‘Eén ding ONTBREEKT U’

In Engeland was een mister Whitefield. Deze man logeerde vaak bij andere mensen in huis. Daar had hij een bedoeling mee. Hij wilde met elk gezinslid in dat huis praten over hun geloof in de Heere. Als zij nog niet geloofden, dan spoorde hij hen aan om God te zoeken. Op een keer verbleef hij bij een kolonel en zijn gezin in huis. Deze kolonel was heel erg aardig en bijzonder geliefd. Hij was echter nog geen christen en zijn gezin was ook nog niet gelovig. Mister Whitefield was zo onder de indruk van de gastvrijheid die de kolonel bood en hij vond het karakter van de kolonel en zijn vrouw en dochter zo aardig en zacht, dat hij het niet durfde om met hen te praten over het oordeel. Hij zou dat wel gedaan hebben als ze wat minder vriendelijk waren geweest, maar bij hen durfde hij het niet.

Tijdens de hele week dat hij er logeerde, sprak hij met niemand over het geloof in de Heere. Maar in de laatste nacht van zijn bezoek kon hij niet slapen. Hij kwam in die nacht tot de conclusie dat hij verkeerd gehandeld had. “Deze mensen zijn heel vriendelijk voor mij geweest, maar ik ben niet trouw aan hen geweest. Ik zal met ze praten voordat ik vertrek, want ik moet hen vertellen dat ze verloren gaan en al zijn als ze niet in de Heere geloven.” Hij gleed uit bed en bad op de grond. Maar na zijn gebed durfde hij het nog steeds niet om met hen te praten. Toch voelde hij in zich een drang om het hen toch te vertellen. Uiteindelijk bedacht hij een plan. Hij bad God om Zijn zegen en schreef toen met zijn ring een waarschuwing op de ramen. ‘Eén ding ontbreekt u’. Hij ging weg terwijl hij bad voor de bekering van de kolonel en zijn gezin.

Nadat mister Whitefield weggegaan was, besloot de vrouw van de kolonel om in de kamer van mister Whitefield te gaan kijken of alles nog in orde was. Ze ging naar boven en las op de ruit de woorden: ‘Eén ding ontbreekt u’. Meteen was het voor haar duidelijk. “Ik dacht dat hij niet veel om ons gaf, omdat hij overal waar hij komt over het aankomende oordeel spreekt. Dus toen hij het bij ons niet gedaan had, dacht ik dat we hem misschien boos gemaakt hadden. Nu weet ik dat hij het niet gedurfd heeft, maar hij heeft het nog wel op deze manier gedaan.”

Ze riep haar dochters en liet hen zien wat er op de ruit stond geschreven: ‘Eén ding ontbreekt u’. Ook vader, de kolonel kwam kijken en hij las het ook: ‘Eén ding ontbreekt u’. Toen knielden ze met elkaar neer rond het bed waar mister Whitefield op had geslapen. Ze smeekten of God hun dat éne zou geven wat hun ontbrak. En Hij liet zich van hen verbidden.

Een ding ontbreekt u (Mark. 10:21).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen