Het gebed van Manasse

Een goddeloze koning

Het is bijna te gruwelijk voor woorden wat Manasse heeft gedaan, vreselijk! Hij heeft zo’n beetje alles gedaan wat niet mocht. Thuis heeft hij een godvrezende vader gehad, koning Hizkia. In de twaalf jaar dat hij opgevoed werd heeft hij van dichtbij meegemaakt wat het betekent om de Heere te vrezen. Jong heeft hij zijn vader echter moeten verliezen. Tegelijk werd een grote verantwoordelijkheid op zijn schouders gelegd. Hij moest koning zijn over Juda. Helaas volgde hij zijn vader niet in Gods wegen, integendeel. In vers 2-7 kunnen jullie lezen hoe hij uitbrak in grote goddeloosheid. Zelfs zijn kinderen heeft hij als een offer voor de afgoden verbrand. Ontzettend! Kan het erger? Het volk van Juda volgde grotendeels hun koning na in goddeloosheid. Wat verdrietig. Het leek wel of alles wat de Heere in de dagen van Hizkia had gedaan, helemaal verdwenen was.

De HEERE sprak nog

We lezen in vers 10 dat de HEERE nog tot Manasse en tot het volk sprak. Dat is toch wel heel groot. Verwonder jij je er wel eens over dat in ons land nog gepreekt wordt? Is het voor jou ook iets groots dat jíj nog onder een preek mag zitten luisteren? Bij Manasse en het volk was ook dat voorbij. Ze merkten er niet op! Het is hen niet eens opgevallen dat de HEERE nog sprak. In ieder geval hebben ze niet naar de HEERE geluisterd. En toen kwamen de Assyriërs. Ze hadden eerder bij zijn vader voor de poorten van Jeruzalem gestaan. Zijn vader had toen de HEERE in het gebed gezocht… Manasse niet.

Benauwd geworden

Het is heel benauwd geworden voor Manasse. Manasse is door Assyrië gevangengenomen en naar Babel gebracht. En toch, niet alleen de koning van Assyrië benauwde Manasse. De HEERE heeft die benauwde omstandigheden gebruikt (vers 13). Hoor maar, in de gevangenis begint Manasse tot de HEERE te bidden. Er staat dat hij het aangezicht des HEEREN Zijns Gods ernstig aanbad.

Iets verder staat dat het de God van zijn vaderen is. Kijk, jonge mensen, Manasse kreeg met God van doen. Zo zeiden de oude mensen dat. Hij was gebracht voor Gods aangezicht, de HEERE Die alles weet en ziet. Wat zal toen de zonde voor Manasse bitter zijn geweest. Uit de vrucht gaat dat straks blijken, want hij wil alles opruimen.

Smeking gehoord

We lezen in vers 13 dat Manasse heeft gesmeekt. Wat heeft hij zich verootmoedigd. Wat is hij klein geworden voor God. Toen kende Manasse, dat de HEERE God is. Er bleef er maar Eén over. Al het andere was niets meer. Jonge mensen, wat is het toch groot als de HEERE zo ontdekkend in zo’n goddeloos hart werkt. Dan is smeken en kermen geen nare zaak. Het is genade als de Heere dat door Zijn Geest werkt. Maar hoe kon zo’n grote zondaar als Manasse dan verhoord worden? We lezen in vers 16 dat het altaar weer was opgericht. Er vloeide bloed. Dát had Manasse nodig gekregen. Het ziet op het offer van Christus éénmaal gebracht. Wat blijkt dat er dan voor een geheel goddeloze doen aan is om Christus’ wil.

Waar kun je om bidden?

Wat leert dit over de Heere?

Wat is de boodschap voor jou?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen