Hoe betrokken ben ik?

Pas sprak ik enkele jongeren bij een Bijbelstudie over stille tijd. Een meisje zei: “Als ik ’s nachts wakker word, kijk ik allereerst op Facebook. Het houdt me meestal niet lang uit de slaap hoor, want soms word ik ’s morgens wakker met de telefoon nog in mijn hand.” Toen ik vroeg waarom, zei ze: “Misschien mis ik wel dingen, als ik daar niet vaak ben.”

Dat gaf een mooi aanknopingspunt voor het onderwerp van die Bijbelstudie. In de Bijbel staat dat de Heere Jezus tijdens Zijn omwandeling op aarde ’s nachts op de berg was om te bidden (Mattheüs 14: 23). Geeft Hij daar geen goed voorbeeld voor ons allemaal? Hij heeft die dag gehoord dat Johannes de Doper is onthoofd, vele zieken genezen en een menigte van meer dan 5000 mensen van brood voorzien. Juist dan zoekt Hij de stilte op om te bidden. Wat maken wij vaak onze dagen gevuld en zelfs onze nachten onrustig. En onrustig blijft ons hart, totdat het rust vindt in God, zegt Augustinus aan het begin van zijn Belijdenissen.

Mag je dan geen computer gebruiken? De sociale media kunnen heel nuttig zijn. Er zijn via de sociale media dingen mogelijk, waar we vroeger van droomden. We kunnen nu heel gemakkelijk en goedkoop contact leggen met familie in andere werelddelen en berichten met of zonder foto’s versturen. Maar leg in de eerste plaats de Bijbel naast je hele leven en ook naast je computergebruik:

• Wat schrijf je?

• Wat laat je zien?

• Waarom doe je het eigenlijk?

• Hoe lang ben je ermee bezig?

Maak je niet te snel van een antwoord op deze vragen af. Wees eerlijk naar jezelf.

Wat mij opvalt, is dat algemene sites waar de Bijbel niet wordt genoemd, soms heel duidelijke tips en regels geven voor het gebruik van sociale media. Ook voor jongeren. Het lijkt erop dat wij in de kerken in alles mee willen doen en niet achter willen blijven. Ik heb respect voor een groepje 16-jarige jongens van mijn school, die pas vertelden: “Meneer, wij stoppen met Hyves, Facebook en MSN. Het kost ons zoveel tijd. Wij wonen niet dichtbij elkaar en daarom bellen wij onderling. Dan hebben we een gesprek van één op één. Als je achter de computer zit, vorm je je eigen wereldje en ben je eigenlijk heel alleen. Maar als je met elkaar belt, dan kun je tenminste vragen stellen aan de ander en dieper op belangrijke onderwerpen ingaan.” Deze jongeren hebben oog gekregen voor de ander. Ik hoop, dat ze in hun leven vooral oog zullen krijgen voor dé Ander, de grote Rustaanbrenger.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen