Gods Trouw Op Lesbos

Waarom ging je naar Lesbos toe?

“Ik zag van iemand uit het dorp foto’s van haar reis naar Lesbos en van het vluchtelingenkamp Moria. De beelden lieten me niet meer los. Toen volgde die vreselijke brand in september 2020. Het liefste was ik er gelijk heengegaan om te helpen. Uiteindelijk kon ik in december met Christian Refugee Relief (CRR) mee om vier weken vrijwilligerswerk te doen in Moria 2 of Mavrovouni, zoals het nieuw opgebouwde kamp heet na de brand.”

Die kaart met het zwemvest, welk verhaal zit daar achter?

“Ik heb die kaart zelf getekend nadat we het zwem vestenkerkhof bezochten. De hoop vesten gaf voor mij een heel andere betekenis aan Lesbos. Geen vakantie -eiland maar een teken van grote nood. Ik wilde mijn indrukken wegtekenen. Laten zien dat achter elk zwemvest een verhaal schuilt. Geen oordeel, maar alleen een verhaal. Dat staat ook geschreven in het Farsi. En in het midden staat in het Arabisch ‘vrede’. Eigenlijk is mijn boodschap: ‘Denk eens in waarom deze mensen zijn gevlucht’.”

Wat deed je eigenlijk precies op Lesbos?

“In het kamp help je met van alles. Ik heb waterkruiken, speelgoed en schoolmateriaal uitgedeeld en pakketten samengesteld met de spullen die voor Lesbos worden ingezameld, zoals kleding en toilet artikelen. Ook heb ik geassisteerd bij Engelse lessen aan kinderen en geholpen met het timmeren van rubhalls, grote hallen waar honderdvijftig mensen in kamers van vier bij drieënhalve meter leven. Acht personen, vaak jonge gezinnen en ouderen, per kamer. Dat is klein, maar beter dan een tent op pallets.”

In hoeverre heeft deze reis jouw leven beïnvloed?

“Het is een levenservaring die me dankbaar maakt voor alles wat wij wél hebben. We kunnen ons om kleine dingen, zoals goed matchende kleding heel druk maken, maar op Lesbos maakte het niet uit als je kletsnat rondliep. We hebben elke dag een warme douche. De mensen daar hebben niet eens warm water. We raken zo snel gewend aan alle dingen die we hebben. Op Lesbos word je er elke dag opnieuw bij bepaald dat je de Heere in alle dingen nodig hebt. Ook in de kleine dingen. En… Lesbos heeft me ook geholpen in mijn keuze om een nieuwe opleiding in de zorg te gaan doen.”

En wat vertelt die foto met die regenboog boven de tenten voor verhaal?

“Het was een erg regenachtige zaterdag. We voelden ons die middag zo machteloos. We wisten dat veel tenten de regenbuien niet zouden houden en we hadden veel te weinig touw en zeil. Aan het einde van de dag kwamen mensen vragen om extra touw en zeil, want zoals we verwachtten, scheurden tenten kapot door de wind en alles regende in. Geen vijf of vijftig tenten. Ik denk wel vierhonderd. Een net bevallen moeder. Een vader met astma. Het enige dat we konden doen, was zeggen dat er vrijwilligers in het kamp onderweg waren om te helpen.

Toen ik even later in de blubber weer aan de slag moest, heb ik de Heere gebeden of Hij wilde laten zien dat Hij regeert en ook deze nood ziet. En dan ga je weer aan het werk. Maar die middag zag ik ineens een regenboog, helemaal rond en zo fel dat je de regenboog twee, bijna drie keer zag. Gods trouw schitterde boven Moria. Rond de kerstdagen een teken van hoop en trouw. Hij is nabij: Immanuël.”

Wil je meer lezen over de ervaringen van Hanna of foto’s bekijken? Ga dan naar: apvanoost.wixsite.com/hannahelpt/blog

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen