Het bloed van het verbond

Het is vroeg in de morgen. Onder aan de berg staat een man. Het is Mozes. In alle vroegte is hij al bezig met het verzamelen van stenen. Hij bouwt twaalf kolommen, of pilaren. Je weet wel waar dat op wijst, toch? Twaalf kolommen wijzen op de twaalf stammen van Israël. De Heere heeft Zijn verbond gesloten met het volk Israël. En als uit één mond antwoordde het volk: Al wat de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen (Ex. 19:8). Al de woorden die de Heere gesproken heeft tot Mozes, heeft hij in een boek geschreven. Als hij klaar is en de twaalf kolommen onderaan de berg opgestapeld zijn, roept hij wat mannen en laat hij offerdieren halen. Daar gaat het mes omhoog en slachten de mannen de dieren. Het bloed wordt opgevangen in schalen. De helft van het bloed houdt Mozes apart. De andere helft neemt hij mee naar het volk dat zich voor hem heeft verzameld. Moet je eens indenken wat dat geweest is. Daar staan miljoenen mensen. Ze hebben de stem van God al eerder gehoord. En nu staat Mozes, als de middelaar tussen God en het volk, voor hen. De hand van Mozes gaat omhoog. Hij doopt wat purperen wol en hysop in wat water en vervolgens in de schaal (Hebr. 9:19). Dan schudt hij het heen en weer voor het volk. Kijk, daar loopt hij loopt langs de mensen en sprengt het bloed op hen. Spetters bloed bevlekken de kleren van het volk. Zie je het voor je? Als Mozes klaar is, neemt hij de andere schaal, doopt opnieuw de wol in het donkere bloed en sprengt het op het altaar en op het boek dat hij in zijn handen heeft. We lezen in het boek Hebreeën dat Mozes ook de tabernakel en al de materialen in de tabernakel besprengt met bloed. Hoor, daar klinkt zijn stem: Zie, dit is het bloed des verbonds hetwelk de HEERE met ulieden gemaakt heeft over al die woorden (Ex.24:8). Dan, als alles gedaan is, beklimmen Mozes, Aäron, Nadab en Abíhu en zeventig oudsten de berg. Daar zal God Zelf Zijn wet schrijven en aan Mozes geven.

Wat zegt het over Christus?

Mozes moest de berg eerst af en naar het volk toe. Daar moest bloed vloeien en het altaar en het boek én het volk bedekken. Christus kwam uit de hemel. Hij verliet de heerlijkheid van Zijn Vader. Op de aarde moest Zijn bloed vloeien. De eerste druppels bloed drupten op de aarde toen Hij nog maar acht dagen oud was en Jozef Hem besneed. In de hof van Gethsémané zweette Hij bloed onder het gewicht van de zonden. Zijn bloed drupte op de aarde. En op de kruisheuvel stroomde Zijn bloed langs de paal naar beneden. Waarom toch? Weet je, wij hebben God verlaten. Wij hebben het verbond verbroken met God. De zonde is in jouw en mijn leven gekomen. Alles wat wij doen is bedekt met schuld. Maar, God sloot een ander verbond. Het genadeverbond. De Zaligmaker zou komen en Zijn bloed storten. Al Zijn woorden zouden bevestigd worden. Hij zou als een Lam ter slachting worden geleid. Hij zou worden bespot en geslagen. Zijn rug zou worden doorploegd. In het huis van Kájafas antwoordde dat bloed: ‘Amen, het is geschied.’

Zie je de spetters bloed op de kleren van het volk? Het is hetzelfde bloed dat op het altaar gesprengd wordt. Zo verbindt het bloed het volk én God. Kijk, daar staat David. Gevallen in zonden. Maar daar is ook het bloed. Het bloed van Christus. Het druppelt op het hart van David en het reinigt hem. Kijk, Petrus. De Rotsman. Hij verloochent zijn Meester. Maar daar is ook het bloed. Het bloed van Christus. Het roept hem toe: Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude (Luk.22:32). Heb jij dat bloed al nodig gekregen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen