Prikbord

COVERSTORY

Jantina de Vreugd

Wie ben je?
Ik ben Jantina de Vreugd, 16 jaar en ik woon in Den Helder. Onze gemeente is heel klein; we hebben 92 leden. In deze omgeving is geen reformatorisch onderwijs, dus zit ik op een openbare school, het Lyceum aan Zee in de 4e klas van het vwo. Mijn hobby’s zijn volleyballen en fotograferen.

Hoe is het, om naar een school te gaan waar je wat geloof en godsdienst betreft weinig aansluiting vindt?
Eerst vond ik het heel eng. Je gaat toch naar een school waar mensen heel anders over dingen denken. Maar het is ook leuk. Mensen om me heen vinden het interessant om te weten waarom ik bepaalde dingen wel of niet doe.
Doordat ik vanaf het begin duidelijk heb verteld waar ik voor sta en waarom ik zo leef, wordt dit goed geaccepteerd. Ik word nu, bijvoorbeeld, niet meer gevraagd om op zondag mee te gaan naar het zwembad. Ze weten nu dat ik niet mee ga.

Is het moeilijk om keuzes te maken die anders zijn?
Ik heb best veel onchristelijke vrienden die in het weekend naar het café en de bioscoop gaan. Ik vind het niet echt moeilijk om niet mee te gaan. Ik weet ook waarom ik niet meega. Ik ben liever bij ons gezin en mijn vriendinnen.

Al op jonge leeftijd kunnen vertellen waarom je bepaalde keuzes maakt, is best moeilijk!
Mijn ouders hebben me van jongsaf aan geleerd dat we ergens voor staan en dat we daar ook duidelijk over moeten zijn naar anderen. Ik ben opgegroeid in Den Helder en op mijn basisschool zaten kinderen van allerlei verschillende kerken, met verschillende achtergronden. Als je gewend bent om naar een reformatorische school te gaan en je hebt vooral christelijke vrienden doe je vaak dingen zonder na te denken. Wij moeten altijd uitleggen waarom we iets wel of niet doen.

Wat zou jij mee willen geven aan een jongere die wel gewend is om naar een reformatorische school te gaan?
Wat ik sowieso mee wil geven is: zoek uit waarom jij bepaalde dingen doet en vindt en niet ‘wat iedereen doet’. Met de Bijbel ernaast, natuurlijk!

Dit jaar is het precies 500 jaar geleden dat de Reformatie is begonnen. Hoewel dit historisch niet keihard valt te bewijzen, spijkerde de monnik Maarten Luther in 1517 de 95 stellingen op de deuren van de kerk in Wittenberg. Hoe kwam hij hiertoe? Luther had een probleem met het woord ‘gerechtigheid’. Hij wilde zichzelf verbeteren en met zijn goede werken rechtvaardig voor God zijn. Hij liep - gelukkig - vast. Dan ziet hij de oplossing: rechtvaardig in Christus!
Ken jij ook iets van die vrolijke ruil van Luther: ‘Heere Jezus, ik ben Uw zonde en U bent mijn gerechtigheid’?

272
Het woord eigengerechtigheid komt in totaal 272 keer voor in de Bijbel: 234 maal in het Oude en 38 in het Nieuwe Testament.

- Op pagina 18-21 lees je in het interview met ds. F. Mulder wat gerechtigheid met Pasen te maken heeft.

Gerechtigheid is een moeilijk woord. Het betekent aan de ene kant dat er recht gedaan wordt aan iemand die onrecht lijdt, en aan de andere kant dat de boosdoener wordt gestraft.

Nog een moeilijk woord waar ook het woord gerechtigheid in zit, is ‘eigengerechtigheid’. Een dominee beeldde dit eens als volgt uit. Als je beneden een punt zet, dan is dat Adam. Daarboven zet je nog een punt. Dat is God in de hemel. Vervolgens verbind je die twee punten door middel van een lijn. Zo was het in de Hof van Eden, een kaarsrechte lijn tussen hemel en aarde. Door de zondeval is die lijn onrecht (= niet recht) geworden. De mens probeert dan door zijn eigen doen en laten die kromme lijn weer recht te krijgen. Door goede werken te doen, netjes leven, kerkelijke betrokkenheid tonen, en zo denken voor God te kunnen bestaan. Dat is eigengerechtigheid.

De Engelse predikant George Whitefield (1714-1770) heeft eens een preek gehouden over Jeremia 23 vers 6, en dan in het bijzonder het laatste gedeelte: ‘De HEERE: ONZE GERECHTIGHEID.’ Hieronder enkele zinnen uit zijn preek om over na te denken.

“Kon jij ooit zeggen: mijn ziel dorst naar Christus, naar de gerechtigheid van Christus? Och, wanneer zal ik voor het aangezicht van mijn God verschijnen, in de gerechtigheid van Christus? Niets dan Christus! niets dan Christus! Geef mij Christus, o God, en het zal mij genoeg zijn. Mijn ziel zal voor eeuwig U loven.Was dit ooit de taal van jouw hart? Werd het je, na al je geestelijke strijd, gegeven om de hand van het geloof uit te steken en de gezegende Jezus in jouw ziel te omhelzen, zodat je het kon zeggen: Mijn Liefste is mijn en ik ben Zijn? Zo ja, vreest dan niet, wie je ook bent. Zalig, aller gelukzaligst, o gelukkige ziel!”

Samenstelling: Leendert van Beek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen