Handleiding 3b: Actieschets 'Geloofwaardig onderwijs'

Toelichting op het thema
Deze Kompas hoort bij de jeugdwerkactie ‘geloofwaardig onderwijs’. Graag nodigen we alle leidinggevenden uit om met de kinderen enkele avonden met het actieproject te vullen. In deze Kompas vinden jullie daar ideeën voor.

De -12 verenigingen zullen zich tijdens de actie vooral richten op een project in Lahore, Pakistan. In een sloppenwijk in deze grote stad geeft het Deputaatschap voor Bijzondere Noden steun aan een christelijke school. Daarnaast zal een waterpomp met een filter worden gerealiseerd, voor schoon drinkwater. Verderop in de handleiding vind je meer informatie over het project. Deze twee thema’s, ‘onderwijs’ en ‘water’, vormen een leidraad in deze Kompas. ‘Onderwijs’ staat bij de eerste avond centraal, ‘water’ bij de tweede.

Het programma kan als volgt worden ingevuld:
Eerste avond:
- Vertelling ‘Waarom staan die stenen daar?’
- Actiepresentatie over Samsun en Sameeta
- Vragen maken uit het werkboekje
- Boekenlegger in groepjes bespreken en invullen
- Actiekaart ‘Vul een rugzak voor een kind in Pakistan’ bespreken en uitdelen
- Zingen: ‘Waarom staan die stenen daar?’

Tweede avond:
- Vertelling ‘Bitter water wordt zoet’
- Verwerking van pagina 8 van het werkboekje
- Het actiespel (zie de bijlage)

Doel van de vertelling
In deze schets vind je een korte vertelling over een vader en zijn zoon bij de gedenkstenen in de Jordaan. De vertelling sluit aan bij Kompas nummer 4a, die ging over ‘Door de Jordaan’. De spits ligt deze keer bij het Bijbelse onderwijs naar aanleiding van de gedenkstenen. Het doel van de vertelling is, de kinderen te laten zien dat onderwijs uit de Bijbel belangrijk is, omdat het je leert Wie God is. Dit onderwijs hebben kinderen in Nederland en in Pakistan nodig.

Introductie van het thema voor de kinderen
Lees het volgende krantenbericht voor aan de kinderen. Het bericht hieronder is de originele tekst. Voor jonge kinderen kun je de tekst iets vereenvoudigen.

Pakistan – een 13-jarige scholiere uit de pakistaanse stad abbottabad is afgelopen maand van school gestuurd omdat zij een woord verkeerd spelde. De fout leidde tot de beschuldiging van godslastering.
Faryal Bhatti beantwoordde een vraag over een loflied op Mohammed verkeerd. In plaats van naat, het Urdu-woord voor loflied voor Mohammed, schreef Faryal laanat, dat ‘vloek’ betekent. De docent ontdekte de fout toen zij de antwoordenbladen nakeek. Als reactie op de fout zou de docente Faryal geslagen hebben.
De leiding van de school en lokale islamisten vonden de foute spelling van Faryal genoeg om haar te beschuldigen van godslastering. Faryal bood meteen haar excuses aan en verklaarde dat ze de fout niet expres had gemaakt. Volgens haar docent zou Faryal vaker opzettelijk de profeet Mohammed beledigd hebben.
Pakistan staat bekend om haar wetten op godslastering. Op godslastering staat de doodstraf of een levenslange gevangenisstraf. De beschuldiging van Faryal zorgt voor veel angst bij Pakistaanse christenen. Faryal en haar familie moesten op stel en sprong hun huis verlaten en zijn ondergedoken. Bron: opendoors.nl

- Vraag: Wat vind jij van de school waar Faryal op zit? Is zij daar eerlijk behandeld?
- Vertel: de meeste mensen in Pakistan zijn moslim. De christenen die daar wonen, hebben het heel moeilijk. De kinderen die op een islamitische school zitten, worden vaak getreiterd, zelfs door de leraren. Er zijn wel wat christelijke scholen in Pakistan, maar die zijn vaak arm. Zo’n christelijke school willen wij gaan helpen door de actie ‘Geloofwaardig onderwijs’.
- Vraag: weten jullie eigenlijk wat ‘geloofwaardig onderwijs’ betekent? (Dat je kunt geloven wat de meester of juf zegt, dat het echt waar is en betrouwbaar). De school van Faryal was niet geloofwaardig. We willen er door de actie aan meehelpen dat kinderen in Pakistan wel geloofwaardig onderwijs krijgen.
- We gaan straks eerst luisteren naar een verhaal uit de Bijbel. Luister maar of jij hoort waarom het daar ook over ‘geloofwaardig onderwijs’ gaat.

Zingen
Psalm 78:2, 3 en 4
Psalm 90:1 en 9
Psalm 119:7
Psalm 135:7 en 8
Psalm 145:2
Avondzang:1, 6 en 7
Lied uit ‘Tot Zijn eer’: ‘Uw Woord is een lamp’

Lezen
Jozua 4:8-24 (of vers 19-24)

Kerntekst
Opdat alle volken der aarde de hand des HEEREN kennen zouden, dat zij sterk is; opdat gijlieden den HEERE uw God vreest te allen dagen (Jozua 4:24).

Vertelling

Samen met vader loopt Ithamar langs de oever van de Jordaan. Het is warm en het zonlicht schittert fel op het water. Ithamar probeert de overkant van de rivier te zien. Door de dichte struiken aan de rand van het water is dat wel moeilijk. Maar als je je best doet, kun je toch af en toe iets zien van rotsachtige grond en droge, zanderige plaatsen. Daar, aan de overzijde, is de woestijn waar het volk Israël veertig jaar geweest is.
Ithamar komt uit Gilgal, een plaatsje dicht bij de Jordaan, langs de weg naar Jericho. Vanmorgen vroeg vader of hij zin had om mee te gaan naar de gedenkstenen van het volk. “Gedenkstenen?” vroeg Ithamar. “Wat bedoelt u?” “Zijn we daar nog nooit samen geweest?” vroeg vader. “Wel de verhalen gehoord over ons volk maar niet samen bij het gedenkteken gestaan? Kom, dan gaan we vandaag!” En zo gebeurt het dat Ithamar en vader nu bij de Jordaan lopen.

Turend gaan de ogen van vader langs de oever. Nog een klein stukje en dan moeten ze toch bij de plaats zijn waar Israël door de Jordaan trok. Ook Ithamar probeert mee te zoeken naar de hoop stenen. “Waar moet ik kijken vader? Lagen ze nu in de Jordaan of aan de oever?” Ithamar kijkt naar vader. Zou hij het weten? “Je kunt ze op allebei de plaatsen vinden, zoon. In de rivier liggen twaalf stenen die neergelegd zijn door Jozua. Jozua was de leider van het volk. Op de kant moet ook een stapel stenen zijn, ook precies twaalf. Die heeft Jozua daar laten opstapelen door twaalf sterke mannen. De Heere had gezegd dat uit iedere stam van het volk Israël een man zo’n zware steen uit de rivier mee moest nemen. Vandaar dat het er precies twaalf zijn.”

Vader wacht even en kijkt tussen twee struiken door naar de Jordaan. Hij wijst met zijn vinger naar het midden van de Jordaan. “Zie je ze? Daar, midden in de rivier, steken nog net een paar stenen boven het water uit!” Ithamar duwt nieuwsgierig wat takken van een struik opzij. “Ja, ik zie ze ook!” roept hij. “Vader, dan is hier dus de plaats waar dat grote volk Israël door de Jordaan ging! Wat diep is het water hier! Hoe zijn ze er doorheen gekomen? En waar stonden de priesters met de ark? Waarom zijn die stenen opgestapeld? En hoe komt het dat...”
“Ho, ho!” lacht vader. “Niet alles tegelijk! Ik snap wel dat je zoveel vragen hebt. Jij bent er immers niet bij geweest, bij die wonderlijke tocht door de Jordaan. Je hebt het niet met eigen ogen gezien. Ik ook niet. Maar ik heb de verhalen van de oude vaders en moeders gehoord. En die kan ik aan jou doorvertellen! Straks, bij het gedenkteken, kun je vragen wat je wilt. Zodat ook jij nooit zult vergeten wat er toen gebeurd is!”
Ithamar en vader lopen een stukje verder langs de Jordaan. Zoekend gaan vaders ogen over het gras en de struiken wat verderop. Hier ergens moeten de gedenkstenen van Gilgal liggen. Ja, daar! Achter een van de struiken zien ze twaalf forse stenen, op een hoop opgestapeld. “Kijk,” zegt vader. “Hier, op deze plaats heeft Jozua gestaan. Kan je het je voorstellen, Ithamar? Hier stond Jozua met heel het volk Israël! Alle mensen bij elkaar om deze stenen heen! En op deze plaats, waar wij nu staan, heeft Jozua het woord van de Heere gesproken. Hij zei: “Wanneer uw kinderen morgen hun vader vragen zullen, zeggende: Wat zijn deze stenen?, zo zult gij het uw kinderen te kennen geven.”
Het is even stil. Dan gaat vader verder. “Ithamar, je vroeg aan mij wat deze stenen betekenen. Je wil graag weten waarom ze hier liggen? Ik zal het je vertellen.” En vader vertelt over het volk Israël dat veertig jaar door de woestijn gelopen heeft. Hij vertelt over het verlangen van de Israëlieten om eindelijk in het beloofde land te komen. Maar dan komen ze bij de rivier de Jordaan. Het lijkt voor het volk onmogelijk om ooit nog in Kanaän te komen! Ithamar ziet het bijna voor zich, zo goed kan vader vertellen. Hoe moeten de mensen en de dieren nu naar de overkant?
Maar dan... kijk eens naar vaders gezicht! Blijheid, verwondering kun je zien in vaders ogen! “Ithamar,” zegt vader. “God, de Almachtige, de sterke God, deed een wonder! Zijn Naam zij geloofd! Op het droge, Ithamar... Op het droge is Israël door deze Jordaan gegaan! Zie je het water, zoon? In dat water maakte de Heere een droog pad. Langs een muur van water kon het volk van Israël eindelijk in het beloofde land Kanaän komen! De priesters met de ark gingen het eerst in de Jordaan. Daarna kwamen alle mensen en alle dieren langs de priesters naar de overkant lopen. Toen iedereen in Kanaän was, kwamen twaalf mannen aanlopen. Zij waren door Jozua uitgekozen, uit iedere stam één. En die twaalf mannen pakten elk een steen van de bodem van de rivier en liepen verder. Als laatsten zijn de priesters uit de rivier gegaan. En op de plaats waar de priesters stonden, heeft Jozua zelf stenen opgestapeld. Daarna stroomde de rivier weer gewoon verder. Net als de dagen ervoor.”

Vader gaat met zijn hand over een van de stenen. Ze zijn ruw. Je ziet dat ze al oud zijn. “Sterke mannen waren het, Ithamar. Kijk maar eens hoe groot en zwaar de stenen zijn.” Ja, Ithamar ziet het wel. Het zijn grote stenen die hier op een stapel liggen. Daarom kun je het gedenkteken ook goed zien. Het valt op tussen alle andere rotsen en steenhopen. Zo zijn die stenen hier dus gekomen.
“Ithamar...” Vaders stem klinkt ernstig. “De Almachtige heeft niet zomaar die hoop stenen hier neer laten leggen. Jozua heeft gezegd: “Zo zullen deze stenen de kinderen Israëls ter gedachtenis zijn tot in eeuwigheid.” Daarom heb ik je verteld hoe de Heere wonderlijk voor ons volk gezorgd heeft.” Vaders ogen zien over de struiken en bomen heen naar de verte. Alsof hij uitziet naar iets dat in de toekomst gaat gebeuren. “Ithamar, bij deze stenen denken we ook aan de trouwe zorg van de Heere die ook in de toekomst over ons zal zijn. Eens, mijn zoon... Eens zal de Almachtige ons de Verlosser zenden.” Ithamar voelt dat vader ontroerd is door de zorg van de Heere voor Zijn volk. Ontroerd door de liefde van de Heere voor Israël, ondanks alle zonden die het volk deed. En hij merkt dat vader verlangend uitziet naar de komst van de beloofde Messias, de Verlosser van het volk.
“Deze stenen, Ithamar, spreken zonder woorden! Ze vertellen over de wonderen die de Heere gedaan heeft. Deze stenen zijn een teken van de almacht en de trouwe zorg van de Heere. Jozua zei: “Opdat alle volken de hand des Heeren kennen zouden, dat ze sterk is; opdat gij de Heere, uw God, vreest te allen dage.” Dit moet je nooit vergeten, Ithamar. Het is de Heere, Die ons volk verloste uit de nood toen ze voor de diepe Jordaan stonden. Hij maakte een pad door de rivier. Hij is de Almachtige, de sterke God. Hij is de God op Wie we mogen vertrouwen, voor nu en in de toekomst! Ithamar, laten we Hem daarom vrezen! Laten we Hem daarom dienen! Elke dag, heel ons leven!”

Na de vertelling
- Heb je gehoord dat het in dit verhaal over ‘geloofwaardig onderwijs’ ging? Kun je vertellen waaruit je dat merkte?
- Waarom was het voor Ithamar belangrijk dat hij leerde wat die twaalf stenen betekenden?
- Onderwijs is voor iedereen belangrijk. Stel je voor dat je geen onderwijs kreeg, hoe zou je toekomst er dan uitzien? Alle kinderen in de wereld hebben goed onderwijs nodig. Straks gaan we naar een presentatie kijken over kinderen in Pakistan. We zien hoe het voor hen niet vanzelfsprekend is om naar school te gaan en ook wat wij voor hen kunnen doen.

Achtergrondinformatie bij het Bijbelgedeelte

Zie hiervoor de handleiding bij Kompas 3a ‘Door de Jordaan’.

Verwerking

- Actiepresentatie voor kinderclubs
Op de actiesite www.jbgg.nl/geloofwaardig staat een presentatie voor kinderclubs. Deze kun je downloaden en vanaf je eigen laptop afspelen m.b.v. een beamer. In de presentatie lopen we een dagje mee met de Pakistaanse kinderen Samsum en Sameeta (broer en zus). We horen iets over hun gezin, hun school en hoe ze hun dag doorbrengen. De presentatie is een goed startmoment voor de actie, omdat de kinderen gelijk iets horen over de actieprojecten en wat zij kunnen doen.
- Werkboekje
In het werkboekje ‘Geloofwaardig onderwijs’ staan verwerkingen bij de twee verhalen in deze handleiding. Er is, zoals gewoonlijk, een versie voor -10 en voor +10.
- Actiekaart: vul een rugzak voor een kind in Pakistan
Voor alle kinderen is er een actiekaart in de vorm van een rugzak. In de rugzak zijn allerlei dingen afgebeeld die kinderen in Pakistan nodig hebben om naar school te gaan. Sponsors kunnen iets aankruisen voor een bepaald bedrag. Een volle kaart levert € 20 op.
- Actiespel voor kinderclubs
Met dit spel over de jeugdwerkactie ‘Geloofwaardig onderwijs’ kun je een deel van de clubavond vullen. Het is een speelse manier om meer over de actie te weten te komen en met elkaar in gesprek te gaan. Er zijn in totaal vijf verschillende spelletjes of opdrachten. Per opdracht zijn de kinderen tien minuten bezig. Maak groepjes van 4-6 kinderen en laat hen rouleren langs de opdrachten. Heb je een hele grote groep, maak dan twee circuits. Met het totale spel ben je, inclusief wisselen, ongeveer een uur bezig. Het spel is te downloaden vanaf www.jbgg.nl/geloofwaardig.
- Boekenlegger
Voor alle kinderen is er een boekenlegger, met op de ene kant een mooie foto van de actie en op de andere kant schrijfruimte. Gebruik de boekenlegger nadat je iets hebt verteld over de actie, bijvoorbeeld na de presentatie. Hierop kunnen de kinderen schrijven wat ze willen bidden voor Samsun en Sameeta en de andere kinderen in Pakistan. Ze kunnen ook iets voor zichzelf opschrijven, waarvoor ze willen bidden. De boekenlegger kunnen ze in hun Bijbel leggen, zodat ze hem elke dag zien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen