Eén voor velen

De Joodse raad was bijeen eroepen voor een belangrijke vergadering. Het ging over ezus. Die ze „deze mens" noemen. „Deze mens", zo noemen zij Hem uit erachting en bittere vijandchap. Hoe geheel anders was het met de hoofdman over honderd bij het kruis, die zei: „Waarlijk deze mens was rechtvaardig".

De Heere Jezus had Lazarus pgewekt uit de dood, en elen geloofden in Hem. En it nu gaf de Joodse raad aanleiding om in te grijpen, odat zc zeggen: „Wat zullen ij doen". Ze zitten verlegen met het geval.

Doch dan komt het antwoord an Kajafas, die toen hogepriester was, tol dc oodse raad: „Gij verstaat niets". Kajafas is een bittere ijand van Jezus. Zo scheurt hij later in geveinsde droefheid zijn klederen, omdat Jezus naar zijn zeggen. God lasterde, zodat het doodvonnis over Jezus zal orden uitgesproken.

En zo spreekt hij hier de veeletekenende woorden uit dc tekst, dat het nut is dat één mens sterve voor het volk. Dan waren deze woorden als cn profetie, al had hij ze niet als een profetie bedoeld. Kajafas bedoelt hier: als Christus sterft dan behouden wij deze plaats, dan behouden wij onze eer. Zo zoekt hij zich zelf te handhaven. En dat is nu ons aller bestaan. Wij zijn allen vijanden van Hem van nature, hetzij bedekt of openbaar. En wij zoeken ons zelf te handhaven. Hoe nodig dat wij ons leven zouden verliezen om het in Hem te vinden.

Kajafas profeteerde dat Jezus zou sterven voor het volk. Zijn volk. dat Hij kreeg van de Vader. Kajafas wees onwetend het ware paaslam aan dat geslacht is van voor de grondlegging der wereld, en dat zou lijden en sterven. „En het gehele volk niet verloren ga". Het vonnis van de drievoudige dood is over ons uitgesproken, hetwelk een rechtvaardig vonnis is. Hoe komt het. dat het gehele volk niet verloren gaat? Dat ligl nu in God. in de verkiezende liefde des Vaders, en in de Borgstelling van de Zoon. En over dat plaatsbekledende werk spreekt nu Kajafas. Christus nam in de eeuwigheid de plaats in van anderen, de gegevenen des Vaders.

Zo heeft hij in Zijn lijden en sterven betaald voor een ander. Zijn volk. Zijn schapen.

„Dat écn Mens sterve voor het volk". Hij stierf voor Zijn volk. De straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem, en door Z.ijn striemen is ons genezing geworden. Doch nu gaat het erover om de nuttigheid er van in ons leven te mogen kennen, Kajafas sprak hel uit, en begreep er niets van.

Maar nu is er een volk. dat zijn hemelhoge schuld heeft leren kennen en bewenen, dat het vonnis des doods waardig is en omhelst. Zij hebben een Plaatsbekleder nodig gekregen. Hoe dierbaar is dan deze Borg als Hij zich aan de ziel openbaart en Zijn borgtocht toepast. Dat Hij in hun plaats, hun zonde, zij Zijn gerechtigheid: Hij hun onheiligheid, zij Zijn heiligheid.

De vraag is voor ons allen - handhavers van onszelf - of we hel verstaan. Welgelukzalig zijn allen, die het nut van Christus' lijden en sterven mogen beleven. Dat wij deze Plaatsbekleder zouden leren benodigen, en dat er plaats in onze harten gemaakt werd voor zijn gezegende arbeid, opdat het wonder mocht worden ervaren dat één Mens gestorven is voor het volk. opdat het gehele volk niet verloren ga.

't Rechtvaardig volk zal zich verblijden Betrouwend op de Heere alleen. D'oprechten zullen weltevreên Terwijl zij Hem hun harten wijden Zijn Naam belijden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen