Niet Alleen Voor Gods Kinderen

Simon

De voorbede in de gemeente is een belangrijk en bijzonder iets. De dominee of ouderling is de stem van de gemeente tot de Heere. Hij bidt namens de gemeente. Er wordt nog al eens gezegd: “Laten we ons verootmoedigen in een gemeenschappelijk gebed”. Omdat dit zinnen zijn die we soms week in week uit horen, dringen ze niet meer zo tot ons door. Maar het is inderdaad een gemeenschappelijk, een gezamenlijk gebed. En in het gezamenlijke gebed mag de gemeente alle dingen die in de gemeente spelen, aan de Heere voorleggen. We mogen de Heere danken voor dingen die vreugde en blijdschap geven. We bidden om Zijn zorg en zegen als er verdrietige of zorgelijke dingen zijn.

Wie mogen er bidden? Alleen Gods kinderen? Daar is de Bijbel helder over: Gij hoort het gebed, tot U zal alle vlees komen (Ps. 65:3). en bij alle vlees staat er in de kanttekeningen: ‘alle soorten van mensen’. Bidden mag iedereen doen, en de Heere hoort het gebed. Dus mogen ook onbekeerde gemeenteleden bidden voor een ander gemeentelid dat ziek is. Tussen haakjes: laten onbekeerde gemeenteleden vooral ook bidden voor zichzelf: “Heere, bekeer mij!”

Waarom zou de dominee of ouderling dan ook bidden of Gods kinderen het in hun gebed een plaats mogen geven? Ze bedoelen daarmee niet dat zij alleen mogen bidden. Maar we weten uit de Bijbel dat het gebed van een kind van God heel krachtig kan zijn. Jakobus legt daar zijn vinger bij als hij schrijft: Een krachtig gebed des rechtvaardigen vermag veel (Jak. 5:16b). Met een ‘rechtvaardige’ bedoelt Jakobus een gelovige. Hij heeft het in vers 15 over ‘het gebed des geloofs’. Het gebed van een gelovige heeft veel werkende kracht. Dat ligt niet aan de gelovige zelf. Het wordt werkzaam gemaakt door God. Het gebed der rechtvaardigen zal Hij verhoren (Spr. 15:29). Jakobus voegt er nog een (bekend) voorbeeld aan toe. Elía was een mens van gelijke bewegingen als wij; en hij bad een gebed, dat het niet zou regenen; en het regende niet op de aarde in drie jaren en zes maanden. En hij bad wederom, en de hemel gaf regen, en de aarde bracht haar vrucht voort (Jak. 1:17-18). Dit voorbeeld zou met heel veel andere voorbeelden uit te breiden zijn. Dit laat zien dat het inderdaad heel belangrijk is dat Gods kinderen voorbede doen, in de gemeente, maar ook thuis. De Heere doet op het gebed wonderen!

Ik sluit af met een indrukwekkend voorbeeld van een gezamenlijk gebed van de gemeente. Kort na de uitstorting van de Heilige Geest worden Petrus en Johannes gevangen genomen en verhoord door de overpriesters en de schriftgeleerden. Als ze vervolgens losgelaten worden, vinden Petrus en Johannes de gemeente bij elkaar vergaderd. Als de gemeente het verhaal van Petrus en Johannes hoort, bidden ze gezamenlijk en smeken ze de Heere om vrijmoedig het Woord te mogen blijven spreken. De Heere laat Zijn goedkeuring op een heel bijzondere manier merken: de grond onder hun voeten beweegt op en neer (Joh. 4:23-31). Het laat iets zien van de gemeente als heilige grond! God hoort het gebed van de gemeente. Laat dat een aanmoediging voor je zijn om mee te bidden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen