Het gezag van de Bijbel

Het was destijds allemaal heel goed begonnen. De verkeringstijd had niet zo erg lang geduurd. De trouwdag was fijn en indrukwekkend. De ambtenaar van de burgerlijke stand had netjes gesproken. In de kerk was het huwelijk kerkelijk bevestigd. De zegen van de Heere was gevraagd... Maar nu is alles anders. Er kwamen geen kinderen. Plotseling bleek ook sterke drank een rol te spelen. De huwelijksband kwam onder druk. Zorgen. Verdriet. Gesprekken. Hulpverlening. Allemaal geen resultaat. En dus... scheiden! Dat is de oplossing van deze wereld. Maar... Gij zult niet echtbreken! (Exodus 20: 15). Een van de onveranderlijke geboden van God. Zo spreekt de Heere. En de geboden van de Heere zijn heilzaam voor alle mensen en alle tijden! Ook in 2001! De Bijbel heeft goddelijk gezag over leer en leven! Over het gezag van de Bijbel gaat dit artikel.

Gezag

Gezag is voor velen een moeilijk begrip. In de Franse Revolutie (1789) klonk reeds de roep: geen God en geen meester. De tijdgeest is duidelijk anti-autoritair. De moderne mens heeft een afkeer van geloven op gezag. Het vooraf aanvaarden van het absoluut en eeuwig geldend gezag is helemaal verdacht. Onze tijd kenmerkt zich door een grote hoeveelheid meningen. In de samenleving denkt de een zus en de ander zo. Er zijn atheïsten en ook gelovigen. Er zijn mohammedanen en christenen. Onze samenleving is pluriform. In de politiek zien we allerlei partijen: liberalen, socialisten, christen-democraten, groenen, enzovoort. En iedere richting heeft zijn eigen mening. In de kerk zie je dat ook. De nieuwe SOW-kerk is ook een kerk waarbinnen allerlei verschillende opvattingen voorkomen. Er zijn vrijzinnige mensen en orthodoxe mensen. Ook daar is alles pluriformiteit wat de klok slaat. In de samenleving zijn er ook allerlei meningen. De een vindt koopzondagen prima; een ander strijdt ertegen. Soms kiest men voor een compromis tussen verschillende meningen. En er zijn ook talloze mensen die helemaal geen mening hebben, leder moet maar denken wat hij wil. leder moet ook maar doen wat hij wil. Zolang we elkaar niet dwars zitten is alles zo ongeveer wel geoorloofd. Dat is de moderne visie op goed en kwaad, waarheid en leugen.

In deze moderne wereld klinkt echter de boodschap van de Bijbel en de gereformeerde belijdenis. De Bijbel heeft goddelijk en eeuwig geldend gezag. De Bijbel zegt heel duidelijk wat doodslag is en dat God dit verbiedt (Exodus 20: 13). De Bijbel zegt dat iedereen die de Heere Jezus niet liefheeft een vervloeking is (1 Korinthe 16: 22). De Bijbel zegt dat er verschil is tussen mannen en vrouwen (1 Korinthe 11). De Bijbel zegt dat ongeloof de ergste zonde is (Johannes 16: 9). De Bijbel zegt dat hoererij, bedrog, twist niet betamen (Romeinen 1: 29). De Bijbel zegt dat wij wederom geboren moeten worden (Johannes 3: 3). De Bijbel waarschuwt voor roddel en achterklap. De Bijbel wijst op het belang van het gezag. (Exodus 20: 12). De Bijbel spoort aan tot soberheid, matigheid, vreemdelingschap (Hebreeën 11: 13). De Bijbel wijst ons aan wat goed en kwaad is, wat leugen en waarheid is. Helder en duidelijk. De Bijbel spreekt met goddelijk gezag over leer en leven. Dat is de hoeksteen van het gereformeerd belijden. En wij geloven zonder enige twijfeling al wat daarin begrepen is (artikel 5 Nederlandse Geloofsbelijdenis). Ook in 2001.

Bron

Mensen zijn op zoek naar waarheid en leugen. Dat is fundamenteel voor het mens zijn. In ons denken zijn bepaalde dingen goed en andere zaken zijn fout. Waarom is iets waarheid en leugen? Waarom is iets goed of fout? De norm om iets goed of kwaad, waarheid of leugen te noemen wordt op veel manieren gezocht.

Sommigen leggen de norm bij een instituut of een oude traditie. De roomse kerk bijvoorbeeld ontleent haar gezag aan de traditie en aan zichzelf. Bij de roomse leer is de kerk gezaghebbend.

Anderen vinden de mens gezaghebbend. De ethische theologie bijvoorbeeld zoekt de bron voor het gezag in het hart van de mens. Het religieuze gevoel wordt dan de leidsman voor goed en kwaad, waarheid en leugen. Sommigen stellen de bevinding van Gods volk tot norm. Uiteraard is de bevinding noodzakelijk, maar nimmer los van Gods Woord.

Sommigen stellen de meerderheid tot norm. Weer anderen zoeken normen in de natuur. De kerk, het geweten, Gods volk, de meerderheid of de natuur zijn geen bronnen voor gezag. Wij belijden het gezag van de Bijbel omdat God in de Bijbel spreekt. De Bijbel is Gods Woord, Gods openbaring is deze wereld. Daarom heeft de Bijbel gezag. Daar wijst de Bijbel zelf op! De profeten bijvoorbeeld zeggen vele malen: Alzo spreekt de HEERE (onder andere Jesaja 1: 2).

In het Nieuwe Testament wordt verschillende malen het schriftwoord van het Oude Testament het Woord van God genoemd (Hebreeën 1: 5; 3: 7). De Heere Jezus heeft tegen de duivel driemaal gezegd: Er is geschreven" (Mattheüs 4: 4,7,10). Daarmee was voor de Heere Jezus het woord van het Oude Testament het einde van alle tegenspraak. En Paulus rekent het tot een van de grote voorrechten van de Joden dat hun de Woorden Gods zijn toebetrouwd (Romeinen 3: 2). De Heilige Geest heeft de Bijbelschrijvers geïnspireerd om de waarheid Gods feilloos in woorden, zinnen en geschiedenissen vast te leggen. De Bijbel is door Gods Geest geïnspireerd. Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing die in de rechtvaardigheid is (2 Timotheüs 3: 16). Het gezag van de boeken van de Bijbel wordt door het geloof aanvaard inzonderheid, omdat ons de Heilige Geest getuigenis geeft in onze harten, dat zij van God zijn (artikel 5 NGB).

Luther heeft de kracht van Gods Woord in zijn leven duidelijk ondervonden. Hem werd toegeroepen: "Is de hele wereld dan op een dwaalweg en heeft alleen Martinus (Luther) ogen om te zien?" Op een ander moment werd tegen hem gezegd: Martinus, hoe durft ge volhouden, dat gij de enige zijt, die de bedoeling der Schrift begrepen hebt". Tegenover deze en andere vragen 'troost hij zich met de historie van de profeten. Die stonden ook alleen, eenvoudige mensen, vervolgd en gelasterd. Maar het Woord Gods was met hen'.

De Heilige Geest leert: Alle rede Gods is doorlouterd; Hij is een Schild dengenen, die op Hem betrouwen. (Spreuken 30: 5). Het is gereformeerd belijden dit gezag van Gods Woord onvoorwaardelijk te aanvaarden. Ook als het moeilijk is. Ook als alles tegen is. HEERE, als ik Uw rede gehoord heb, heb ik gevreesd; Uw werk, o HEERE, behoud dat in het leven in het midden der jaren, maak het bekend in het midden der jaren; in den toorn gedenk des ontfermens. (Habakuk 3: 2).

Aard

De Bijbel is geen wetboek met een lange opeenstapeling van artikelen. De Bijbel heeft een openbaringsgeschiedenis. In de loop van zestien eeuwen heeft God zijn Woord te boek laten stellen. De eerste Bijbelschrijver is Mozes. De laatste Bijbelschrijver is de apostel Johannes. De Heere heeft Mozes, de profeten en de apostelen gebruikt om Zijn Woord foutloos vast te leggen. De Bijbel heeft historisch gezag. De Bijbel is van kaft tot kaft Gods Woord. Alles wat we in de Bijbel aan geschiedenis lezen, heeft ook daadwerkelijk zo plaatsgevonden. De schepping is een werk geweest van God in zes dagen. Noach is met de dieren vele dagen in de ark geweest. Abraham heeft daadwerkelijk in Kanaän gewoond. De Israëlieten zijn met miljoenen uit Egypte getrokken. Job heeft daadwerkelijk geleefd. Jona zat ook werkelijk in de vis. De Heere Jezus is waarlijk opgestaan!

De Bijbel vertelt ons geen verhaaltjes maar dingen die volstrekt waar en zeker zijn. Over dit historisch gezag is heel wat te doen geweest. Hoe kan iemand (Jona) nu drie dagen en drie nachten in een vis zitten. En hoe kan nu de schepping in zes dagen bestaan met allerlei wetenschappelijke onderzoekingen. Sommigen trekken de historische betrouwbaarheid van de Bijbel in twijfel. Het zou gaan om getuigenis. Daarbij doen de feiten er dan niet zo toe. Iedere keer zie je in de geschiedenis van Gods kerk mensen opkomen die allerlei feiten uit de Bijbel weg willen verklaren. In de oude kerk heeft men geprobeerd door allegorese (dat is: vergeestelijken van Bijbelse geschiedenissen) de Bijbel van haar historisch gezag te beroven. In het begin van de twintigste eeuw was er in de gereformeerde kerken een geweldig conflict over de vraag of de slang in het paradijs en de boom des levens ook feitelijk waarneembare zaken waren. De Gereformeerde Kerken hebben toen, geheel in overeenstemming met de gereformeerde belijdenis, uitdrukkelijk (op de synode van Assen 1926) uitgesproken dat het hier feiten betrof. Helaas werd onlangs door een bekend theoloog nog gesproken over 'het juk van Assen'. Wat erg als dit zomaar even gezegd wordt. Dan wordt er gemorreld aan het gezag van de Heilige Schrift. De Schrift is Gods Woord en feitelijk geheel juist en betrouwbaar. Wij geloven zonder enige twijfeling...!!

Norm

De Bijbel heeft ook normatief gezag! In de Bijbel vinden we uitspraken voor leer en leven. De Heere leert ons wat waarheid en leugen is. Het normatieve gezag van de Bijbel moeten we natuurlijk op de juiste wijze hanteren. Het vierde gebod bijvoorbeeld (Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt) is een norm voor alle eeuwen. Reeds voor de zondeval heeft de Heere de rustdag aan de mensen gegeven. Er is een rustdag, dat is het normatieve van het vierde gebod. De Joden echter moesten de rustdag houden op de laatste dag der week. Wij echter houden de rustdag op de eerste dag der week. De zevende dag is overgegaan naar de eerste dag. De zevende dag is dus nu niet meer normatief. De verschuiving naar de eerste dag heeft natuurlijk te maken met de opstanding van Christus op de eerste dag. Bij het normatieve gezag van de Bijbel moeten we dus altijd heel erg goed het totaal van de Bijbel in de gaten houden. Dat geldt voor allerlei zaken. De offers bijvoorbeeld werden door de Heere aan het volk van Israël opgedragen. Toch brengen wij geen slachtoffer meer. De offers zijn vervuld in het offer van Christus. Daarom mogen wij beslist geen slachtoffer brengen (Galaten 4: 9 e.v.). Een ander voorbeeld is het huwelijk. We lezen in de Bijbel over Jakob en zijn vier vrouwen. Dit is natuurlijk geen aansporing om meerdere vrouwen te hebben. De Heere Jezus wijst ons in Mattheüs 19: 8 erop hoe God in den beginne het huwelijk heeft bedoeld. Polygamie is in strijd met Gods bedoelingen. Het normatieve gezag van de Bijbel komen we op het spoor door steeds zorgvuldig Schrift met Schrift te vergelijken. Nooit mogen wij een Bijbeltekst losmaken uit het verband of uit het geheel van de Heilige Schrift. De Reformatie heeft ons weer teruggebracht bij het geheel van de Schrift. Al deze boeken alleen ontvangen wij voor heilig en kanoniek, om ons geloof daarnaar te reguleren, daarop te gronden en daarmede te bevestigen (NGB, artikel 5).

Tenslotte

De Bijbel is geen puzzelboek. De Bijbel is het Woord van God. We moeten heel zorgvuldig omgaan met het Woord van God. Hoe vaak citeren we niet een tekst op de klank af. Hoe vaak geven we een Schriftwoord een bedoeling, die het helemaal niet heeft. Mijn ziel kleeft aan het stof. (Psalm 119: 25). Wat wordt deze tekst toch vaak verkeerd gebruikt. De kanttekeningen op de Statenvertaling kunnen ons op de juist bedoeling van de tekst wijzen. Wat is het echter ook belangrijk dat wij het Woord van God mogen hebben. Natuurlijk, er zijn goede boeken. Er zijn oudvaders. Predikanten kunnen ook belangrijke dingen zeggen. Maar het beste is als we terug gaan naar Gods Woord. Onze vaderen hebben er, in de tijd van de Reformatie, alles voor overgehad om de Heere naar Zijn Woord te mogen dienen. Laten we daarom eerlijk en getrouw buigen voor het Woord. Alleen het Woord heeft goddelijk gezag. Dat verduurt de tijd en de eeuwigheid. En dat Woord spreekt met gezag. Ook in moeilijke situaties. Het huwelijk kan vastlopen. Dwalingen kunnen de kop op steken. Wat is het dan belangrijk om elkaar vanuit het Woord van God te wijzen op Gods heilzame geboden, op wat de Heere zegt in Zijn eigen Woord! Dan kan alles tegen zijn. Maar we hebben het Woord mee! En dat is beslissend. Ook in 2001! En wat is het rijk en groot als we de kracht van het Woord persoonlijk mogen ervaren.

Ik roem in God; ik prijs 't onfeilbaar woord;

Ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord;

'k Vertrouw op God, door gene vrees gestoord;

Wat sterv'ling zou mij schenden?

Ik heb beloofd, wanneer G' in mijn ellenden

Mij bijstand boodt, en 't onheil af zoudt wenden,

Tot U, o God, mijn lofzang op te zenden,

Door ijver aangespoord.

Om je gedachten te ordenen

1. De Bijbel heeft absoluut gezag. Wat zijn daarvoor de argumenten voor jou persoonlijk? Gebruik je voor niet-kerkelijke mensen andere argumenten? Zo ja welke? Hoe zou je de belijdenisgeschriften daarbij kunnen gebruiken? Wat wordt in artikel 5 NGB bedoeld met: Het gezag van de boeken van de Bijbel wordt door het geloof aanvaard inzonderheid, omdat ons de Heilige Geest getuigenis geeft in onze harten, dat zij van God zijn.

2. Wat vind je van de pogingen om aan te tonen dat Bijbel en wetenschap elkaar niet tegenspreken? Zou het mogelijk zijn om de Bijbel te bewijzen?

3. We moeten altijd Schrift met Schrift vergelijken en geen teksten uit het verband halen. Geef eens voorbeelden wanneer je dit wel of niet doet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen