Klimaatstrijd

"Zestienjarig meisje uit Zweden."

Wat vind jij van Greta Thunberg? Deze dappere (of opgehitste?) zestienjarige tiener uit Zweden opende enkele weken geleden tijdens de VN-klimaattop in New York het debat (of de oorlog?) met wereldleiders. In een zeer emotionele (of goed gespeelde?) toespraak gaf ze blijk van haar grote zorg (of ongeremde woede?) over de opwarming van de aarde en het ontoereikende klimaatbeleid. Wat een betrokkenheid (of betweterigheid?) bij misschien wel het ingrijpendste probleem van onze tijd (of… toch niet?).

Hoe het ook zij, je wordt bijna gedwongen om te kiezen. Je bent voor of tegen Greta. Je vindt haar een held of een bandiet. Je neemt het voor haar op of je kleineert haar. Die tegenstelling gaat trouwens niet alleen over Greta. Hij is er al sinds het Rapport van de Club van Rome uit 1971 en werd sterker rond de film An Inconvenient Truth van de Amerikaanse ex-vicepresident Al Gore, die de opwarming van de aarde onder de aandacht bracht. Vandaag de dag ben je óf klimaatactivist óf klimaatontkenner/klimaatweigeraar.

Smeltende poolkappen, verhoging van de zeespiegel, plastic soep in de oceaan, gat in de ozonlaag, uitstervende diersoorten, heviger tornado’s, droogte hier en overstroming daar, zure regen en stikstof… Probeer tegen die achtergrond nog maar eens weg te komen zonder partij te kiezen. In je achterhoofd hoor je Greta: “Jullie hebben met je holle woorden mijn dromen en mijn kindertijd gestolen. En dan ben ik nog één van de gelukkigen. Er zijn mensen die lijden, mensen die sterven. Hele ecosystemen storten in. We staan aan het begin van een massavernietiging. En alles waar jullie over praten, is geld en sprookjes van eeuwigdurende economische groei”.

Als Greta jou vanaf de foto’s aankijkt met die gepijnigde (of woedende?) blik, wat is dan jouw reactie? Er zijn van die tijden dat je niet meer wegkomt met neutraliteit. Ook de grote Britse christenauteur C.S. Lewis beleefde zo’n tijd. De Tweede Wereldoorlog brak uit. Lewis was juist bezig met zijn knappe boekje Brieven uit de hel. Dat bevat brieven van hoofdduivel Schroefstrik aan zijn neefje Galsem, met allerlei tips om diens menselijke patiënt naar de ondergang te loodsen. Heel onthullend en lezenswaardig.

En dan is daar ineens de oorlog. Moet Galsems patiënt pacifist worden, of juist als patriot het leger in gaan? “Welke weg hij ook inslaat”, schrijft Schroefstrik, “in hoofdzaak zal je taak op hetzelfde neerkomen. Laat hem om te beginnen het patriottisme of het pacifisme beschouwen als een deel van zijn godsdienst. De volgende stap is, dat hij onder invloed van partijgeest het gaat zien als het meest belangrijke onderdeel ervan. Dan, zachtjes aan, stukje bij beetje, moet je hem met een zoet lijntje brengen tot het stadium waar godsdienst niet meer is dan een deel van de Zaak, waar het christendom hoofdzakelijk zijn waarde ontleent aan de schitterende argumenten die het oplevert ten gunste van de Britse oorlogsinspanning of het dienstweigeren”.

Belangrijke waarschuwing! Laten we ons niet te diep ingraven in klimaatactivisme of juist in klimaatontkenning. En laten we er de Bijbel al helemaal niet voor misbruiken. Hét grote probleem van deze wereld is volgens de Bijbel onze onverzoendheid met God. En wie belijdt dat alleen in Jezus Christus ware vrede te vinden is, zal graag bereid zijn nog eens kritisch te kijken naar zijn persoonlijke levensstijl. Zeker als er een appel wordt gedaan op rentmeesterschap en naastenliefde. Al is het maar door een zestienjarig meisje uit Zweden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen