Zullen ze terugkomen?

Nadat er ruim een jaar geen jeugdclub gegeven kon worden in de gemeente van Guayaquil, gaan op deze zaterdagmiddag de deuren van de kerk weer open. Voor de leidinggevenden is het spannend; hoeveel jongeren zullen er komen? In het afgelopen jaar zijn er diverse digitale Bijbellessen rondgestuurd en ook is er een aantal keer via Zoom contact geweest met de jongeren, maar de betrokkenheid werd steeds een beetje minder. Zullen ze dan nu terugkomen?

Samen met Mercedes, één van de leidinggevenden, sta ik in de deuropening van de kerk om de jongeren te begroeten en welkom te heten. Ik heb van Mercedes een lijst in handen gekregen waarop ik de namen van de jongeren moet noteren. Voor mij direct een goede oefening om namen te oefenen. En ik sta er niet voor niets, want jongere na jongere komt binnen en aan het einde heb ik een lijst met vijfenveertig namen in mijn handen.

We kijken elkaar verwonderd aan; zoveel jongeren deze eerste keer? Vijfenveertig jongeren die de weg naar de kerk weer hebben gevonden. Een enkeling komt naar de zondagse dienst toe, maar de meerderheid heeft een jaar lang geen stap binnen de kerk gezet. En nu? Nu zijn ze er weer.

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom de jongeren naar de club komen: om het Woord van God te horen, omdat ze hier weer leeftijdsgenoten ontmoeten, of omdat de club het enige uitje in de week is aangezien de scholen nu al ruim een jaar gesloten zijn. De reden waarom ze komen, is niet belangrijk. Ze zijn aanwezig en deze middag gaat voor hen de Bijbel open, deze middag spreekt God tot deze jongeren uit de achterstandswijk in Guayaquil. En dan is het ons gebed dat God de harten van deze jongeren wil raken, dat Hij ze wil trekken met koorden van liefde.

Het is misschien het enige moment in de week dat ze Gods woorden horen. Als we even later in groepjes nadenken over wat vragen, vraag ik aan een aantal jongeren of ze de Bijbel begrijpen. Ook vraag ik of ze de Bijbel thuis lezen. De meesten van hen geven aan dat ze dit niet doen; ze denken er niet aan, het is te moeilijk of hun ouders lezen ook niet uit de Bijbel. Allerlei verschillende redenen komen er langs.

Wat komt hierin het doel van zendingswerk, van kerk-zijn in deze wijk weer naar voren. Nee, ik werk niet in een onbereikt land, ik werk niet onder onbereikte volken, maar wel met onbereikte jongeren. Geen gemakkelijk werk, maar ook voor de jongeren van Ecuador geldt: “Zij komen aan, door ‘t Godd’lijk licht geleid, om ‘t nakroost dat den Heer’ wordt toebereid, te melden ‘t heil van Zijn gerechtigheid en grote daden” (Psalm 22 vers 16, berijmd).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen