat? Om dat we hier te maken hebben met miljoenen straatkinderen die regelmatig worden geslagen en vertrapt, vervolgd, gemarteld en gedood. En dat vrijwel altijd door de hand van de overheid. Hoeveel kinderen per jaar worden vermoord, weten we niet precies, omdat de meeste straatkinderen nergens geregistreerd staan.

Geweld Het geweld tegen de straatkinderen alleen

Het geweld tegen de straatkinderen alleen maar neemt toe. Kinderen die worden getrapt en geslagen. Ze worden gevonden langs de weg met blauwe plekken, gebroken ledematen en gekneusde ingewanden, met hersenbeschadigingen en open wonden. Op afgrijselijke manieren worden ze afgetuigd, gemarteld en vervolgens gedood. Mensen die getuigen zijn van het geweld, durven geen getuigenis meer te geven. Zij verdwijnen eveneens op raadselachtige wijze. De misdadigers worden ze niet ter verant

De misdadigers worden ze niet ter verantwoording geroepen of veroordeeld. De straatkinderen van Brazilië zijn vogelvrij verklaard.

De meeste Brazilianen maken zich niet druk om het toenemend geweld. "Straatkinderen veroorzaken alleen maar overlast", zo denken ze. Ze ergeren zich eerder aan de kinderen die op straat en voor hun deur liggen. Ze zijn van mening dat die kinderen 'opgeruimd' moeten worden. Daarvoor willen ze mensen zelfs betalen om dat te verwezenlijken. Zulke 'operaties' worden voornamelijk uitgevoerd door politiemensen en veiligheidsbeambten. Zij vormen de 'knokploegen' tegen de straatkinderen. Maar niet elke politieman is een moorde

Maar niet elke politieman is een moordenaar. Er zijn ook politiemensen die in hun vrije tijd een soort maatschappelijk werk doen in een sloppenwijk en kinderen proberen iets bij te brengen.

In elk land vinden we straatkinderen. Hun aantal neemt met de dag toe en hun situatie vraagt dringend om oplossingen. Maar er zijn nog veel te weinig mensen die zich daadwerkelijk en aktief inzetten voor deze kinderen. Sommige particuliere organisaties en over

Sommige particuliere organisaties en overheden hebben al wel de handen ineengeslagen voor de aanpak van de problemen van miljoenen straatkinderen. En op tal van plaatsen in de wereld zijn de laatste jaren projekten ontstaan voor hulp aan straatkinderen. Maar alle straatkinderen in de stedelijke gebieden bereiken, is tot nog toe onhaalbaar gebleken. Daarvoor ontbreken nog de financiële middelen en de mensen!

Wie meer wil weten over straatkinderen kon terecht bij: Stichting Dorkas Hulp Internationaal, Postbus 12, 1619 ZG Andijk telefoon 02289-2824

Zij hebben een speciale aktie-uitgave over straatkinderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1993

Mivo -12 | 44 Pagina's

5. Straatkinderen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1993

Mivo -12 | 44 Pagina's