EENS ZAGEN WIJ ZE KOMEN

Eens zagen wij ze komen met afgrijzen, boden van onze naderende nood, de zwarte vogels, die verderf en dood uitstortten over onze lichtpaleizen.

Maar nu, met blij verwachten hoorden wij ze ronken door onze luchten, zwaar en groot, want uit den hemel brachten zij ons brood, als raven eens Elia kwamen spijzen.

Heer, geef dat dit ons tot een teken zij, dat wij ook straks weer, van de aarde vrij, opzien tot U met zuivere gedachten,

dat wij met kinderlijk vertrouwen staan, als zwaar Uw vleugelen langs ons ruisen gaan, omdat wij spijze van den hemel wachten.

Muus Jacobse Uit: Vuur en Wind

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen