De Kerk in Babel

Ergens in ons land staat een kerkje met drie gebrandschilderde ramen. Op het eerste staat het symbool van het geloof: een kruis. Het tweede toont het teken van de hoop: een anker. Op het derde zie je het zinnebeeld van de liefde: het hart. Bij de opening van deze kerk heeft iemand een toespraak over deze drie ramen gehouden. Hij zei dat hij ze erg mooi vond en dat ze in de goede volgorde stonden. Eerst het geloof in Gods genade, waardoor er weer hoop is op behoud. Daarna de liefde, als vrucht van het geloof, waardoor we weer een hart krijgen voor onze naaste. Maar als u nu 's avonds hier in uw kerkje zit - zo ging die meneer verder - en iemand loopt buiten op straat langs en hij kijkt ook van links naar rechts naar de ramen, dan ziet hij ze in de omgekeerde volgorde: hij ziet eerst het hart, dan het anker en dan pas het kruis. Het eerste dat voor hen, die buiten de kerk zijn, zichtbaar moet worden is de liefde. Als we door genade in Christus zijn ingeplant, is één van de herkenbare vruchten: de liefde! Liefde tot God, waardoor we ook iets leren verstaan van de liefde Gods, die er is in Christus Jezus. Daaruit volgt ook liefde tot onze naaste, in de kerk en daarbuiten. In het moderne Babel is de liefde van velen verkild. En in de kerk? Kan van ons gezegd worden wat de Heere eenmaal tot zijn discipelen sprak: "Hieraan zullen zij allen bekennen, dat gij Mijn discipelen zijt, zo gij liefde hebt onder elkander'? (Joh. 13:35).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen