RONDKIJK
In ons vorig nummer schreven we over de „Wereldraad van Kerken" welke te Amsterdam een Internationale Conferentie houdt. De gedelegeerden van deze Conferentie hebben tal van geschriften, brochures en folders toegezonden gekregen, gedrukt in verschillende talen, waarin over allerlei kerkelijke aangelegenheden uit binnen-en buitenland hun aandacht wordt gevraagd en soms ook wel een beroep op hen gedaan wordt.
Van Joodse zijde is er, volgens het weekblad „De stem van Israël" ook een geschrift heengezonden, dat zich speciaal met het Palestina-vraagstuk bezig houdt. Het is getiteld: „Het Heilige land in vuur" en geschreven onder het pseudoniem H 187. De bedoeling van de schrijver is reeds duidelijk wanneer men de proloog leest, waarin hij zegt:
„Er is een stad, die een centrum vormt voor Christenen, Joden en Mohammedanen. Een stad gelegen in een land, waar de wieg der oudste beschaving der mensheid gestaan heeft. Een stad, nu centraal gelegen tussen Europa, Azië en Afrika, in het hart van het midden-Oosten en in het strategisch centrum van de wereld. Een stad, die aanvaardbaar is, zowel voor het Oosten als voor het Westen. Deze stad moet de zetel van de regering van de Wereldfederatie worden, de hoofdstad der Verenigde volken: Jeruzalem."
De schrijver wendt zich na deze proloog tot de gedelegeerden met een opstel, dat hij noemt „Palestina en de Kerk", waarin hij de Kerken verwijt, dat zij niet voldoende aandacht geschonken hebben aan wat er in het Heilige Land is gebeurd.
Twee duizend jaar zijn voorbijgegaan zegt de schrijver en volgens de oude profetiën zijn we nu gekomen aan een beslissende phase in de wereldgeschiedenis. De tijd die nu aanbreekt is volgens hem de tijd, die voor-
speld is, van de terugkeer van Israël naar zijn land. En nu wil de schrijver, die herhaaldelijk de naam van Christus en van Christenen noemt, de Wereldkerken er voor spannen, om zich in de politiek der grote Mogendheden te mengen om de terugkeer van het Jodendom naar Palestina te bevorderen en de vrede aldaar te helpen bewerkstelligen.
Mij dunkt dat de Conferentieleden deze brochure, evenals zovele andere, voor kennisgeving hebben aangenomen. Afgezien of wij het ev mee eens zijn wat de Wereldraad van Kerken te Amsterdam doet — men weet ons standpunt daarover — ligt dit ook niet op hun weg. Het is een zuivere uiting van nationalisme, wat niets met geloof of kerk heeft te maken.
Wij hebben al rneei' betoogd op grond van Gods Woord, dat het Jodendom zijn tijd heeft gehad èn zijn taak heeft volbracht. Het volk van Israël was voorbestemd en uitverkoren onder de volkeren om de Christus voort te brengen, opdat door Hem de wereld met God zou worden verzoend. De Christus der Schriften, uit hen voortgekomen hebben zij niet aangenomen, maar verworpen. Het Jodendom van weleer droeg een schaduwachtig karakter en die schaduwen zijn in Jezus Christus vervuld. Daarom is er in dit opzicht van het Joodse volk, van de Staat Israël in Palestina, geen verwachting meer.
De tentoonstelling „De Nederlandse Vrouw 1898-1948". Neen, ik ga daar geen lang verhaal over schrijven, wat daar allemaal te zien is. Uw Rondkijker is er bovendien zelf niet geweest, hij stipt maar even aan wat hij er over las.
Er zijn op die tentoonstelling o.m. verschillende gemeubileerde kamers opgesteld; kamers uit 1898 en kamers uit de hedendaagse tijd. Natuurlijk om het velschil te laten zien. In een van die ouderwetse kamers met een hangklok en geraniums in de vensterbank, lag op tafel een Bijbel. Zij het dan een Bijbel van nieuwere uitgave, die anno 1898 wel niet zal zijn gebruikt. Dan had het een Statenbijbel moeten zijn. Maar goed, dan toch een Bijbel, om aan te tonen dat dit (het) Boek, tot het dagelijkse gebruik behoorde.
En weet ge wat nu bij het lezen hierover opviel? Dat in de kamers, anno 1948, de Bijbel niet werd gevonden
Is dat niet tekenend voor deze tijd? Dat spreekt boekdelen
De Geref. Kerken in Indië. De Geref. Kerken in Indië geven een kerkblad uit: getiteld: „Contact". Wij lazen in het nummer van 1 Augustus, dat de Geref. Kerken in Indië een eigen kerkengroep hebben gevormd, die niet meer in één verband leeft met de Geref. Kerken in Nederland. Het is niet door verschil in belijdenis of door verschil in kerkrechterlijke vraagstukken, dat men een afzonderlijk kerkverband heeft gevormd, maar daarom dat de afgevaardigden der Nederlandse kerken tot het beoordelen der specifiek Indische zaken niet bevoegd zijn en omgekeerd de Indische niet over de Nederlandse. Dc predikanten blijven over en weer beroepbaar, de attestaties over en weer aanvaard.
UIT EIGEN KRING.
Candidaat van Dijke is dezer dagen uit het ziekenhuis te Rotterdam naar de pastorie in zijn nieuwe standplaats te Tholen vervoerd. Hij is nog zeer zwak en moet eerst opsterken, waarna hij dan waarschijnlijk een operatie moet ondergaan. Tijdens zijn ziekte kwam de Heere hem menigmaal krachtig ondersteunen; de Heere mocht hem verder goed en nabij zijn en spoedig oprichten tot welzijn van hemzelf, tot vreugde van zijn gezin en tot heil van zijn gemeente.
VARIA.
Een ongeluk op de preekstoel. We lezen in „De Rott." dat een predikant in Friesland Zondags onder het preken een eigenaardig ongeval overkwam.
Teneinde een bepaalde gedachte in zijn predikatie ook dynamisch te onderstrepen, sloeg hij zo hard op de bijbel, dat de lessenaar onder deze krachtprestatie bezweek en neerstortte.
De vurige spreker, die zijn evenwicht niet langer kon bewai'en, volgde weldra met de rest van het spreekgestoelte dezelfde weg, onder een onharmonisch luidruchtig verscheuren der plechtige Zondags-stilte in het kerkgebouw.
Gelukkig was geneeskundige hulp spoedig aanwezig om de gebroken pols van de temperamentvolle pastor te verbinden.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 september 1948
Daniel | 12 Pagina's