“Geef aandacht aan homo’s en hun familie”

Al toen haar zoon nog jong was, merkte Willie Hoogerwerf dat haar zoon anders was dan anderen. Soms flitste het door haar gedachten: ”Zou hij homo zijn?” Als jongvolwassene bevestigde hun zoon die vermoedens. ”Ook al kwam het niet als een grote verrassing, toch gaf die mededeling een schok. Het betekende dat hij voor ogen zag dat zijn toekomstperspectief anders was dan anderen. Maar dat gold ook voor ons als ouders. We gingen ineens dingen uit het verleden beter plaatsen, zoals de vraag waarom het op school soms niet ging.”

Hoogerwerf is inmiddels een aantal jaren betrokken bij de werkgroep 'Ouders en familie rondom mensen met een andere gerichtheid'. De regionale bijeenkomsten van de werkgroep worden bezocht door mensen uit diverse reformatorische kerken. De initiatiefnemers willen aandacht schenken aan de vragen die opkomen in de omgeving van iemand die ontdekt dat hij anders geaard is. De werkgroep richt zich niet op homo’s zelf. ”Alhoewel we zeker met hen in gesprek gaan als zij ons benaderen,” legt Hoogerwerf uit. “Wij willen aandacht hebben voor de kring om deze mensen heen. Dat komt uiteindelijk ook de persoon die het aangaat ten goede. Als in zijn omgeving mensen een goede manier van omgaan met hem of haar weten te vinden, is dat in ieders belang.”

Gemeenteavonden

De vraag hoe je in de kerkelijke gemeente het beste kunt omgaan met homo’s en hun familie komt steeds vaker ter sprake. Werkgroepleden houden er ook inleidingen over, bijvoorbeeld op jeugdverenigingen, gemeenteavonden, vrouwenochtenden en workshops op ambdsdragersconferenties.

Voor de kerkelijke omgang met homo’s vindt Hoogerwerf het vooral belangrijk dat er pastorale aandacht is voor deze groep. ”Als iemand net uit de kast gekomen is, moet de pastorale aandacht intensief zijn. Tegen ouderlingen of predikanten zou ik zeggen: probeer in die fase ééns per week contact te hebben met zo iemand, al is het maar via telefoon of mail. En vergeet de familie niet. Ook die krijgt ineens te maken met vragen waarover ze eerder nooit hoefden na te denken.”

Hoogerwerf wijst een relatie tussen homo’s af, maar de homofiele mens niet. Ze ziet het anders geaard-zijn als een gegeven. Toch komen werkgroepleden soms onbegrip tegen onder reformatorische christenen. Hoogerwerf: ”Mensen kunnen niet altijd het onderscheid maken tussen het hebben van een homofiele geaardheid en het praktiseren ervan. Maar een geaardheid kun je niet naast je neer leggen. Die doortrekt je hele leven, net zoals een heteroseksuele geaardheid dat doet.” De gevolgen van onbegrip zijn soms pijnlijk. We horen van familieleden die homo’s afwijzen en mijden ook al is er geen sprake van een relatie. Dan hoef je niet verbaasd te zijn dat ze helaas hun toevlucht zoeken bij mensen die openstaan voor een ruime acceptatie van de homoseksuele praxis.

Contacten aanhalen

Hoogerwerf heeft haar zoon in de eerste tijd na zijn coming-out gestimuleerd om de contacten met zijn toenmalige gemeente aan te halen. Dat bleek eenvoudiger gezegd dan gedaan. ”Niemand heeft hem afgewezen. Daar zijn we blij om. Tegelijkertijd moest het wat contacten betreft op een enkele uitzondering na van zijn kant komen. Ik zou mensen daarom willen aanraden om eens wat vaker een gesprekje aan te knopen met iemand die homo is, je huis voor diegene open te stellen of samen iets te ondernemen.”

Tips

Willie Hoogerwerf adviseert om in de omgang met homo’s een open houding te hebben. Een aantal suggesties:

• Vraag aan iemand hoe het gaat en wat je voor hem kunt betekenen.

• Luister naar iemands verhaal, durf stiltes te laten vallen.

• Laat hem niet vallen, ook niet als iemand keuzes maakt waar je niet achter kunt staan. Wel kun je eerlijk aangeven dat je het niet met die keuzes eens bent of de zonde benoemen.

• Als iemand homo is, veroordeel hem niet om zijn geaardheid.

• Stel je huis open en houd dat laagdrempelig.

• Bouw een vriendschapsband op of help om die met anderen te onderhouden.

• Wijs vanuit het Woord op Christus, Die kracht geeft om te strijden tegen verleidingen en zonden.

Tips voor de omgang met ouders van wie een kind anders geaard is:

• Leef mee.

• Laat het initiatief om het onderwerp voor de eerste keer ter sprake te brengen, bij de ouder liggen. Anders zet je iemand voor het blok.

• Als iemand heeft laten merken open te staan voor een gesprek, neem die ruimte dan. Het blijft voor ouders moeilijk om er over te beginnen.

• Probeer binnen de familie elkaar vast te houden, ook als de meningen uiteenlopen. Een manier van omgang vinden met de nieuwe werkelijkheid kost tijd, iedereen is daarin verschillend.

"Wijs je kind nooit af"

Hoe ga je als ouders ermee om als je zoon of dochter vertelt dat hij of zij anders geaard is? Het raakt je persoonlijk, op allerlei manieren. Hoe reageer je op zo’n moment? “Wijs je kind nooit af,” zegt Willie Hoogerwerf, ”ook al blijkt er sprake te zijn van een relatie. Vraag als ouders de gelegenheid om de situatie op je te laten inwerken. Je moet de nieuwe realiteit een plek geven en er over nadenken hoe je er in het licht van Gods Woord mee moet omgaan.”

Voor ouders is het volgens Hoogerwerf belangrijk om te beseffen dat er voor een kind vaak al een aanloop is geweest naar het ter sprake brengen van de geaardheid. ”Ik hoor heel regelmatig dat jongeren het uit de kast komen lang uitstellen omdat ze hun ouders geen verdriet willen doen. Wees als ouder met ontferming bewogen, hoeveel er ook door je heengaat op het moment dat je met je zoon of dochter misschien wel het moeilijkste gesprek hebt dat je ooit gehad hebt.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen