Weglopers

Daar staan we dan. Hulpdiensten compleet. In de nacht. Blauwe en oranje lampen flitsen om ons heen. We staan bij een auto. Nou ja, wat ervan over is. De voorkant zit flink in de kreukels. Een omgevouwen lantaarnpaal ligt ernaast. De voorruit is aan gruzelementen. De airbag is alweer leeggelopen. Aan de binnenkant zitten minstens zoveel kreukels als aan de buitenkant. Dit is hard gegaan! Hier kan niemand helemaal zonder verwondingen tevoorschijn gekomen zijn. Waar is het slachtoffer?

Het slachtoffer is zoek! En nu? Is geen bericht, goed bericht? Is het slachtoffer uit het voertuig geslingerd, de sloot in? Misschien uitgestapt en verdwaasd door de klap in verwarde toestand de polder ingelopen? Of nog erger: is er sprake van hersenschade waardoor acute verwardheid is opgetreden? Of… Zit het slachtoffer ergens verborgen omdat er wat te verbergen valt?

In de praktijk blijken verkreukelde auto’s nog weleens achterlaten te worden omdat, om één of andere duistere reden, de bestuurder het verhaal liever niet vertelt. Of het gewoonweg vanwege een ‘vloeibaar benevelend goedje’ niet kan. Als hulpdiensten zetten we snel alle opties op een rij. Die variëren van ‘slechts een bon voor fout parkeren’ tot ‘een helikopter de lucht in sturen om met een warmtebeeldcamera de polder te bekijken’. Of toch de brandweer te water om de sloot te verkennen? We zijn nog niet klaar met ons plan van aanpak als er via onze portofoon een bericht binnenkomt van de meldkamer dat de brokkenpiloot terecht is. In levenden lijve. Zonder hulp nodig te hebben. Zegt men. Jaja. Nou, daar staan we dus. Bijna twintig man/vrouw van de 112-brigade. In de nacht. Opgetrommeld door een behulpzame passant. Met spoed. Bij een wrak zonder slachtoffer. Het meeste werk is deze keer voor de takelwagen van het bergingsbedrijf.

Gek eigenlijk. Vind je niet? Je hebt je voertuig in de kreukels gereden. En een lantaarnpaal erbij. En jezelf waarschijnlijk ook wel een beetje. Dat kan variëren van een schram op je hand tot ergens in je lijf een bloeding die je nu nog niet in de gaten hebt, maar die wel dodelijk kan worden. En nu? Nu ben je weggelopen voor hulp! Raar, toch? Zouden jij en ik niet doen, toch? Of…?

Zijn wij eigenlijk niet allemaal weglopers vanuit onszelf? Zijn we in Genesis 3 niet vreselijk van de weg geraakt? Van dé Weg! Uit de bocht gevlogen. Weggelopen. Onder invloed. Opzettelijk. Dodelijk. Toen verborg zich Adam en zijn vrouw … En jij? Ben jij nog zo’n wegloper? Zit jij nog verstopt? In je euro’s. In je drank. In je tophits. In je plezier. In je films. In je uiterlijke godsdienst. In je zonden. In je zorgen. Weet je dan niet dat je in levensgevaar bent en dat je dringend hulp nodig hebt! Door jou en mij is er geen redden meer aan. Loop niet langer weg! Verstop je niet! Kom met je levensgevaarlijke verwondingen tot Hem die gezegd heeft: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader dan door Mij. Komen tot Jezus. Dat is levensreddend. Zeker weten!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen