Krijgsman, Daniël en militairen

De artikelen voor militairen werden geschreven door iemand met de pseudoniem Krijgsman. “Ik heb deze arbeid op mij genomen omdat er vele jongens naar Indië moesten en omdat ik er innerlijk van overtuigd was dat deze jongens vele en grote moeilijkheden zouden krijgen. Ik dacht toen, misschien kan ik deze jongens door middel van Daniël een weinig behulpzaam zijn.” Deze Krijgsman wist waar hij het over had: “Ik ben als jongen van zestien jaar vrijwillig in dienst gegaan, heb twee jaar als soldaat en korporaal gediend en toen ik achttien jaar was, werd ik onderofficier.”

Daniël per luchtpost

Krijgsman onderhield nauw contact met ‘onze jongens’ in Indië. Hij zorgde ervoor dat de Daniëls in de beginjaren naar Nederlands-Indië werden gebracht. In december 1946 schreef Krijgsman: “Elke week brengt de post ons brieven van onze militairen uit Indië. Allen die in militairen dienst zijn ontvangen steeds ons blad gratis, en naar Indië wordt Daniël steeds per luchtpost gezonden, aan alle adressen, die ons bekend zijn. Uit de brieven die we hierop ontvangen blijkt hoezeer ons werk gewaardeerd wordt, maar ook hoe weinig we slechts voor onze jongens kunnen doen. Heel gaarne zouden we veel meer doen; in het zenden van goede boeken, of in het persoonlijk beantwoorden van al hun brieven, maar om financiële redenen en vanwege den tijd, die dit alles vraagt, zijn de mogelijkheden van de redactie van Daniël begrensd”.

Bewogenheid

Zijn bewogenheid met militairen bleek uit zijn artikelen. Een citaat: “Tenslotte gij die bidden hebt geleerd. Zoek toch veel het aangezicht des Heeren voor onze militairen. In ‘t bijzonder voor hen in dat verre Indië. De Heere verwaardige ons allen te bidden, te smeken en te danken en zoo het hemelwerk hier in dit leven aan te vangen”. Militairen zijn er nog steeds (zie eens per twee maanden het artikel van Hans Geluk) en gebed voor hen blijft -ook in deze tijd- nodig!

Contactadressen gezocht

“Om u in de gelegenheid te stellen het contact met ons kerkelijk leven zoveel mogelijk te bewaren (…) hebben we om enkele adressen gevraagd, waar ge u in uw vrije tijd moogt vervoegen om wat huiselijk verkeer te hebben en zo mogelijk de zondagavond door te brengen in een kring waar ge u krachtens uw opvoeding thuis kunt voelen.”

Zo’n contactadres was familie Heijboer uit Tholen. Meerdere militairen kwamen daar over de vloer. Zo ook oud-militair Kier Bouwman (nu 73 jaar):

“In 1968 ben ik in dienst gegaan, ik moest naar Bergen op Zoom. Reizen mochten we niet op zondag en we mochten maar om de week naar huis. Toen ik de eerste zaterdag binnenkwam, was er nog een jongen, Arie Mollegrom. Hij vroeg me of ik mee wilde naar familie Heijboer. De week dat we in de kazerne bleven, werden we zondagmorgen opgehaald in een oud Dafje. We bleven er de hele dag, wat een hartelijk gezin was dat!”

Uit een Daniël (juli 1946)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen