Duisternis

Farao wil niet luisteren naar de woorden van de Heere. Mozes en Aäron hebben nu al acht keer voor zijn troon gestaan. Steeds was het refrein: Doch de HEERE verstokte het hart van Farao, dat hij de kinderen Israëls niet liet trekken (Ex. 10:20). De kanttekeningen schrijven dat dit betekent dat God hem aan zijn boze neigingen overgaf. Het geduld van de HEERE is op.

Hoor, daar klinkt de stem van de HEERE tot Mozes. Strek uw hand uit naar de hemel en er zal duisternis komen over Egypteland, dat men de duisternis tasten zal (vs.21).

Het wordt zó donker dat de Egyptenaren elkaar niet zien. Ook niet als ze van hun stoel opstaan. Drie dagen achter elkaar. Ze weten dat hier een God mee te maken heeft; dat kan niet anders! Trouwens, hun zonnegod RA heeft hen in de steek gelaten. Wie is er machtiger dan hij?

Farao is benauwd. Na drie dagen van duisternis laat hij Mozes halen. Het lijkt alsof hij het volk nu wel zal laten gaan. Maar niets is minder waar. “Mozes, ga maar met dat volk, neem je kinderen en vrouwen mee, maar het vee blijft hier.” Maar Mozes wijst Farao erop dat het vee mee zal moeten gaan. O, wat is Farao boos. Hij wil hem niet meer zien, anders zal hij hem doden. Mozes weet dat hij Farao ook nooit meer zal zien, dat heeft God hem bekend gemaakt (Ex.11:1).

Wat leert het jou?

Naast dat Exodus een historisch boek is, zijn er ook veel lessen te trekken voor jou en mij. Allereerst is het belangrijk om te zien dat het geduld van de Heere een einde heeft. Hij laat niet altoos met Zich twisten (Ps. 103:9). Hoe lang heb jij de Heere al vertoornd met je zonden? Hoe lang heb jij al beterschap beloofd en uiteindelijk toch vastgehouden aan de zonden? In de tweede plaats is de Heere trouw in Zijn beloften én straffen. Misschien heb je dat weleens in de kerk gehoord. Het betekent dat Hij álles wat Hij zegt ook doen zal.

Er ligt nog iets in. Dikke duisternis. Die duisternis wijst op het verstand van de Farao dat verduisterd is. Dat is nu ook met jou en mij gebeurd in het paradijs. Wij hebben een verduisterd verstand. Dat betekent dat wij God niet zien, zoals Hij is. Wat is dat erg. Alleen door Christus, Die in de duisternis gehangen heeft, kan ons verstand verlicht worden.

Ik zie op Golgotha een kruis opgericht. Daar hangt de Zaligmaker aan.

Hij is als de blinkende Morgenster en de Zon der gerechtigheid gaan hangen tussen een donkere aarde en een ‘dichte’ hemel. Hoor, daar klinkt Zijn stem: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? Vader, waar bent U? Diep is het lijden van de Heere. Diep en zwaar is Zijn strijd. Onpeilbaar diep is Zijn liefde voor zondaren. En dat wat aan het kruis gebeurt, mag de aarde niet zien. De hemel verbergt het licht. De helse farao bespringt de Meester en probeert Hem te weerhouden. Stil is het op de heuvel. Geen mens verroert zich. Alleen voert Hij Zijn strijd. Maar… Hij overwint! Kijk, daar keert het licht terug. Uitgeput van de strijd, maar als grote Koning geeft Hij Zijn leven in de handen van Zijn Vader. Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest.

Hij is gekomen om de duisternis te overwinnen. De duisternis in jouw hart is voor Hem niet te dik. Buig je neer voor de Koning der Koningen. Hij Die het Licht der wereld is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen