Vakantie-ruzies, vakantieliefdes

'Aan het eind van de week tropisch warm en vooral op vrijdag drukkend weer en kans op onweersbuien.' Ik krijg het al benauwd als ik op maandag deze weersvoorspelling hoor. Zaterdagmorgen gaan we immers op vakantie? Dat betekent dat op vrijdag spullen gepakt moeten worden, het huis met bezemen gekeerd, de auto gewassen, de vuiltjes uit de tuin en de schuur aan kant. Ondertussen nog naar de winkel om zonnebrandolie, een anti-muggen-stick en wat vakantieboeken. O ja, en dan ook nog wat acceptgiro's posten, het aquarium schoonmaken en de buren gedag zeggen. En dat alles terwijl het zweet in straaltjes van je rug loopt. Waarom moet die verrukkelijke rust van de vakantie toch altijd beginnen met die afschuwelijke stress van het vertrek? Ik herinner het me nog wel uit mijn kinderjaren. De morgen van vertrek eindigde niet zelden in een woordenwisseling tussen mijn vader en moeder. "Kunnen we nu nog niet weg?" bromde mijn vader. "Dat huis is nu wel schoon genoeg." 

"Maar ik krijg de schuld als we het fototoestel, de paspoorten of de landkaart vergeten zijn", kaatste mijn moeder verontwaardigd terug.

Nurks

Zo zou ik het later nooit doen, nam ik me als kind voor. Inmiddels weet ik wel beter. Het vereist veel kunst- en vliegwerk om tijdens het inpakken en vertrekken niet geïrriteerd te raken, bits uit te vallen of juist nurks zwijgend de laatste taken uit te voeren. Vooral als het dan ook nog eens 'drukkend warm' is.

Maar laat ik niet al te hard klagen. Want het is in ons welvarende landje dan toch maar zo gesteld dat de meeste mensen voldoende verdienen om op vakantie te kunnen. En is het niet zo dat datgene waarvoor je je erg hebt ingespannen de meeste voldoening geeft? Eenmaal in de auto en alle stress maakt plaats voor een uitermate ontspannen gevoel. Door het open raampje waait een frisse bries naar binnen die je hoofd al na tien minuten leegspoelt van beslommeringen en zorgen. Je denkt niet verder vooruit dan het moment van aankomst op de vakantiebestemming. Hoe zal het huisje eruit zien? Hoe is de omgeving? Heerlijk eenvoudige gedachten. En van ruzie is twee of drie weken geen spoortje meer te bekennen.

Tenminste?! Dat hangt er enigszins vanaf. Bijvoorbeeld met wie je op vakantie gaat. Kleine tip voor als je met vrienden op vakantie gaat: realiseer je eerst of je onder vakantie vieren ongeveer hetzelfde verstaat. Dat kan veel problemen voorkomen.

Zondag

Is voor jou lekker lang uitslapen de ideale vakantiebezigheid? Heb je er geen enkele behoefte aan meer dan één keer per week van de camping af te gaan voor wat boodschappen? Ga je het liefst elke avond uit eten omdat vakantie vieren voor jou gelijk staat aan niet te hoeven koken? Ga dan niet op vakantie met iemand die niet echt 'uit' geweest is als hij niet minstens vijf musea heeft bezocht of met iemand die buitenshuis eten 'pure geldverspilling' vindt. En let er ook op of jullie dezelfde gedachten hebben over de besteding van de zondag. En de manier waarop je de Bijbelse waarden in je vakantie in de praktijk brengt. Nogmaals: 't is maar een tip. Maar wel een die op ervaring is gebaseerd. Er zijn bevriende echtparen tussen wie het na een gezamenlijke vakantie nooit meer echt geboterd heeft. En buren die elkaar, na drie weken tot elkaar veroordeeld te zijn geweest in een Zwitsers bergdal, elkaar nog slechts koeltjes groeten. Op vakantie leerden ze elkaar echt kennen.

Ideale liefdes

"Oh, leer je elkaar op vakantie echt kennen? Dus vakantie-liefdes zijn de meest ideale liefdes, want dan heb je elkaar echt leren kennen?" Ho, ho, dat geloof ik nu ook weer niet. De ruziezoekers die ik hierboven noemde, kregen mot op een min of meer ongestructureerde vakantie. Elke dag hadden zij de tijd aan zichzelf. Juist toen werd duidelijk hoe verschillend zij in het leven stonden.

Je kunt ook voor een tot in de puntjes verzorgde vakantie kiezen. Je hoeft niet veel te denken; alles wordt voor je geregeld. Juist in die situatie kun je je van je beste, je allerbeste kant laten zien. Je leeft in een droom. Even tien dagen in een heel andere wereld, met heel andere mensen, met weinig verantwoordelijkheden. In die sfeer leer je elkaar juist niet goed kennen. Daar heb je het samen inpakken voor nodig. Of samen behangen, om maar iets te noemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen