Tegenslag in je gezin

Afgelopen zomer ging Imtech failliet en dat had onder meer tot gevolg dat Adrie Vermeulen (54) zijn baan kwijtraakte: “In augustus waren mijn vrouw Maria (45) en ik met onze vier dochters Hanna (16), Janneke (13), Eva (10), Rhodé (5) en onze zoon Hendrik-Jan (2) op vakantie in Duitsland en las onze oudste op haar mobiel het nieuwsbericht dat Imtech in Duitsland failliet was. Ik maakte me nog niet direct zorgen over mijn baan. Maar een paar dagen nadat we terug waren werd duidelijk dat ook Imtech Nederland failliet was. Ik heb nog twee weken gewerkt, maar in september kwam ik echt thuis te zitten. Er bestond eerst nog de mogelijkheid dat het onderdeel van Imtech waar ik werkte overgenomen zou worden, maar na een paar weken werd duidelijk dat dit niet het geval was. Pas toen ik mijn auto, laptop en telefoon ingeleverd had, drong het echt tot me door dat dit definitief het einde van mijn baan bij Imtech betekende. Het ging allemaal heel snel. Voordat ik vakantie had, was er nog geen sprake van een naderend faillissement, dus ik had het totaal niet zien aankomen. Maar toen het gebeurde, had ik gelijk de gedachte: Het gebeurt niet zomaar, blijkbaar heeft God iets anders met me voor." Mede daardoor ervaarden Adrie en Maria zijn werkloosheid niet als een reden om in paniek te raken. Ze staan allebei nuchter en optimistisch in het leven en waren hoopvol dat hij een nieuwe baan zou kunnen vinden.

Het heeft ons aan niets ontbroken

Johan (29) en Carine (33) van de Graaf, ouders van Mariëlle (6), Annelinde (4), Julian (3) en Laurieke (11 maanden), zijn nuchter en zien Gods hand in tegenslagen. Johan: “Werkloosheid maakt je afhankelijk van de Heere. Dat betekent niet dat ik maar lijdelijk bij de pakken neer moet gaan zitten en af moet wachten of er een nieuwe functie op mijn pad komt. Ik heb ook de verantwoordelijkheid voor ons gezin.”

Het gezin kreeg diverse keren met werkloosheid te maken. Johan: “Op het moment dat we wisten dat we ons eerste kindje verwachtten, kwam mijn werkgever met de boodschap dat mijn contract niet verlengd kon worden. Ik ben direct gaan solliciteren, maar in eerste instantie zonder resultaat. Vanaf het moment dat ik daadwerkelijk ontslagen ben, heb ik alles wat zich tijdelijk aandiende, aangepakt. Na een tijd leverde het solliciteren wat op en kon ik op de administratie van een bouwbedrijf aan de slag. Helaas ontkwam ook dit bouwbedrijf niet aan de gevolgen van de crisis, dus ook hier werd mijn contract niet verlengd. Gelukkig kon ik al vrij snel bij een constructiebedrijf aan de slag. Daar heb ik helaas niet lang gezeten, want na een maand stond ik opnieuw op straat. Dat was slikken met intussen een derde kindje op komst! Er volgde een hele intensieve periode van aanhoudend solliciteren, contacten onderhouden met uitzendbureaus en aanpakken wat op dat moment voorhanden was. Al met al heb ik toen drie maanden thuis gezeten. In de manier waarop ik bij mijn huidige werkgever ben gekomen, mag ik duidelijk Gods hand zien.” Zowel Johan als Carine hebben deze jaren als heftig ervaren. Johan heeft zich soms afgevraagd waarom het hem allemaal moest overkomen. Carine maakte zich wel eens zorgen over hoe het allemaal verder moest: “Dat eindeloze solliciteren vond ik voor Johan best frustrerend. Zeker als hij twee keer op gesprek kon komen en dan alsnog afgewezen werd. Gelukkig hielden we elkaar in evenwicht. Als ik het even niet zo zag zitten, dan had Johan weer moed en omgekeerd.” Ook de financiën baarden Carine wel eens zorgen, maar het echtpaar constateert toch met elkaar: “Het heeft ons nooit aan iets ontbroken. We hebben altijd alles kunnen betalen.”

Adrie Vermeulen ervaart ook Gods trouwe zorg: “Ik geloof dat mijn leven wordt geleid en heb vertrouwen op God. Hij heeft me nog nooit beschaamd. In mijn werkzame leven heb ik vaker een failliete werkgever gehad of werd mijn contract niet verlengd, maar altijd kwam er weer iets anders op mijn pad, waardoor ik weer aan het werk kon. Dat blijkt nu ook weer, want op de dag voor het interview heb ik te horen gekregen dat ik volgende week kan beginnen bij een nieuwe werkgever.”

Impact op het gezin

Wanneer ouders met tegenslagen te maken krijgen, heeft dat dan zijn weerslag op het hele gezin? Adrie Vermeulen: “Het faillissement van Imtech was regelmatig onderwerp van gesprek met de oudere meiden, maar geen van de kinderen maakte zich direct zorgen. We merkten dat het toch een beetje buiten hun leefwereld om gaat. Alleen toen de auto ingeleverd moest worden, vonden ze dat jammer. Wij als ouders hadden beiden gelijk het vertrouwen dat er vast wel werk voor mij zou zijn en dat hebben we ook op de kinderen overgebracht. Daarnaast is ons vertrouwen op Gods wijze leiding ook regelmatig benoemd in het gezin. We zijn beiden gezegend met een optimistisch karakter, dus het is geen zwaar onderwerp in ons gezin geworden.” Adrie en Maria relativeren hun situatie: “Ontslag is natuurlijk een kleinigheid als je het vergelijkt met de enorme nood die er in de wereld is. Vervolging om het geloof en honger, dat zijn reële problemen. We proberen dankbaar te zijn voor wat we allemaal wel hebben.” Carine staat er hetzelfde in: ”Er zijn ergere dingen dan ontslag. Het is niet fijn en je denkt heus wel even: oei en nu? Maar kijk om je heen wat er aan nare dingen gebeurt. Dat heb ik in mijn eigen jeugd ervaren. Mijn vader kreeg op vrij jonge leeftijd een ernstig ongeluk met grote gevolgen voor zijn functioneren. Vanaf dat moment moest mijn moeder hem verzorgen en stond zij alleen voor de opvoeding van ons gezin.”

De houding van de ouders in het omgaan met teleurstellingen en tegenslagen, doortrekt de hele opvoeding. Zo zelfs, dat het Johan en Carine denktijd kost om dat onder woorden te kunnen brengen. Johan bedenkt hardop dat hij als tiener al in de gaten kreeg dat een aanvankelijke teleurstelling later juist het tegendeel kan blijken te zijn. “Mijn zus en ik plukten bessen bij verschillende bedrijven. Mijn zus kreeg bijna twee keer zoveel per uur als ik. Maar toen we eenmaal bezig waren, kwam ik erachter dat mijn werkomstandigheden veel beter waren. Ik kon plukken van volle struiken met grote trossen, in tegenstelling tot mijn zus die plukte van kleine struiken, met weinig bessen eraan. Daardoor plukte ik per dag meer kilo’s en verdiende daardoor meer. Dit is maar een futiliteit natuurlijk, maar zo sta ik wel in het leven. Je weet niet wat goed voor je is. Een ander voorbeeld is dat ik fijne contacten heb overgehouden uit de tijd ik in het fruit werkte.”

Adrie benoemt dat ze als ouders teleurstellende situaties in het leven van de kinderen niet uitvergroten, maar er bescheiden aandacht aan geven. “Op dit punt proberen we vooral met onze houding voor te leven voor de kinderen, wat ze ervan meekrijgen weet je zo op voorhand niet.” Carine vertelt: “Onze oudste kreeg pas een uitnodiging voor een feestje, maar ze moest ook naar zwemles. Wij vinden dat zij haar verantwoordelijkheid voor de zwemles ook moest leren nemen door die door te laten gaan. We vertellen onze kinderen dat tegenslag bij het leven hoort. We hopen dat ze leren tevreden te zijn met wat ze hebben. Dat je al je zorgen bij de Heere mag brengen. Dat ze weten dat Hij ons leven leidt en dat het goed is wat Hij doet.”

Calvijn over tegenslag en teleurstelling

Calvijn noemt in zijn Institutie verschillende redenen waarom een christen een kruis moet dragen. God wil tegenslagen gebruiken om ervoor te zorgen dat mensen ervaren dat God helpt in nood en meer op Hem gaan vertrouwen, maar ook om te leren om geduldig te zijn en om meer zicht te geven op Gods barmhartigheid.

Tips van familie Van de Graaf

− Maak anderen deelgenoot van je zorgen. Dan ontstaat er meer begrip voor de situatie en kunnen mensen beter meeleven en meedenken.

− Pak aan wat je aan kunt pakken. Liever lager betaald werk dan geen werk.

− Schuif het moment dat je in de bijstand raakt zolang mogelijk voor je uit.

− Let op waar je je geld aan uitgeeft.

− Hou een kasboek bij, dat geeft veel inzicht. Dat geldt eigenlijk altijd, ook als je niet met werkeloosheid te maken hebt.

Wat kunnen anderen voor je betekenen als je werkloos raakt?

Carine vertelt: “Vanuit de kerkelijke gemeente kregen we regelmatig volle spaarkaarten voor een gratis boodschappenpakket van de supermarkt. Ook de diaconie informeerde regelmatig of het allemaal financieel nog ging. Ook werd er door de familie en vrienden meegedacht, gezocht naar vacatures en meegebeden. Het is een fijne gedachte dat je er niet helemaal alleen voor staat. En dat is natuurlijk wel bemoedigend.”

Omgaan met teleurstellingen

Adrie Vermeulen hoopt dat zijn kinderen meegekregen hebben dat de Heere ons leven leidt. ”Teleurstellingen horen er ook bij. Die wil God ook gebruiken. Het gebed om Gods leiding is dus erg belangrijk. Daarin mag je vragen: Wilt u deuren openen of sluiten. Wilt U licht geven over de weg die ik moet gaan.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen